سرخط خبرها

اعمال و شرح دعای روز آخر ماه مبارک رمضان + صوت

  • کد خبر: ۱۰۷۱۷۲
  • ۱۲ ارديبهشت ۱۴۰۱ - ۱۲:۲۳
اعمال و شرح دعای روز آخر ماه مبارک رمضان + صوت
به روز سی ام و روز آخر ماه مبارک رمضان رسیدیم. به امید قبولی طاعات و عبادات، دعای مخصوص و اعمال پرفصیلت روز آخر ماه مهمانی خدا را هم انجام دهید.

به گزارش شهرآرانیوز، به آخرین روز ماه مبارک رمضان رسیدیم گرچه آنگونه که شاید و باید، از سفره رزق الهی توشه نگرفتیم و خدا را آنگونه که سزاوار ربوبیّت اوست، عبودیّت نکردیم، اما چشم دلمان و بیابان‌های وسیع گناهمان، امیدوار عنایت و رحمت و مغفرتِ اوست.

در روز آخر ماه مبارک رمضان این بخش از دین و مذهب نمناک دعای روز سی ام ماه رمضان را آورده است. با امید قبولی طاعات و عبادات شما عزیزان امیدواریم هیچ کدام از شما دست خالی از ماه رمضان باز نگردید و در کارنامه اعمالمان کار‌های نیک نوشته شده باشد.

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ اجْعَلْ صیامی فیهِ بالشّکْرِ والقَبولِ علی ما تَرْضاهُ ویَرْضاهُ الرّسولُ مُحْکَمَةً فُروعُهُ بالأصُولِ بحقّ سَیّدِنا محمّدٍ وآلهِ الطّاهِرین والحمدُ للهِ ربّ العالمین.



خدایا قرار بده روزه مرا در این ماه مورد قدردانی و قبول بر طبق خوشنودی تو وپسند رسول تو باشد واستوار باشد فرعش بر اصل به حق آقای ما محمد وخاندان پاکش وستایش خاص پروردگار جهانیان است.  (مفاتیح الجنان)

شرح دعای روز سی ام ماه مبارک رمضان

در این دعا می‌گوییم:خدایا در این ماه که ما سی روز روزه گرفتیم و نماز به پا داشتیم، روزه و عباداتمان را مقرون به شکر و قبول قرار بده و آن گونه که تو و رسولت از آن راضی باشند.

عبادات بنده و روزه او زمانی مقبول پروردگار می‌شود که «خداپسند» و آمیزه‌ای از پرهیز و ایمان باشد و الگوگیری از سنت‌های او و رضایت خدا را به همراه داشته باشد. طاعت و عبادتی که آلوده گناه باشد، مثلا اگر روزه بگیریم، اما غیبت کنیم، ارزشی ندارد.

در این دعا می‌گوییم:اصول آن فرع، محکم باشد به معنی آن که هنگامی که من به فروعی مثل نماز و روزه مشغول هستم در همان حال در اصول دینم هم اهل یقین باشم و باور داشته باشم که خدا دارم.

اگر نماز و روزه ما بر اساس باور و یقین باشد و بدانیم که خدایی هست؛ این عمل برای ما خواهد ماند، اما اگر عبادت ما از روی شک باشد و پشتوانه آن از اصول دین نباشد، آن عمل از بین خواهد رفت پس از خدا می‌خواهیم که روزه‌ای بگیرم که این فرع دینی به اصول متصل باشد.

در آخر این دعا می‌گوییم:خدایا به حق سید ما حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم و خاندان پاک و طاهرش، و همه حمد‌ها و ستایش‌ها برای توست، این دعا‌ها را در حق ما مستجاب کن.

اعمال روز سی ام ماه رمضان

اعمالی که برای شب سی ام در مفاتیح الجنان آمده است، عبارتند از:

غسل

زیارت امام حسین علیه السّلام

خواندن سوره‌های «انعام» و «کهف» و «یس»

گفتن صد مرتبه: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ

نماز مخصوص و پرفضیلت روز سی ام ماه رمضان

عمل شریفی که سید قدّس سرّه آن را در «اقبال» از «جعفر بن محمد الدوریستی» از کتاب «حسنی» از پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم روایت کرده است که فرمودند: «کسی که در شب آخر ماه رمضان ده رکعت نماز بجا آورد، در هر رکعت یک بار فاتحة الکتاب و ده بار قل هو اللّه احد بخواند و در سجده و رکوع خود ده بار بگوید:سبحان اللّه و الحمد للّه و لا إله إلا اللّه و اللّه أکبر و در هر دو رکعت یک بار تشهد خوانده و سپس سلام بدهد، و در پایان ده رکعت نماز بعد از سلام دادن صد بار «استغفر اللّه» بگوید و هنگامی که از استغفار فارغ شد سجده کند و در سجده بگوید: «یا حیّ یا قیّوم یا ذا الجلال و الإکرام یا رحمن الدّنیا و الآخرة و رحیمهما، یا اله الأوّلین و الآخرین اغفر لنا ذنوبنا، و تقبّل منّا صلواتنا، و صیامنا و قیامنا» - قسم به کسی که مرا بحق به پیامبری برانگیخت، جبرئیل بنقل از اسرافیل و او از پروردگار متعال به من خبر داد که:- او سرش را از سجده برنمیدارد مگر این که خداوند او را آمرزیده، ماه رمضان را از او قبول نموده و از گناهانش میگذرد، گرچه هفتاد گناه انجام داده باشد که هر کدام از آنان بزرگتر از گناهان بندگان باشد، و از تمام اهالی منطقه‏ی که در آن است قبول میکند تا این که فرمود:این هدیه، مخصوص من و مردان و زنان امتم میباشد و خداوند متعال آن را به هیچکدام از پیامبران و مردم قبل از من نداده است».

