به گزارش شهرآرانیوز؛ محمد اعظم رَهنورد زریاب از نویسندگان معاصر افغانستان در عرصهٔ داستانهای کوتاه بود و در طول زندگی حرفهای خود آثار ارزشمندی در این رابطه از خود به یادگار گذاشت.
محمد اعظم رهنورد زریاب در سال ۱۳۲۳ در کابل به دنیا آمد. سال ۱۳۴۴ در رشته خبرنگاری در دانشگاه کابل پذیرفته شد و سال ۱۳۵۰ با بورسیه دولت بریتانیا برای ادامه تحصیل در همان رشته به ولز جنوبی رفت.
او در طول سالهای زندگی خود در کنار نوشتن، چند سمت دولتی داشت. در دهه ۵۰ به زندان رفت و در سالهای حکومت طالبان به فرانسه مهاجرت کرد. زریاب که در طول سالهای دوری از وطن دلش در کوچه پس کوچههای کابل جا مانده بود، سال ۱۳۸۲ به کابل بازگشت و به عنوان مشاور وزیر اطلاعات و فرهنگ فعالیت کرد و در سالهای اخیر در کنار نوشتن کتاب در یکی از رسانههای خصوصی افغانستان فعالیت داشت.
محمود دولتآبادی نویسنده نامآشنای ایرانی در سخنانی در شب رهنورد زریاب که در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۹۵ در تهران برگزار شد، گفت: «به گمان من اهمیتی که استاد زریاب دارد، این است که پایبند به جامعه پیشرفته غربی نشد و به افغانستان برگشت. ارتباط با جهان بیگانه اجتناب ناپذیر است، با جهان متمدن باید ارتباط آگاهانه داشته باشیم، این کار را زریاب انجام داده است. اگر من از مردم افغانستان بودم خیلی بیشتر از این سپاسگزار رهنورد زریاب میبودم. آثار زریاب کمکی است که بین ما و روحیه افزون زده هند ارتباط ایجاد میکند. من کتاب گلنار و آینه رهنورد زریاب را با نور چراغ قوه خواندم.»
اینجا ببینید:
جایگاه ویژه رهنورد زریاب در میان نویسندگان، شاعران و فرهنگیان افغانستان در طول این سالها او را به عنوان چهرهای مهم در افغانستان معرفی کرده بود تا آنجا که در سالهای اخیر سفرهای مختلفی به ایران داشت و در این سفرها با چهرهها و شخصیتهای مهم ادبیات فارسی دیدار و درباره موضوعات مختلف گفتوگو میکرد.