سینمای اجتماعی

در برخی صحنه ها، فیلم تلاش می‌کند تا با ایجاد فضای معمایی، مخاطب را درگیر کند، اما انسجام نداشتن در پیشبرد داستان، این تلاش‌ها را خنثی می‌کند و به جای خلق هیجان، باعث نوعی سردرگمی در تماشاگر می‌شود.

بدترین بخش «دست تنها» ارائه یک اجرای تخت و تصنعی از مجید مظفری است؛ بازیگری با سابقه درخشان که به نظر می‌رسد سال هاست که از روز‌های اوجش فاصله گرفته است.

سینمای اجتماعی ایران، همواره تلاش کرده تا بستری برای پرداختن به مسائل و چالش‌های روز جامعه باشد.

این فصل از سریال زخم کاری، پایان خون و جنون با آغاز ماجرا‌های تازه و بازگشت مالک، سیما و سمیرا با چاشنی مجازات است.

آنچه می‌خوانید مقاومت دربرابر تمام پیش‌فرض‌هایی است که این سال‌ها پیرامون سینمای فرهادی شکل گرفته و به شکل توده‌ای پیشینی به تجربه تماشای فیلم‌های او حمله می‌کند؛ پس قرار است در ادامه بیش از آنکه گزاره‌هایی سلبی و ایجابی درباره «قهرمان» بخوانید، صرفا با پرسش‌هایی بدون پاسخ مواجه شوید درباره چگونگی سفر «قهرمان» و سینمای کارگردانش.