سیّد در کتاب «اقبال» برای روز آخر دعایی نقل کرده است:

الّلهم انّک ارحم الرّاحمین و، چون در این روز بیشتر مردم قرآن را ختم میکنند، شایسته است پس از ختم قرآن دعای چهل و دوم صحیفه کامله سجادیه را بخوانند و اگر بخواهند میتوانند این دعای مختصر را که شیخ طوسی از امیر المؤمنین علیه السّلام روایت کرده بخوانند:

اللَّهُمَّ اشْرَحْ بِالْقُرْآنِ صَدْرِی وَ اسْتَعْمِلْ بِالْقُرْآنِ بَدَنِی وَ نَوِّرْ بِالْقُرْآنِ بَصَرِی وَ أَطْلِقْ بِالْقُرْآنِ لِسَانِی وَ أَعِنِّی عَلَیْهِ مَا أَبْقَیْتَنِی فَإِنَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِکَ.

خدایا، به قرآن سینه ام را بگشا، و به قرآن بدنم را بکار انداز، و به قرآن دیده ام را روشن ساز، و به قرآن زبانم را بازگردان، و به عمل به آن تا زنده ام می‌داری یاری ام ده، که جنبش و نیرویی جز به خواست تو نیست؛ و همچنین این دعا را که از حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام روایت شده است بخواند:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ إِخْبَاتَ الْمُخْبِتِینَ وَ إِخْلاصَ الْمُوقِنِینَ وَ مُرَافَقَةَ الْأَبْرَارِ وَ اسْتِحْقَاقَ حَقَائِقِ الْإِیمَانِ وَ الْغَنِیمَةَ مِنْ کُلِّ بِرٍّ وَ السَّلامَةَ مِنْ کُلِّ إِثْمٍ وَ وُجُوبَ رَحْمَتِکَ وَ عَزَائِمَ مَغْفِرَتِکَ وَ الْفَوْزَ بِالْجَنَّةِ وَ النَّجَاةَ مِنَ النَّارِ

خدایا از تو درخواست می‌کنم، خشوع خاشعان، و اخلاص اهل یقین، و مدارای نیکان، و شایستگی حقایق ایمان، و بهره مندی از هر نیکی، و سلامت از هر گناه، و وجوب رحمتت، و اراده‌های آمرزشت، و رسیدن به بهشت، و رهایی از آتش را.

دعا هنگام ختم قرآن (اقبال الاعمال)

هر روزه دار که بخواهد با تفکّر و تدبّر قرآن بخواند و از آن عبرت بگیرد، دست کم در طول ماه رمضان یک بار قرآن را ختم می‌کند، چنان که براساس برخی از روایات پیش از این یاد شد.

  توجه به این نکته در دعای آینده که برای ختم قرآن است، ضروری است که بعضی از جمله‌های آن، سخنان ویژه‌ی پیامبر اکرم و ائمّه-سلام بر او و آنان-است بنابراین، هرکس غیر از آنان خواست این جمله‌ها را بخواند، به مناسبت حال خود تبدیل کند. مانند این جمله که می‌فرماید: «و ورثنا علمه مفسّرا...» تا این که می‌فرماید: «فصلّ علی محمّد الخطیب به.»

اللَّهُمَّ إِنَّکَ أَعَنْتَنِی عَلَی خَتْمِ کِتَابِکَ الَّذِی أَنْزَلْتَهُ نُوراً

خداوندا، مرا بر ختم کتابت یاری نمودی، کتابی که به عنوان نور فروفرستاده‌ای

وَ جَعَلْتَهُ مُهَیْمِناً عَلَی کُلِّ کِتَابٍ أَنْزَلْتَهُ وَ فَضَّلْتَهُ عَلَی کُلِّ حَدِیثٍ قَصَصْتَهُ

و نگاهبان چیره بر همه‌ی کتاب‌هایی که فروفرستاده‌ای گردانیده و بر همه‌ی داستان‌هایی که سراییده‌ای برتری داده‌ای

