همین هفته گذشته بود که سخن درمی‌دادند حضرات در تجلیل مقام کارگر. بوسیدنی می‌دانستند دستانش را، اما نوبت حق و حقوق که پیش می‌آید همانی می‌شود که همه می‌دانیم و امسال هم کار به‌جایی رسید که مصوبه دستمزد بدون امضای نمایندگان کارگران اجرایی شد. از روزگار کارگران، مشقت‌بارتر حال و روز کارگران بازنشسته است و سفره کم‌رونقشان هر سال بیش‌ازپیش کوچک می‌شود. کسی از آنان حتی در سخنرانی هم تجلیل نمی‌کند! دیگر دستشان هم بوسیدنی نیست! خب، دلشان را می‌زند این دست‌های چروکیده! حیف لب‌هاشان نیست که در این فضای قرنطینه و فاصله‌گذاری اجتماعی بخواهد به‌شکل مجازی بر این دست‌ها بنشیند؟ بگذریم! نمی‌دانم این قلم چرا این‌قدر بی‌تابی می‌کند تا به‌کاغذ می‌رسد. قدر نمی‌داند شعار‌های سال‌های پیش را، ذخیره نکرده است ایامی که به ستایش کارگران سخن‌ها می‌رفت، باز هم بگذریم که «گذشت از کارگران است!» قدیم بود که می‌گفتند گذشت از بزرگان است! حالا بزرگان وقت ندارند گذشت کنند، ما کارگر جماعت باید گذشت کنیم! گذشت هم می‌کنیم، چنان‌که پیش از این چنین کرده‌ایم. اما یک نکته هست که می‌باید پرسید از دولت. از دولت، وقتی روحانی رئیسش باشد! وگرنه برخی دولت‌ها که «لایسئل عنه» هستند و نمی‌شود احوال ابروی بنشسته پشت پلکشان را پرسید، چه رسد به سؤال! از قضا همان‌ها هم بودند که «تأمین اجتماعی» را حیات‌خلوت انگاشتند و کلیدش را به کسی سپردند که از مدیریت فقط توقیف مطبوعات را بلد بود! در آن دوران، رفت بر تأمین اجتماعی آنچه نباید و رسیدیم به اینجا که امروز ۲۵۰ هزارمیلیارد تومان از دولت طلبکار است. دولتیان هم بار‌ها این را اعلام کرده‌اند، اما هیچ کس به این نکته باریک‌تر از مو نپرداخته است که این «۲۵۰ هزارمیلیارد تومان» به‌کدام قرائت در فهرست مطالبات تأمین اجتماعی است؟ «قرائت» را که فقط برای مباحث معرفتی نباید به کار برد. یک بار هم وام بگیریمش برای یک مسئله اقتصادی‌اجتماعی به‌جایی برنمی‌خورد! آن روز‌ها که برمی‌داشتند، هر ریالش ۱۰ برابر امروز قدرت خرید داشت و شاید هم بیشتر، اما امروز، ارزش آن از «الان» تا «الان» فروکاسته می‌شود. حالا آقای روحانی که بدشانس‌ترین رئیس‌جمهور ایران بوده است، چگونه می‌خواهد حساب کند با جامعه کارگری که در این بدشانسی‌ها پابه‌پایش آمده‌اند و خنجر نامدیریتی‌های پیشین و پسین را هم در پهلو دارند؟ آیا آن ۲۵۰ هزارمیلیارد تومان را به‌قدرت خرید زمان برداشت محاسبه و پرداخت خواهد کرد یا به‌نرخ امروز؟ این درست که افزون بر پول «داده» گرفتن ذیل بحث‌های ربوی تعریف می‌شود، اما درنظرگرفتن قدرت خرید پول «برداشته» چندان دور از آبادی نیست و به‌انصاف هم نزدیک است. امیدواریم رئیس‌جمهور محترم در واپسین سال دولت‌داری‌اش، سنگ بنای محکم و خداپسندانه‌ای برای بازگرداندن بدهی دولت به تأمین‌اجتماعی پایه‌گذاری کند تا بیش از این سفره کارگران بازنشسته آب نرود.