چه چیزی نیمی از مسیر توسعه پایدار شهری است؟

بسیاری از کارشناسان و نظریه پردازان حوزه مدیریت شهری معتقدند ارتباط هدفمند و مؤثر شهرداری با دانشگاه، نیمی از مسیر توسعه پایدار شهری است. تامین و تجهیز بنیان‌های پیشرفت اقتصاد شهر امروز درحالی به یکی از دغدغه‌های اصلی سامانه‌های اداره شهر‌ها تبدیل شده است که براساس یافته‌های علمی، بهره گیری از نهاد‌های دانش بنیان و ظرفیت‌های علمی و تحقیقاتی شهرها، تحقق نیمی از این هدف را ممکن می‌کند.

وقتی به یاد آوریم که بحث هوشمندسازی شهر‌ها امروز اولویت جدی نظام راهبردی اداره سازمان‌های محلی و شهرداری‌ها دانسته شده است، این مهم بیشتر جلب توجه می‌کند. به بیان دیگر، دانشگاه‌های قطب هر کشور که از دو ویژگی «شاخص بودن در تولید دانش و مهارت» و همچنین «جذب و پرورش نخبگان» برخوردارند، می‌توانند نقش ویژه‌ای در توسعه اقتصادی کشور، افزایش تاب آوری و ایمن شدن مردم در برابر تهدید‌های طبیعی و غیرطبیعی ایفا کنند.

همچنین این مجموعه‌های پیشرو در حوزه دانشگاهی، می‌توانند به عنوان الگوی علمی و اقتصادی ضمن تسهیل ریل گذاری برای رسیدن به توسعه پایدار، پیشران سایر مراکز آموزشی در سطح ابتدایی و عالی باشند. شهر‌های هوشمند که در سطح گسترده‌ای از ظرفیت فناوری استفاده می‌کنند و همچنین شهر‌های یادگیرنده که آموزش‌های شهروندی را در سطح گسترده برگزار می‌کنند و در آن‌ها ظرفیت تولید، نشر، گردش و اثرگذاری دانش و اطلاعات در فرایند‌های تصمیم گیری فراهم شده است، بدون شک از پشتوانه پارک ها، دانشگاه‌ها و مراکز علمی، فناوری و تحقیقاتی دارای استاندارد‌های عالی بهره‌مند هستند.

در مطالعات و فرایند‌های آمایش سرزمین و همچنین در فعالیت‌هایی که به منظور ایجاد رشد متوازن در سطح کشور‌ها انجام می‌شود، یکی از راهبرد‌های اثربخش در مسیر تقویت کارکرد‌های شهر‌ها در سطح ملی و منطقه ای، توسعه آموزش عالی و تقویت نقش دانشگاهی شهر‌های کوچک و میانی است تا با استفاده از استعداد‌ها و ظرفیت‌های نظام آموزش عالی در حوزه آمایش و کاهش نابرابری‌های سرزمینی و هویت بخشی به شهر‌های کوچک و میانی، با ایجاد و توسعه شهر‌های دانشگاهی، گامی موثر در جهت تقویت نقش دانشگاهی این شهر‌ها برداشته شود؛ البته آنچه از نقش دانشگاه همواره مدنظر است، دانشگاه‌های واقعی آن است که در آن فرایند تولید و انتقال دانش و مهارت به صورت کامل طی شده، تمام استاندارد‌های علمی و پژوهشی لحاظ شود. دانشگاه‌ها باید نقش پناه علمی و ایده پردازی را برای اداره شهر‌ها ایفا کنند و مدیریت شهری وظیفه دارد از طریق مراکز علمی و پژوهشی خود ضمن حمایت از فعالیت دانشگاهی، زمینه حضور و مشارکت آن‌ها در اداره شهر را فراهم کند.