وَ فُرْقَاناً فَرَّقْتَ بِهِ بَیْنَ حَلَالِکَ وَ حَرَامِکَ وَ قُرْآناً أَعْرَبْتَ [عَرَّبْتَ‏]بِهِ عَنْ شَرَائِعِ أَحْکَامِکَ

و فرقانی که به واسطه‌ی آن حلال و حرامت را از هم جدا کرده و قرآنی که احکام تشریع شده ات را به وسیله‌ی آن روشن گردانیده‌ای

وَ کِتَاباً فَصَّلْتَهُ لِعِبَادِکَ تَفْصِیلًا وَ وَحْیاً أَنْزَلْتَهُ عَلَی نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ تَنْزِیلًا

و کتابی که به نحو شایسته برای بندگانت تشریح کرده و وحی‌ای که چنان که باید و شاید بر پیامبرت حضرت محمّد-درود خدا بر او و خاندان او- فروفرستاده‌ای

وَ جَعَلْتَهُ‏ نُوراً نَهْتَدِی بِهِ مِنْ ظُلَمِ الضَّلَالَةِ وَ الْجَهَالَةِ بِاتِّبَاعِهِ وَ شِفَاءً لِمَنْ أَنْصَتَ بِفَهْمِ التَّصْدِیقِ إِلَی اسْتِمَاعِهِ

و آن را نوری قرار داده‌ای که به پیروی از آن از تاریکی‌های گمراهی و نادانی رهنمون می‌گردیم و مایه‌ی بهبودی برای هرکس که با تصدیق و فهم بدان گوش فرادهد

وَ مِیزَانَ قِسْطٍ لَا یَحِیفُ [یحنف‏]عَنِ الْحَقِّ [عَلَی الْخَلْقِ‏]لِسَانُهُ وَ نُورَ هُدًی لَا یُطْفَأُ عَنِ [عَلَی‏]الشَّاهِدِینَ بُرْهَانُهُ

و ترازوی دادگری که زبانه‌ی آن از حق منحرف نمی‌گردد و نور هدایتی که نور برهان آن برای نگرندگان به خاموشی نمی‌گراید

وَ عَلَمَ نَجَاةٍ لَا یَضِلُّ مَنْ أَمَّ قَصْدَ سُنَّتِهِ وَ لَا تَنَالُ أَیْدِی الْهَلَکَاتِ مَنْ تَعَلَّقَ بِعُرْوَةِ عِصْمَتِهِ

و پرچم نجاتی که هرکس آهنگ راه و روش آن را بکند، گمراه نمی‌گردد و دست نابودی‌ها و گمراهی‌ها به کسی که به دستاویز نگاه دارنده‌ی آن چنگ بزند، نمی‌رسد.

اللَّهُمَّ فَإِذْ [وَ إِذْ]قَدْ أَفَدْتَنَا [أَمْدَدْتَنَا]الْمَعُونَةَ عَلَی تِلَاوَتِهِ وَ سَهَّلْتَ جَوَاسِی [حَوَاشِی‏]أَلْسِنَتِنَا بِحُسْنِ عِبَارَتِهِ

خداوندا، پس اکنون که ما را بر تلاوت آن یاری دادی و کناره‌های زبان ما را به عبارت شیرین آن آسان و هموار کردی.

فَاجْعَلْنَا مِمَّنْ یَرْعَاهُ حَقَّ رِعَایَتِهِ وَ یَدِینُ لَکَ بِالتَّسْلِیمِ [بِاعْتِقَادِ التَّسْلِیمِ‏]لِمُحْکَمِ آیَاتِهِ وَ یَفْزَعُ إِلَی الْإِقْرَارِ بِمُتَشَابِهِهِ وَ مُوْضِحَاتِ [وَ مُحْکَمِ‏]بَیِّنَاتِهِ

پس ما را از کسانی قرار ده که به راستی، حق آن را رعایت می‌کنند و با تسلیم در برابر آیات محکم و استوار آن دین ورزی می‌کنند و به اعتراف به آیات متشابه و نشانه‌های روشن آن پناه می‌جویند.

اللَّهُمَّ إِنَّکَ أَنْزَلْتَهُ عَلَی نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مُجْمَلًا وَ أَلْهَمْتَهُ عِلْمَ عَجَائِبِهِ مُکَمَّلًا وَ وَرَّثْتَنَا عِلْمَهُ مُفَسَّراً [مُفَصَّلًا]خداوندا، تو قرآن را به صورت فشرده بر پیامبرت حضرت محمّد-درود و سلام خدا بر او و خاندان او-فروفرستادی و علم شگفتی‌های آن را به صورت تکمیلی به او الهام نمودی و دانش آن را به صورت تشریحی به ما [اهل بیت]به ارث گذاردی

وَ فَضَّلْتَنَا عَلَی مَنْ جَهِلَ عِلْمَهُ وَ قَوَّیْتَنَا عَلَیْهِ لِتَرْفَعَنَا فَوْقَ مَنْ لَمْ یُطِقْ حَمْلَهُ اللَّهُمَّ فَإِذْ [فَکَمَا]قَدْ جَعَلْتَ قُلُوبَنَا لَهُ حَمَلَةً

