در جلسه شماره ۳۶۴ کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات در تاریخ ۲۹ مهر ۱۴۰۴، «دستورالعمل تعیین الزامات و شرایط برگردان شبکه دسترسی سیم مسی شرکت مخابرات ایران به شبکه دسترسی مبتنی بر فیبر نوری» به تصویب رسید.
در دل صخرههای تیز زاگرس و البرز، سلاطینی زندگی میکنند؛ قوچها با شاخهای پیچیدهی افسانهای، میشها با گامهای صبور، و پازنها، بزهای کوهی سبکبال که مرز پرتگاه و آسمان را میشکافند. این جانوران چراگاهها را در تعادل نگه میدارند، بذر گیاهان را از صخرهای به درهای میبرند، و خود خوراکی حیاتی برای شکارچیان بزرگ، از پلنگ ایرانی گرفته تا عقابهای کوهستان، هستند. نبودشان، یعنی شکستن زنجیرهای که حیات کوه بر آن استوار است.
قلمرو این سلاطین، از قلههای البرز تا درههای پهناور زاگرس کشیده شده است؛ جغرافیایی گسترده که تنوعشان را به میراثی طبیعی و بیبدیل بدل کرده. هر جهششان بر سنگ، نه فقط هنری از بقا، که تداوم هزاران سال تکامل است. اما حضورشان تنها در طبیعت خلاصه نمیشود. زاگرسنشینان، در افسانهها و سنگنگارهها، شاخهای قوچ و پازن را نماد نیرو، باروری و شجاعت دانستهاند. در آیینها و قصههای کهن، تصویر این جانوران، چون نگینی بر حافظهی فرهنگی مردم حک شده است.
پاییز، فصلِ آرام و درعینحال پرفرازِ تغییر است؛ زمانی که طبیعت پیش از فرورفتن در سکوت زمستان، آخرین نمایش رنگی خود را روی صحنه میآورد. زردهای درخشان، قهوهایهای آرام، سبزهایی که هنوز دست از مقاومت برنداشتهاند، و لکههای سرخِ پراکنده، منظره را به نقشهای زنده از گذار تبدیل میکنند. در این میان، نور کمرنگ و کوتاهِ روز، کنتراست طبیعی چشماندازها را دگرگون میکند؛ سایهها عمیقتر میشوند، انعکاسها شفافتر دیده میشوند و هر برگ، در مرز میان روشنی و تاریکی، معنایی تازه پیدا میکند. این مجموعه، ثبت همان لحظاتی است که طبیعت نه بهیکباره، بلکه لایهلایه تغییر میکند؛ از خشخش برگهای افتاده تا رگهای نور در میان شاخهها، از مه صبحگاهی تا رنگهای در حال خاموشی. پاییز، در این تصاویر، نه فقط یک فصل، که تجربهای از حرکت آرام زندگی بهسوی مرحلهای دیگر است.
همزمان با چهلوسومین سالگرد تشکیل دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، نشست خبری دکتر محسن مرادی، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی خراسان رضوی و مشهد با نمایندگان رسانههای استان برگزار شد.
دبیر ستاد ملی جمعیت درباره کاهش نرخ باروری در کشور تصریح کرد: در دههی ۶۰، مثلاً در سالهای ۱۳۶۵ و ۱۳۶۶، بهطور متوسط ۶.۸ فرزند برای هر زن در سن باروری متولد میشد؛ اما اگر سال ۱۴۰۳ را نگاه کنیم، این عدد به کمتر از ۱.۵ فرزند رسیده است. این نشان میدهد که با یک کاهش جدی و شیب کاهشی در فرزندآوری روبهرو هستیم.
