به گزارش شهرآرانیوز؛ یکی از جلوههای مقاومت خراسان را که بر لوح و سنگ ماندگار شده است، میتوان روی سنگ نوشته تذکار «توپ بندی حرم مقدسه رضوی» دید. با توجه به تاریخ موجود بر این لوح که ۱۳۳۰ هجری قمری روی آن حک شده است، این کتیبه بلافاصله پس از حادثه توپ بندی حرم امام رضا (ع) ساخته و در حرم مطهر نصب شده است. متن این سنگ نوشته که شعری با ۲۳ بیت است، درد و رنج مردم مشهد پس از این اتفاق ناگوار را بازگو میکند.
در سنگ نوشته تذکار توپ بندی حرم امام رضا (ع) میتوان نام شخصیتهای تاریخی نظیر «مرتضی قلی خان نایینی»، تولیت وقت آستان قدس رضوی، را در بیت «باسمی مرتضی دارای صدر تولیت/ با گروه خاص از خدام و خاصان دیار» و «شاهزاده نیرالدوله» در بیت «خسرو پاک اعتقاد و شهریار حق پرست/ نیرالدوله پناه دولت و فخر تبار» دید که در بازسازی آستان ملائک پاسبان رضا (ع) پس از این حادثه نقش مؤثری داشتند.
سنگ نوشته تذکار «توپ بندی حرم مقدسه رضوی» از جنس مرمر سفید در اندازه ۱۴۶ در ۷۵ سانتی متر، ۱۲۹۱ خورشیدی ساخته شده و اشعار هاشم هاشم نسب آن را آذین کرده است. ناگفته نماند که غلامحسین کیمیاقلم، مؤید دفتر آستانه مبارکه، این اشعار را به خط نستعلیق نوشته و محمدتقی موسوی، منبت کار آستانه مبارکه نیزآنها را بر لوحی سنگی حک کرده است. همچنین حسین الموسوی، نقاش باشی آستانه مبارکه، طراحی این سنگ نوشته را برعهده داشته است.
متن روی سنگ نوشته به شرح زیر است:
هو الملک العزیز
اندر آن هنگامه کز آشوب قومی فتنه جوی
روضه سلطان دین گردید پر خاشاک و خار
روضه سلطان دین گفتی کز آن آشوب بود
ماه تابان در محاق و مهر رخشان در غبار
فتنه در هم بافت هر سو از درون و از برون
فتنه گو را شقاوت بود و جهل تار
جهل دونان مسلمان بر مسلمانی شکست
بیشتر آرد ز کفر کافران کین گذار
زان شرارتها که از اهل شرارت شد پدید
زان شقاوتها که از اهل شقاوت شد به کار
حاصل آن آمد که بر این درگه گردون اساس
از شیاطین شد روان تیر شهاب از هر کنار
از سحاب کین فرود آمد تگرگ
بر گلستانی که بُد روح الامینش پاسدارای دریغا درگهی کو را ملک انباشت نور
دست دونان از شرار کین در او افروخت نارای دریغا کین بزرگ اندوه بهر آل رسول
کرد محنتهای پیشین را سراسر خُرد و خوار
در بهاری محنت افراز روضه سلطان دین
شد به تاراج خزان یا رب مبادا آن بهار
گر محرم بود ماه نوحه بر آل رسول
در ربیع اکنون بباید نالهها بنمود زار
مشیت یزدان که یزدان اندر آن هنگامه داد
شرق را آیین به عزّ پادشاه کامکار
خسرو پاک اعتقاد و شهریار حق پرست
نیرالدوله پناه دولت و فخر تبار
در نخستین کامد از ره آن به خود واجب شمرد
تا کند عمران این درگه پی روز شمار
باسمیِ مرتضی دارای صدر تولیت
با گروهی خاص از خدام و خاصان دیار
شاه سوی آستان شاه دین بنهاد روی
هم صلاحش در یمین و هم فلاحش در یسار
با دو دست خویش شه اول به جا آجر نهاد
دست شه را گر ببوسیدی بجا بُد روزگار
دستمزد شاه را ضامن بود ثامن امام
آن جهان جنات عدن و این جهان عز و فخار
از پی تاریخ این عمر آنکه آثاری بزرگ
از شه فرخنده پی ماند به گیتی یادگار
هاشم هاشم نسب دارنده مفتاح گفت
طاق ایمان شد به این عنوان به معنی پایدار