و ما را بر کسانی که از دانش آن آگاه نیستند، برتری و بر فهم آن یاری دادی تا این که ما را برتر از کسانی که توان حمل آن را ندارند، قرار دهی. خداوندا، همان گونه که دل ما را حامل آن قرار دادی

وَ عَرَّفْتَنَا بِرَأْفَتِکَ [بِرَحْمَتِکَ‏]شَرَفَهُ وَ فَضْلَهُ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ الْخَطِیبِ بِهِ وَ عَلَی آلِهِ الْخُزَّانِ لَهُ

و با مهرورزی خود، شرافت و فضیلت آن را به ما شناساندی، پس بر حضرت محمّد که آن را بازگو نمود و بر خاندان او که گنجینه دار قرآن هستند، درود فرست

وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ یَعْتَرِفُ بِأَنَّهُ مِنْ عِنْدِکَ حَتَّی لَا یُعَارِضَنَا [یَعْتَرِضَنَا]الشَّکُّ فِی تَصْدِیقِهِ وَ لَا یَخْتَلِجَنَا الزَّیْغُ عَنْ قَصْدِ طَرِیقِهِ

و ما را از کسانی قرار ده که اعتراف دارند آن از نزد تو است تا این که در تصدیق آن تردیدی بر ما عارض نگردد و انحرافی از [پیمودن]راه راست آن برای ما پیش نیاید.

اللَّهُمَّ [صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‏]وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ یَعْتَصِمُ بِحَبْلِهِ وَ یَأْوِی مِنَ الْمُتَشَابِهَاتِ إِلَی حِرْزِ مَعْقِلِهِ

خداوندا، و نیز ما را از کسانی قرار ده که به ریسمان قرآن چنگ زده اند و از آیات متشابه آن به پناهگاه نگاه دارنده‌ی آن پناه برده اند

وَ یَسْکُنُ فِی ظِلِّ جَنَاحِهِ وَ یَهْتَدِی بِضَوْءِ صَبَاحِهِ [مِصْبَاحِهِ‏]وَ یَقْتَدِی بِتَبَلُّجِ إِسْفَارِهِ وَ یَسْتَصْبِحُ بِمِصْبَاحِهِ وَ لَا یَلْتَمِسُ الْهُدَی فِی غَیْرِهِ

و در سایه‌ی پر آن جای گرفته اند و به پرتو پگاه و روشنایی آن رهنمون گردیده و از درخشش پرتو آن پیروی کرده اند و با چراغ آن جویای نور شده اند و هدایت را جز از راه قرآن نمی‌جویند.

اللَّهُمَّ وَ کَمَا نَصَبْتَ بِهِ مُحَمَّداً صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَلَماً لِلدَّلَالَةِ عَلَیْکَ وَ أَنْهَجْتَ بِآلِهِ [عَلَیْهِمُ السَّلَامُ‏]سُبُلَ الرِّضَا [سُبُلَ الْوُصُولِ‏]إِلَیْکَ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ

خداوندا، همان گونه که حضرت محمّد-درود خدا بر او و خاندان او-را به عنوان پرچم راهنمای بر خود برافراشته‌ای و با خاندان او راه رسیدن به خود را روشن گردانیده ای، پس بر حضرت محمّد و خاندان او درود فرست

وَ اجْعَلِ الْقُرْآنَ وَسِیلَةً لَنَا إِلَی أَشْرَفِ مَنَازِلِ الْکَرَامَةِ وَ سِلْماً نَعْرُجُ فِیهِ إِلَی مَحَلِّ السَّلَامَةِ

و قرآن را وسیله‌ی ما برای رسیدن به والاترین منازل کرامت و نردبانی برای صعود به جایگاه سلامتی قرار ده

وَ سَبَباً نُجْزَی بِهِ النَّجَاةَ فِی عَرْصَةِ الْقِیَامَةِ وَ ذَرِیعَةً نَقْدَمُ [نقدم‏][نقدم‏]بِهَا عَلَی نَعِیمِ دَارِ الْمُقَامَةِ

و دستاویزی که به وسیله‌ی آن در میدان قیامت پاداش نجات را دریابیم و وسیله‌ای که به واسطه‌ی آن بر نعمت سرای اقامت وارد گردیم.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ احْطُطْ بِالْقُرْآنِ عَنَّا ثِقْلَ الْأَوْزَارِ وَ هَبْ لَنَا حُسْنَ شَمَائِلِ الْأَبْرَارِ

خداوندا، بر محمّد و خاندان او درود فرست و به واسطه‌ی قرآن، سنگینی بار گناهان را از دوش ما بردار و خوی‌های زیبا و پسندیده‌ی نیکان را به ما ارزانی دار

