حسن احمدی فرد
آخرین مطالب حسن احمدی فرد
«کیچیری» و نان ازبکی؛ محله «قابلی» و شورنخود
درباره گلشهر مشهد که میلان هایش همیشه خدا بوی کارگری می‌دهد.
علاف‌های ته خیابان
علافی، پیشه پیوسته کشاورزی است. تا همین دهه‌های معاصر هم، همه برزیگران دشت‌های پایین دست و بالادست، کشاورزان آب «نهر خیابان»، هر چه می‌کاشته اند را صاف می‌آورده اند اینجا.
ایستگاه فوتبال و شب گردی
نه فقط سالن ورزشی راه آهن، که خود راه آهن هم، با آن ایستگاه بزرگ تاریخی اش، با آن میدانگاهی خلوت وسیع، شب‌های ماه مبارک، تبدیل می‌شد به زمین فوتبال.
تکه‌ای از خود جنوب
محله عرب‌های مشهد، حالا تکه‌ای از خود جنوب شده و نماینده همه آن شور و حالی که در هوای جنوب است و بخش عمده این مسیر به لطف فلافلی‌ها طی شده است؛ به لطف فروشگاه‌هایی که مجالی برای غذاخوردن‌های ارزان قیمت فراهم کرده اند.
فتح آباد بازار خاطره فروشی
بازار فتح آباد مشهد، همیشه خدا، بوی عید می‌دهد، بوی خانه‌های نونَوار برق افتاده، بوی فرش‌های شسته و پرده‌های اتوکشیده...
در هوای خلسه‌آور جنوب
آدم‌های محله عرب‌های مشهد، شب که می‌شود کرکره مغازه‌هایشان را بالا می‌دهند و تازه آن‌وقت است که محله، جان می‌گیرد.
بام مشهد با بلال و باقالی
«خلج»، خاطره کوهنوردی‌های نسل‌های قبل است. راهی خاکی که از ته محله «سیدی»، صاف می‌رفته تا دل کوه.
امپراتوری نیسان‌ها و جعبه‌های چوبی
میدان بار نوغان مشهد، بیشتر از آنکه میدان بار نوغان باشد، میدان بار دروِی و رَده بود.
نگاهی به اولین دیوان شعر «اطعمه و اشربه» در خراسان
دیوان اطعمه «صوفی محمد هروی» پر از خوراکی‌هایی است که ۵۰۰ سال پیش در خراسان پخت می‌شده اند.
«آباد» فسیل اساطیری | اجداد ما برای نام گذاری قلعه ها، قاعده داشته اند
بررسی نام واژه‌ها به ویژه آنجایی که مسما (یعنی آن چیزی که نام گذاری شده) تاریخی و قدمت‌مند باشد، می‌تواند ما را به کشف واژه‌هایی برساند که احتمالا مرده اند و تنها کالبدی از آن‌ها در آن نام باقی مانده است.
حلوا بربری؛ نماینده خرده فرهنگ خاوری
در دهه آخر صفر، حلوایی در مشهد پخت می‌شود که بسیار شبیه سمنو است.
قبلی ۲
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.