گفتگو با امیر محاسبتی بازیگر مشهدیِ سریال «جناب‌عالی»

شکیبا افخمی‌راد | شهرآرانیوز - امیر محاسبتی، از بازیگران پیشکسوت مشهدی، حدود ۵۰ سال می‌شود که در عرصه هنر فعالیت دارد. او در نمایش‌ها و آثار مختلف تصویری به ایفای نقش پرداخته که بی‌شک یکی از به یادماندنی‌ترین آن‌ها ایفای نقش یزیدبن معاویه در مجموعه «روایت عشق» است.

او به تازگی در مجموعه «جناب عالی» به کارگردانی عادل تبریزی است، مجموعه‌ای که برای پخش در نوروز ۱۴۰۱ آماده می‌شود. محاسبتی در هر دو این آثار، نقش فردی با لهجه مشهدی را ایفا می‌کند؛ همین موضوع نیز او را نگران کرده است که گرفتار کلیشه نشود. این هنرمند درباره دیگر فعالیت‌های خود نیز توضیح می‌دهد که چهارنمایش آماده اجرا دارد که احتمالا به زودی روی صحنه خواهند رفت. با این بازیگر درباره بازی اش در «جناب عالی» و دیگر فعالیت هایش در این روز‌ها صحبت کرده ایم که در ادامه می‌خوانید.

عادل تبریزی، کارگردانی آتیه دار

محاسبتی درباره همکاری اش با عادل تبریزی در سریال «جناب عالی» توضیح می‌دهد: اولین بار حدود ۱۵ سال پیش در یک اثر کوتاه با عادل تبریزی همکاری داشتم. دو سال پیش هم قرار بود در فیلم سینمایی «گیجگاه»، اولین ساخته سینمایی او، حضور داشته باشم، اما به دلیل آنکه مشغول تمرین تئاتری به کارگردانی رضا صابری بودم، حضورم در این پروژه منتفی شد، در نهایت در «جناب عالی» فرصت همکاری دوباره ما محقق شد.

او با بیان اینکه در سریال، نقش «دایی ماشاا...» را ایفا می‌کند، یادآور شد: «جناب عالی» یک سریال طنز ۱۵ قسمتی است که برای پخش در نوروز ۱۴۰۱ از شبکه ۵ آماده می‌شود. حدود دوماه هم می‌شود که فیلم برداری در تهران آغاز شده است. به گفته این هنرمند «جناب عالی» می‌تواند تماشاگران بسیاری را به پای تلویزیون بکشاند. او همچنین از حضور هنرمندانی، چون احسین رستمی، حسین سلیمانی، میرطاهر مظلومی و محمد الهی و به عنوان نقطه قوت «جناب عالی» برای ارتباط گرفتن با مخاطب یاد می‌کند.

محاسبتی که تبریزی را هنرمندی آتیه دار می‌داند، خاطرنشان می‌کند: خراسان، مهد هنر کشور به ویژه در بازیگری و کارگردانی و نویسندگی است. عادل تبریزی هم کارگردانی کاربلد و حرفه‌ای است که مهره‌ها و بازیگرانش را خوب چیدمان می‌کند. فکر می‌کنم او در سال‌های آینده با کارهایش، حرف‌های زیادی برای گفتن خواهد داشت.

این بازیگر مشهدی که در فیلم «گشت ۳» و سریال «جناب عالی» با لهجه مشهدی به ایفای نقش می‌پردازد، درباره این تجربه خود توضیح می‌دهد: من نمی‌خواهم دچار کلیشه شوم، ولی به خاطر احترام زیادی که برای آقای سهیلی و تبریزی قائل هستم، قبول کردم با لهجه مشهدی در هر دو کار صحبت کنم.

به گفته این هنرمند، ایفای نقش شخصیتی با لهجه مشهدی خوب است و بسیاری از هنرمندان شهرمان هم توان اجرای آن را دارند، ولی این اتفاق نباید در فیلم‌های مختلف تکرار شود؛ همان طور که کسی از افرادی، چون حامد بهداد، رضا عطاران و رضا کیانیان انتظار ندارد همیشه در آثارشان با لهجه مشهدی صحبت کنند.

دعوت از کارگردانان برای ساخت اثر در مشهد

محاسبتی درباره تفاوت فضای کاری در مشهد و تهران نیز می‌گوید: تهران با همه شهر‌های کشور متفاوت است؛ چون همه امکانات در آنجا خلاصه شده است. البته در شهر‌های دیگر از جمله مشهد هم گاهی آثار فاخری ساخته می‌شود، ولی درنهایت هنرمند در تهران سریع‌تر می‌تواند پیشرفت کند.

او ادامه می‌دهد: مشهد و خراسان، بازیگر‌های بسیار خوبی دارد که توانایی هایشان از هنرمندان تهران کمتر نیست. بیشتر هنرمندان مشهدی جلو دوربین راحت کار می‌کنند و صحنه را راحت در اختیار خود می‌گیرند؛ فقط فرصت دیده شدن ندارند. اگر در مشهد فیلم سینمایی و سریال ساخته شود و مسئولان، هنرمندان را از نظر مادی و معنوی حمایت کنند، فرصت رشد آن‌ها در شهر خودشان مهیا می‌شود.

محاسبتی تأکید می‌کند: هنرمند نباید دغدغه‌های مادی داشته باشد تا بتواند به خوبی فکر کند و کارش را در مسیر درستی پیش ببرد. اگر هنرمندان شهرمان از نظر مالی تأمین شوند، استعداد‌های بیشتری فرصت ظهور و بروز پیدا می‌کنند. آن‌ها حتی می‌توانند در سطح ملی و بین المللی حرفی برای گفتن داشته باشند و در جشنواره‌های مختلف موفق عمل کنند.

این هنرمند با اشاره به همکاری کارگردانانی چون عادل تبریزی با هنرمندان مشهدی می‌گوید: این کارگردانان با همشهری هایشان همکاری می‌کنند، ولی در مشهد فیلم نمی‌سازند. علتش هم این است که در شهر خودشان از آن‌ها حمایت نمی‌شود؛ از این رو ترجیح می‌دهند کارشان را در تهران دنبال کنند.

محاسبتی همچنین با اشاره به مشکلات مالی هنرمندان تأکید می‌کند: اگر چرخه فیلم سازی در مشهد راه بیفتد، هیچ هنرمندی به تهران کوچ نمی‌کند. او همچنین پیشنهاد می‌کند که مسئولان از کارگردانان مشهدی، حمایت و آن‌هایی را که در تهران هستند، برای ساخت اثر به مشهد دعوت کنند. به گفته محاسبتی در این صورت تلویزیون، تئاتر و سینما در مشهد رونق می‌گیرد.