وَ اقْفُ بِنَا آثَارَ الَّذِینَ قَامُوا لَکَ بِهِ آنَاءَ اللَّیْلِ‏ (وَ أَطْرافَ النَّهارِ) [۱]حَتَّی تُطَهِّرَنَا مِنْ کُلِّ دَنَسٍ بِتَطْهِیرِهِ

و پیرو کسانی قرار ده که در لحظه‌های شب و آغاز و پایان روز، به [خواندن و عمل به]قرآن به پا خاسته اند، تا این که به وسیله‌ی قرآن ما را از همه‌ی پلیدی‌ها پاکیزه گردانی

وَ تَقْفُو بِنَا آثَارَ الَّذِینَ اسْتَضَاءُوا بِنُورِهِ وَ لَمْ یُلْهِهِمُ الْأَمَلُ عَنِ الْعَمَلِ فَیَقْطَعُهُمْ بِخُدَعِ غُرُورِهِ

و نیز پیرو کسانی قرار ده که به نور قرآن روشن گردیده اند و آرزو، آنان را از عمل به خود سرگرم ننموده است تا با نیرنگ‌های فریبش آنان را [از عمل]بازدارد.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ]وَ اجْعَلِ الْقُرْآنَ لَنَا فِی ظُلَمِ اللَّیَالِی مُونِساً وَ مِنْ نَزَغَاتِ الشَّیْطَانِ [الشَّیَاطِینِ‏]وَ خَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ حَارِساً

خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و قرآن را مونس ما در تاریکی شب‌ها قرار ده و به وسیله‌ی آن ما را از وسوسه‌ها و خطورات بداندیشانه‌ی شیطان نگاه دار

وَ لِأَقْدَامِنَا عَنْ نَقْلِهَا إِلَی الْمَعَاصِی حَابِساً وَ لِأَلْسِنَتِنَا عَنِ الْخَوْضِ فِی الْبَاطِلِ مِنْ غَیْرِ مَا آفَةٍ مُخْرِساً

و گام‌های ما را از حرکت به سوی گناهان بازدار و زبان‌های ما را از فرورفتن در [سخنان]باطل، بی آنکه دچار آسیبی شده باشد، لال

وَ لِجَوَارِحِنَا عَنِ اقْتِرَافِ الْآثَامِ زَاجِراً وَ لِمَا طَوَتِ الْغَفْلَةُ عَنَّا مِنْ تَصَفُّحِ الِاعْتِبَارِ نَاشِراً حَتَّی تُوصِلَ إِلَی قُلُوبِنَا فَهْمَ عَجَائِبِهِ

و اندام‌های ما را از ارتکاب گناهان جلوگیری کن و از قرآن که از آن غفلت داریم، آشکارا عبرت بگیریم، تا این که فهم شگفتی‌ها

وَ زَوَاجِرَ أَمْثَالِهِ الَّتِی ضَعُفَتِ الْجِبَالُ الرَّوَاسِی عَلَی صَلَابَتِهَا عَنِ احْتِمَالِهِ

و مثل‌های بازدارنده‌ی آن را که کوه‌های استوار باوجود صلابتشان از حمل آن ناتوان اند، به دل‌های ما برسانی.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَدِمْ بِالْقُرْآنِ صَلَاحَ ظَاهِرِنَا وَ احْجُبْ بِهِ خَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ عَنْ صِحَّةِ ضَمَائِرِنَا

خداوندا، بر محمّد و خاندان او درود فرست و با قرآن صلاح ظاهر ما را ادامه ده و خطورات وسوسه‌ها را از سلامت دل‌های ما بازدار

وَ اغْسِلْ بِهِ زَیْغَ [دَرَنَ‏][رَیْنَ‏]قُلُوبِنَا وَ عَلَائِقَ أَوْزَارِنَا وَ اجْمَعْ بِهِ مُنْتَشَرَ أُمُورِنَا

و انحراف دل‌ها و آلودگی‌های گناهان ما را بشوی و امور پراکنده‌ی ما را گردآور

وَ أَرْوِ بِهِ فِی مَوْقِفِ الْأَرْضِ عَلَیْکَ ظَمَأَ هَوَاجِرِنَا وَ اکْسُنَا بِهِ حُلَلَ الْأَمَانِ یَوْمَ الْفَزَعِ الْأَکْبَرِ یَوْمَ نُشُورِنَا

و در جایگاه عرضه بر تو، ما را از تشنگی روز‌های گرم سیراب کن و جامه‌های کامل ایمنی را در روز هراس بزرگ‌تر و روزی که زنده می‌گردیم، به ما بپوشان.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْبُرْ بِالْقُرْآنِ خَلَّتَنَا مِنْ عَدَمِ الْإِمْلَاقِ

خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و به واسطه‌ی قرآن، فقر حاصل از نیاز ما را جبران کن

وَ سُقْ إِلَیْنَا بِهِ رَغَدَ الْعَیْشِ وَ خِصْبَ سَعَةِ الْأَرْزَاقِ وَ جَنِّبْنَا بِهِ مِنَ الضَّرَائِبِ الْمَذْمُومَةِ وَ مَدَانِی [مَذَامِ‏]الْأَخْلَاقِ

