به گزارش شهرآرانیوز، حضور کارگردان جوانی به نام مصطفی تقیزاده که فیلم قابل قبول «زرد» را در کارنامه دارد، امیدها را برای ساخت یک سریال پرهیجان و جوانپسند زنده نگه میداشت.
در بخش افتتاحیه و دو سه قسمت اول، سریال با دادن کدها و خرده اطلاعات، سعی در ترغیب بیننده برای پیگیری ادامه داستان داشت اما در مجموع در آغاز نتوانست انتظار بیننده را برآورده کند و تا حدی باعث سردرگمی مخاطب شد اما به تدریج و با پیشرفت داستان در قسمتهای بعدی روابط شخصیتها بیشتر روشن شد، جزییات قصه آشکارتر شد و داستان سر و شکل تازه ای به خود گرفت. افزایش تعداد کامنتهای مثبت و روند صعودی نظرات توام با رضایت مخاطبان، موید این ادعاست.
از سویی دیگر خرده داستانها سر و سامان گرفت و روندی قابلقبول را طی کرد. در قسمت پنجم، با وقوع حادثهای غیرقابل پیشبینی، یک شوک جذاب به بیننده وارد شد، لحن سریال تغییر کرد، داستان به سمت و سوی تریلری جنایی_معمایی تغییر جهت داد و در این شرایط، باز شدن پای پلیس به ماجرا، به کنجکاوی بیننده برای کشف نکات پیچیده قصه دامن زد.
معماهای پیش رو: اکنون با گذشت نه قسمت از سریال، مخاطب همچنان با معماهای حل نشده، یک سوال اساسی و چند پرسش فرعی و مهم روبروست. همین نکته میتواند انگیزهای برای ادامه دادن سریال باشد. سیامک کیست؟ کاراکتری که نقش اصلی را به عهده دارد، هنوز شخصیتی مبهم است که تا به اینجای روایت همچنان وجوه کشفنشدهای دارد. او کاراکتری است که در هر مکانی حضور دارد، معلوم نیست از چه کسی دستور میگیرد و چرا به راحتی آدم میکشد؟ چرا سینا را برای رسیدن به هدفش انتخاب کرده؟ و چرا او را به قتل نمیرساند؟ او شخصی است که میتواند بیشترین خطر را برای سیامک داشته باشد. حضور کودک چه تهدیدی میتواند برای اهداف سیامک محسوب شود؟ حالا که او به هدفش که سرقت بود، رسیده، تا کجا قرار است پیش رود؟ به نظر میرسد کارگردان با ایجاد چنین ابهاماتی سعی دارد کنجکاوی مخاطب را تا قسمتهای پایانی حفظ کرده و فرصت حدس زدن اتفاقات بعدی را از او بگیرد.
شکل گرفتن تدریجی نقشها: در قسمتهای ابتدایی، کاراکترها و نقشآفرینیها نیز همچون نوع روایت، نامفهوم و دور از انتظار بودند، اما بتدریج این بخش، شکلی معقول به خود گرفت و باعث ارتباط گرفتن مخاطب با شخصیتها شد. بازیگر کاراکتر اصلی قصه، سیروان خسروی با وجود ابهاماتی که هنوز حول این کاراکتر وجود دارد تا بدین جای قصه توانسته از پس نقش برآید و بازی قابلقبولی را ارائه دهد.کته قابل ذکر و مثبت اینکه سازندگان سریال قصد نداشتهاند از هنر خوانندگی او سوءاستفاده کنند و به این بهانه مخاطبان بیشتری جذب کنند. بازیگرانی چون سارا بهرامی، ماهور الوند و علی مصفا شاید در ابتدا انتظار مخاطب را برآورده نکرده باشند اما به مرور و با جا افتادن کاراکترها، توانستند ارتباطشان را با بیننده تحکیم کنند و کاراکترهایشان باورپذیرتر شود.
تیم سازنده «حرفهای» سعید خانی تهیهکننده، سودابه خسروی با کارنامه درخشان در چهرهپردازی و عماد خدابخش تدوینگر شاخص این سالها، جمعی حرفهای را تشکیل میدهند. مصطفی تقیزاده نیز تمام تلاشش را برای جلب توجه و رضایت بیشتر مخاطبش بکار برده. او جوانیست که سعی کرده در اولین سریالش، اثری غیرمعمول خلق کند. او دارد با این اثر راههای ارتباط بهتر با مخاطب انبوه را نیز تجربه میکند. با این تفاصیل همچنان میتوان در انتظار اتفاقاتی پیشبینی نشده ماند و به پایانی غافلگیرکننده برای «حرفهای» امیدوار بود.
منبع: فیلم نیوز