ثبت بالاترین آمار اعزام زائران حج ۱۴۰۴ در فرودگاه مشهد معاون قرآن و عترت وزیر فرهنگ: نیازمند تحول در حوزه فعالیت‌های قرآنی هستیم | مؤسسات قرآنی موازی‌کاری نکنند بازگشت کاروان حجاج ایثارگر در ۲۳ خرداد۱۴۰۴ | تدابیر لازم برای رفاه حال جانبازان از ابتدا تا پایان سفر نقش محوری هوش مصنوعی و پهپاد‌ها در مدیریت و ایجاد امنیت حج ۱۴۰۴ شرکت آبفای خراسان جنوبی آماده تأمین آب برای زائران اربعین ۱۴۰۴ باشد از خطابه غدیر تا جهاد تبیین | نقش الگویی غدیر برای ساخت جامعه‌ای متعهد و اخلاق‌محور سازمان حج ایران جایزه لبیتم عربستان را دریافت کرد ۳ هزار موکب ایرانی برای اربعین ۱۴۰۴ تدارک دیده شده است | نظارت ویژه بر تغذیه و اسکان زائران اطعام بیش از ۲۵۰۰ نفر از نیازمندان حاشیه شهر مشهد در عید غدیر ۱۴۰۴ مراسم تعویض پرچم آستان مقدس امام حسین (ع) برای اولین در اول ماه محرم به خارج از صحن حسینی انتقال می‌یابد بررسی ریشه‌ها و راه‌های درمان حسادت براساس احادیث و روایات مساجد، پای کار حمایت از هنرمندان صنایع‌دستی دهه ولایت با طنین غدیر در صد‌ها مسجد مشهد و خراسان | از حرکت کاروان غدیر تا آزادسازی بیش از ۵۵۰ زندانی جرائم غیرعمد پای سفره امام | میزبانی حرم امام‌رضا (ع) از ۱۳ هزار نفر از اقشار آسیب‌پذیر در دهه ولایت ۱۴۰۴ جزئیات برگزاری «مهمونی ۱۰ کیلومتری غدیر ۱۴۰۴» در تهران + محل برگزاری هفتمین نمایشگاه پوشاک ایرانی‌اسلامی برگزار می‌شود علت گم‌شدن حرز امام‌جواد(ع) | توصیه آیت‌الله بهجت برای یافتن آن بیش از ۲هزار بقعه متبرکه در کشور میزبان برگزاری ویژه برنامه‌های دهه ولایت ۱۴۰۴
سرخط خبرها

تو؛ پررنگ‌تر از همیشه

  • کد خبر: ۱۱۵۲۳۲
  • ۱۲ تير ۱۴۰۱ - ۱۲:۳۸
تو؛ پررنگ‌تر از همیشه
دکتر مهراب صادق‌نیا - عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب

خواهش‌های کودکانه ما و تشریفات جمعی دعا، گاهی ماهیت، کارکرد و معنای آن را پنهان می‌کنند. مهم‌ترین کارکرد دعا، نه در محتوای خواسته‌ها، که در تغییر رابطه انسان و خداست. رابطه‌ای که با گفتگو‌های کلامی، فلسفی، و فقهی به پیوندی خشک و سرد تبدیل شده بود، حالا و به‌وسیله دعا، به رابطه‌ای صمیمانه، گرم، نزدیک، و عاطفی تبدیل می‌شود. دعا رابطه انسان و خدا را از رابطه ترس‌آور «من_آن» به رابطه امیدبخش «من_ تو» تبدیل می‌کند.

به قول بوبر، خدا «تویی» است که هیچ‌گاه نمی‌تواند یا نباید به «آن» تبدیل شود. مناسک، واژگان، و نمایش‌های دعا فقط نقش اشارات نارسایی را بازی می‌کنند که به وصف‌ناپذیری خداوند معطوف‌اند. خداوند نمی‌تواند اصطلاحی عقیدتی، مفهومی مابعدالطبیعی، قاعده‌ای فقهی و اصولی یا اشاره‌ای آیینی باشد. خدا یک» تو»‌ی دوست‌داشتنی است:

هنگامی‌که تو در آستان من ظاهر می‌شوی
چرا دست‌آویختن به تو این‌چنین پُرغوغا ست؟
چرا این همه پیشکش‌های بیهوده؟!
ضیافت‌های آن‌چنانی شما را روح من منفور می‌دارد و‌...
از تحمل آن‌ها خسته‌ام.

در ادیان سامی، همه آموزه‌ها و فرمان‌ها و تشریفات در قلمرو رابطه «من-‌آن» قرار می‌گیرند و فقط وحی و الهامات شخصی در‌زمره رابطه «من-تو» جا دارند. هرکس کلام خدا را به زبان می‌راند و مخاطب او خداوند است، صرف نظر از آنچه ممکن است تصور او را متوهم کند، «تو»‌ی زندگانی خویش را مخاطب قرار داده است؛ تویی که هیچ توی دیگری مفهوم آن را محدود نمی‌کند و در‌عین‌حال این «تو» در موضعی قرار گرفته است که همه «تو»‌های دیگر را در‌بر‌می‌گیرد.

ویروس کرونا که تشریفات مناسک‌های دینی را کم کرده است، شاید این «تو» از پرده ضخیم مناسک و تشریفات به در افتد و نمایان‌تر شود. شاید بشود با خدا ساده‌تر، صمیمانه‌تر و خواستنی‌تر سخن گفت.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->