و زندگانی فراوان و پاکیزه و روزی‌های سرسبز و گسترده را به سوی ما بکش و از اخلاق نکوهیده و خوی‌های پست دور بدار

وَ اعْصِمْنَا بِهِ مِنْ هُوَّةِ الْکُفْرِ وَ دَوَاعِی النِّفَاقِ حَتَّی یَکُونَ لَنَا فِی الْقِیَامَةِ إِلَی رِضْوَانِکَ وَ جَنَّاتِکَ [جِنَانِکَ‏]قَائِداً

و از افتادن در گودال کفر و انگیزه‌های نفاق نگاه دار، تا این که قرآن در قیامت راهبر ما به سوی خشنودی و بهشتت گردد

وَ لَنَا فِی الدُّنْیَا عَنْ سَخَطِکَ وَ تَعَدِّی حُدُودِکَ ذَائِباً [طَارِداً]وَ لَنَا [لِمَا]عِنْدَکَ بِتَحْلِیلِ حَلَالِهِ وَ تَحْرِیمِ حَرَامِهِ شَاهِداً

و در دنیا از خشم و تعدّی از حدودت بازدارد و در نزد تو به حلال شمردن آنچه در قرآن حلال است و حرام شمردن حرام آن، گواه باشد.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ هَوِّنْ بِالْقُرْآنِ عِنْدَ الْمَوْتِ عَلَی أَنْفُسِنَا کَرْبَ السِّیَاقِ وَ جَهْدَ الْأَنِینِ

خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و به وسیله‌ی قرآن، هنگام مرگ اندوه‌های ما در اثر رانده شدن [به جهان دیگر]و ناله‌های سخت و خرخر‌های پی درپی ما را دم مرگ آسان کن.

وَ تَرَادُفَ الْحَشَارِجِ إِذَا بَلَغَتِ النُّفُوسُ [النَّفْسُ‏]التَّرَاقِی وَ قِیلَ مَنْ رَاقٍ وَ تَجَلَّی مَلَکُ الْمَوْتِ لِقَبْضِهَا مِنْ حُجُبِ الْغُیُوبِ

آن گاه که جان انسان به گلو می‌رسد و گفته می‌شود: «چه کسی صعود می‌کند؟» و فرشته‌ی مرگ از حجاب‌های غیب برای قبض آن آشکار می‌گردد

وَ رَمَاهَا عَنْ قَوْسِ الْمَنَایَا بِسَهْمِ [بَأْسَهُمِ‏]وَحْشَةِ الْفِرَاقِ [وَ دَافَ لَهَا مِنْ ضِعَافِ الْمَوْتِ کَأْساً مَسْمُومَةَ الْمَذَاقِ‏]و آن را با تیر وحشت فراق از کمان مرگ پرتاب می‌کند [و جام زهرآلود از مرگ را برای او آماده می‌کند]وَ دَنَا مِنَّا إِلَی الْآخِرَةِ رَحِیلٌ وَ انْطِلَاقٌ وَ صَارَتِ الْأَعْمَالُ قَلَائِدَ فِی الْأَعْنَاقِ وَ کَانَتِ الْقُبُورُ هِیَ الْمَأْوَی إِلَی مِیعَادِ [مِیقَاتِ‏]یَوْمِ التَّلَاقِ

و کوچ و انتقال به آخرت برای ما نزدیک و اعمال ما در گردن هایمان آویخته می‌گردد و قبر‌ها تا وعده گاه روز ملاقات، جایگاه ما می‌گردد.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ بَارِکْ لَنَا فِی حُلُولِ دَارِ الْبِلَی وَ طُولِ الْمُقَامَةِ بَیْنَ أَطْبَاقِ الثَّرَی وَ اجْعَلِ الْقُبُورَ بَعْدَ فِرَاقِ الدُّنْیَا خَیْرَ مَنَازِلِنَا

خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و ورود به سرای فنا و طول اقامت در زیر طبقات خاک را بر ما مبارک گردان و بعد از جدایی دنیا، قبر را بهترین جایگاه ما قرار ده

وَ افْسَحْ لَنَا بِرَحْمَتِکَ فِی ضِیقِ مَلَاحِدِنَا وَ لَا تَفْضَحْنَا فِی حَاضِرِی الْقِیَامَةِ بِمُوبِقَاتِ آثَامِنَا

و به رحمت خود جای ما را در تنگنای لحد و قبر بگشا و به واسطه‌ی گناهان نابودکننده، ما را در حضور مردم در قیامت رسوا مکن

وَ ارْحَمْ بِالْقُرْآنِ فِی مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَیْکَ ذُلَّ مَقَامِنَا وَ ثَبِّتْ بِهِ عِنْدَ اضْطِرَابِ جِسْرِ جَهَنَّمَ یَوْمَ الْمَجَازِ عَلَیْهَا زَلَلَ أَقْدَامِنَا

