دانشگاه علومپزشکی مشهد خط مقدم تأمین، حفظ و ارتقای سلامت و درمان ساکنان مناطق زیر پوشش این دانشگاه است. براساس آخرین تقسیمبندی، علاوه بر کلانشهر مشهد، ۱۵شهرستان حومه این شهر شامل درگز، کلات، قوچان، چناران، طرقبه، شاندیز، سرخس، فریمان، رشتخوار، کاشمر، خلیلآباد، باخرز، تایباد، خواف و بردسکن نیز زیر نظر دانشگاه علومپزشکی مشهد خدمات درمانی مختلف را به ساکنان این مناطق ارائه میکنند.
دانشگاه علومپرشکی مشهد در قالب ۷معاونت و با ایجاد ۲۰شبکه بهداشت و درمان در استان و همچنین ارائه خدمات درمانی در ۱۴بیمارستان پاسخگوی گستره وسیعی از نیازهای روزافزون درمانی، بهداشتی و مراقبتی در استان است. در کنار فعالیت درمانی این دانشگاه، ارائه خدمات بهداشتی و پیشگیرانه در ۵مرکز بهداشت در نقاط مختلف شهر مشهد از برنامههای مهم دانشگاه علومپزشکی مشهد است که بخش شایان توجهی از بار ارتقای سلامت شهروندان را به دوش میکشد.
این دانشگاه که بهنوعی مرجع اصلی ارائه خدمات درمانی در استان خراسان رضوی است، بهواسطه گستره وسیع ارائه خدمات بهداشتی و درمانی به حدود ۵میلیون نفر، یکی از بهترین و بزرگترین دانشگاههای علومپزشکی در ایران محسوب میشود.
با شیوع و گسترش کرونا در استان، فعالیتهای پیشگرانه و درمانی دانشگاه علومپزشکی مشهد رنگوبوی جدیتری به خود گرفته است. دراینراستا، ایجاد و ارائه خدمات تشخیصی و درمانی در ۴۲مرکز شانزدهساعته کرونا در مناطق زیرپوشش این دانشگاه یکی از اقدامات حائز اهمیت در مقابله با جهشهای احتمالی و مهار همهگیری ویروس کووید۱۹ است؛ مراکزی که با هدف شناسایی، راهنمایی و هدایت بیماران مبتلا به کرونا، بخشی از سردرگمی ایجادشده در روزهای ابتدایی همهگیری کرونا را حلوفصل کردهاند.
بیشک تحقق بخشی از رسالتهای این دانشگاه در حفظ و ارتقای سلامت آحاد جامعه، به مدد پرورش استعدادها از طریق تعلیم بهروز و ایجاد امکانات پژوهشی برای افزایش توان علمی امکانپذیر است. دراینزمینه، معاونت دانشجویی و فرهنگی با تعلیم دانشآموختهها در رشتههای پزشکی، داروسازی، دندانپزشکی و پیراپزشکی نقش بسزایی در افزایش کیفیت ارائه خدمات درمانی ایفا میکند. همچنین علاوه بر دانشجویان ایرانی، هماکنون ۲۵۰دانشجوی بینالملل در این دانشگاه در سطوح دکترای عمومی، تخصصی، PHD، ارشد و کارشناسی درحال تحصیلاند.
ساختمان مرکزی دانشگاه علومپزشکی مشهد در خیابان دانشگاه، مقابل دانشگاه۱۸ واقع شده است. ساختمانی که قدمت آن به پیش از ایجاد نخستین آموزشگاه عالی بهداری در مشهد برمیگردد. آموزشگاه عالی بهداری در سال۱۳۱۸ بهدلیل نیاز فراوان استان خراسان به وجود پزشک با تأیید نخستوزیر وقت در مشهد افتتاح شد و ساختمان فعلی دانشکده که در آن زمان دبستان ششکلاسه بود، به این امر اختصاص یافت.
بااینحال، پس از پافشاریهای فراوان مسئولان استانی و شهری برای ایجاد دانشگاه، هیئتدولت سرانجام در سال۱۳۲۶ با تأسیس دانشگاه در مشهد موافقت کرد. در ابتدای فعالیت این دانشگاه، اساسنامه آن مشتمل بر دانشکدههای پزشکی، ادبیات و علوم معقول و منقول بود. رشته پزشکی در آن زمان از اولویت و اهمیت زیادی برخوردار بود. بهاینترتیب، آگهی قبول داوطلب برای تحصیل در دانشکده پزشکی در شهریورماه۱۳۲۸ انتشار یافت تا این دانشکده سرانجام بهعنوان اولین مرکز علمیپزشکی شهر رسما افتتاح شود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و اعمال تغییرات در بافت و رویکرد وزارتخانهها، دانشگاه مشهد نیز بهتدریج به ۲مرکز مستقل بهنامهای «دانشگاه علومپزشکی مشهد» و «دانشگاه فردوسی مشهد» تقسیم شد.