جعفر علیزاده گلستانی

کفشداری می‌کنم درگاه دربار تو را / شکر‌ها دارم رضا جان لطف بسیار تو را / تا شود پر نور چشم دل به نور معرفت / می‌کشم بر دیده گرد کفش زوار تو را.

زائران عاشق و نماز شب خوان دسته دسته وارد حرم می‌شوند. صدای زمزمه عاشقانه به گوشم می‌رسید.

روپوش نو، تمیز و مزین به نشان مخصوص خدام حضرت رضا (ع) را پوشیده و پشت میز کفشداری ایستاده بودم. نشان زیبای خدمت همچون خورشیدی روی سینه ام می‌درخشید.