و به واسطه‌ی قرآن در جایگاه عرضه شدن بر تو به خواری ایستادن ما رحم آر و هنگام لرزیدن پل جهنّم در روزی که از آن عبور می‌کنیم، لغزش گام هایمان را استوار بدار

وَ نَجِّنَا بِهِ مِنْ کُلِّ کَرْبِ یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ شَدَائِدِ أَهْوَالِ یَوْمِ الطَّامَّةِ

و از همه‌ی اندوه‌های روز قیامت و سختی‌ها و گرفتاری‌ها و بیم‌های روز فراگیر و چیره نجات ده

وَ بَیِّضْ وُجُوهَنَا یَوْمَ تَسْوَدُّ وُجُوهَ الظَّلَمَةِ فِی یَوْمِ الْحَسْرَةِ وَ النَّدَامَةِ

و روزی که روی ستمگران در روز افسوس و پشیمانی سیاه می‌گردد، روی ما را سفید گردان

وَ اجْعَلْ لَنَا فِی صُدُورِ الْمُؤْمِنِینَ وُدّاً وَ لَا تَجْعَلِ الْحَیَاةَ عَلَیْنَا نَکِداً

و مهر و دوستی ما را در دل مؤمنان قرار ده و زندگانی را بر ما سخت مگردان.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ کَمَا بَلَّغَ رِسَالاتِکَ [رِسَالَتَکَ‏]وَ صَدَعَ بِأَمْرِکَ وَ نَصَحَ لِعِبَادِکَ

خداوندا، حضرت محمّد بنده و فرستاده ات درود فرست، همان گونه که پیام‌های تو را رسانید و دستور تو را آشکار گردانید و به بندگانت خیرخواهی نمود.

اللَّهُمَّ اجْعَلْ نَبِیَّنَا صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَقْرَبَ النَّبِیِّینَ مِنْکَ مَجْلِساً

خداوندا، مقام و جایگاه جلوس پیامبر ما-درود‌های تو بر او و خاندان او-را در روز قیامت نزدیک‌ترین پیامبران به خود قرار ده

وَ أَمْکَنَهُمْ مِنْکَ شَفَاعَةً وَ أَجَلَّهُمْ عِنْدَکَ قَدْراً وَ أَوْجَهَهُمْ عِنْدَکَ جَاهاً

و او را از همه‌ی پیامبران بیشتر از شفاعت برخوردار کن و او را ارزشمندترین و بامنزلت‌ترین آن‌ها در نزد خود قرار ده.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ شَرِّفْ بُنْیَانَهُ وَ عَظِّمْ بُرْهَانَهُ

خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و بنیان او را والا و برهان او را بزرگ

وَ ثَقِّلْ مِیزَانَهُ وَ تَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ وَ قَرِّبْ وَسِیلَتَهُ وَ بَیِّضْ وَجْهَهُ وَ أَتِمَّ نُورَهُ وَ ارْفَعْ دَرَجَتَهُ

و ترازوی [اعمال]او را سنگین بگردان و شفاعتش را بپذیر و وسیله اش را نزدیک گردان و رویش را سپید و نورش را تکمیل کن و درجه اش را بالا بر

وَ أَحْیِنَا عَلَی سُنَّتِهِ وَ تَوَفَّنَا عَلَی مِلَّتِهِ وَ خُذْ بِنَا مِنْهَاجَهُ وَ اسْلُکْ بِنَا سَبِیلَهُ

و ما را بر راه و روش او زنده بدار و بر آیینش بمیران و ما را بگیر و در راه روشن او راهی و در راه او رهسپار ساز

وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَهْلِ طَاعَتِهِ وَ احْشُرْنَا فِی زُمْرَتِهِ وَ أَوْرِدْنَا حَوْضَهُ وَ اسْقِنَا بِکَأْسِهِ

و از اطاعت کنندگان از او قرار ده و در میان گروه او محشور گردان و در حوض او وارد کن و با جام او بنوشان

وَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ صَلَاةً تُبَلِّغُهُ بِهَا أَفْضَلَ مَا یَأْمُلُ مِنْ خَیْرِکَ وَ فَضْلِکَ وَ کَرَامَتِکَ إِنَّکَ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ وَ فَضْلٍ کَرِیمٍ

و بر حضرت محمّد و خاندان او درود فرست، درودی که به واسطه‌ی آن، او را به برترین خیر و تفضّل و کرامتت که آرزو می‌کند، برسان. به راستی که تو دارای رحمت گسترده و تفضّل والا هستی.

اللَّهُمَّ اجْزِهِ بِمَا بَلَّغَ مِنْ رِسَالاتِکَ وَ أَدَّی مِنْ آیَاتِکَ وَ نَصَحَ لِعِبَادِکَ

خداوندا، در برابر این که او پیام هایت را تبلیغ کرد و آیاتت را رساند و برای بندگانت خیرخواهی کرد

وَ جَاهَدَ فِی سَبِیلِکَ أَفْضَلَ مَا جَزَیْتَ أَحَداً مِنْ مَلَائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَنْبِیَائِکَ الْمُرْسَلِینَ الْمُصْطَفَیْنَ

و در راه تو جهاد نمود، برترین پاداشی را که به فرشتگان مقرب و پیامبران فرستاده شده و برگزیده داده ای، به او عطا کن.

وَ السَّلَامُ عَلَیْهِ وَ عَلَی آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ‏

سلام و رحمت و برکت‌های خداوند بر او و بر خاندان پاک و پاکیزه‌ی او.

دعای روز سی ام از مجتهد شیخ طوسی رحمه الله:

الْحَمْدُ لِلَّهِ لا شَرِیکَ لَهُ الْحَمْدُ لِلَّهِ کَمَا یَنْبَغِی لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ وَ کَمَا هُوَ أَهْلُهُ یَا قُدُّوسُ یَا نُورُ یَا نُورَ الْقُدْسِ یَا سُبُّوحُ یَا مُنْتَهَی التَّسْبِیحِ یَا رَحْمَانُ یَا فَاعِلَ الرَّحْمَةِ یَا اللَّهُ یَا عَلِیمُ یَا کَبِیرُ یَا اللَّهُ یَا لَطِیفُ یَا جَلِیلُ یَا اللَّهُ یَا سَمِیعُ یَا بَصِیرُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ لَکَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْیَا وَ الْکِبْرِیَاءُ وَ الْآلاءُ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ أَنْ تَجْعَلَ اسْمِی فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ فِی السُّعَدَاءِ وَ رُوحِی مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ إِحْسَانِی فِی عِلِّیِّینَ وَ إِسَاءَتِی مَغْفُورَةً وَ أَنْ تَهَبَ لِی یَقِینا تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِی وَ إِیمَانا یُذْهِبُ الشَّکَّ عَنِّی وَ تُرْضِیَنِی بِمَا قَسَمْتَ لِی وَ آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ الْحَرِیقِ وَ ارْزُقْنِی فِیهَا ذِکْرَکَ وَ شُکْرَکَ وَ الرَّغْبَةَ إِلَیْکَ وَ الْإِنَابَةَ وَ التَّوْبَةَ وَ التَّوْفِیقَ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ

خدا را سپاس که شریکی ندارد، خدا را سپاس آنگونه که سزاوار بزرگواری جلوه و عزّت جلال اوست، و چنان که شایسته اوست،‌ای قدوس،‌ای نور،‌ای مقدس،‌ای سبّوح،‌ای نهایت پاکی،‌ای بخشنده،‌ای به انجام رسان رحمت،‌ای خدا،‌ای دانا،‌ای بزرگ،‌ای خدا،‌ای لطیف،‌ای برجسته،‌ای خدا،‌ای شنوا،‌ای بینا،‌ای خدا،‌ای خدا،‌ای خدا، نام‌های نیکوتر و نمونه‌های برتر، و بزرگ منشی و نعمت‌ها از آن توست، از تو می‌خواهم بر محمّد و اهل بیتش درود فرستی، و قرار دهی نامم را در این شب از سعادتمندان، و روحم را با شهیدان، و نیکوکاری ام را در بلندمرتبه‌ترین درجه بهشت، و گناهم را آمرزیده، و به من ببخشی یقینی که قلبم همراه آن باشد، و ایمانی که شک را از من برطرف کند، و خشنودی به آنچه نصیبم کردی، و پاداش نیکو در دنیا و در آخرت را به ما عنایت کن، و ما را از عذاب آتش سوزان حفظ فرما، و در این شب ذکر و شکر خویش و رغبت به سوی خود، و بازگشت و توبه را روزی ام کن، و به آنچه محمّد و خاندان محمّد (درود خدا بر او و آنان) را بر آن موفق نمودی توفیقم ده.

دعا شیخ کلینی روایت شده از امام صادق علیه السّلام:

اللَّهُمَّ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ وَ قَدْ تَصَرَّمَ وَ أَعُوذُ بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ یَا رَبِّ أَنْ یَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَیْلَتِی هَذِهِ أَوْ یَتَصَرَّمَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ لَکَ قِبَلِی تَبِعَةٌ أَوْ ذَنْبٌ تُرِیدُ أَنْ تُعَذِّبَنِی بِهِ یَوْمَ أَلْقَاکَ

خدایا این است ماه رمضان، که قرآن را در آن نازل کردی، اینک در حال گذشتن است، و من به ذات کریمانه ات پناه میآورم از اینکه سپیده این شب طلوع کند، یا ماه رمضان بگذرد، و نزد تو برایم نتیجه کار ناشایست یا گناهی باشد که بخواهی مرا به سبب آن روزی که ملاقاتت کنم عذاب نمایی.

منبع: نمناک

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->