پروژه توسعه فضا‌های خدمات زائر و ساماندهی نمای میدان قبله حرم مطهر رضوی افتتاح شد اولویت ماموریت‌های آستان قدس رضوی، حرم مطهر رضوی و خدمت به زائر است تهیه ۱۰۶ هزار دست لباس گرم در پویش ملی «هبه» برای کمک به مردم مظلوم لبنان گشاده دست باش | توصیه‌های ائمه اطهار (ع) درباره پرداخت بدهی فراخوان ثبت‌نام حج تمتع تا دو روز آتی| هزینه هنوز مشخص نیست تولیت آستان قدس رضوی: جوانان نخبه، بزرگ‌ترین فرصت و ثروت کشور هستند اهدای ۱۲ النگوی طلا به جبهه مقاومت از سوی مادر یک شهید آماده‌سازی ۱۰ هزار بسته معیشتی و فرهنگی ویژه مردم غیور و مقاوم لبنان اعلام فراخوان انتخاب قاری و مؤذن در حرم امام‌رضا(ع) از دختران نوجوان قرآنی در حرم امام‌رضا(ع) تقدیر شد تولیت آستان قدس رضوی: بیانیه مجمع موسوم به محققین و مدرسین در رسمیت شناختن اسرائیل مایه تأسف است مولوی عبدالحمید: ما باید در کنار هم شهید شویم + فیلم علیرضا بیات رئیس سازمان حج و زیارت شد اعلام ویژه‌برنامه‌های حرم امام‌رضا (ع) به مناسبت روز دانش‌آموز (۱۳ آبان ۱۴۰۳) حمایت دختران نوجوان هنرمند مشهدی از فلسطین در حرم امام‌رضا(ع) شرط اول و آخر خداشناسی بررسی آثار معادباوری بر سبک زندگی | ایمان قلبی به زندگی پس از مرگ تولد یک بچه شیر کاش قدر مشهدی بودن را بدانیم! درباره پرده «توپ بندی» حرم امام رضا (ع) و هنرمند نقاش آن
سرخط خبرها

الهیات و چالش‌های فرهنگی

  • کد خبر: ۱۹۵۱۳۱
  • ۲۷ آبان ۱۴۰۲ - ۱۶:۱۳
الهیات و چالش‌های فرهنگی
یک فارغ‌التحصیل الهیات، می‌تواند روابط خود را با جامعه علمی حفظ کند و برای پاسخ به چالش‌های فرهنگی و اجتماعی، نقش‌آفرین باشد.

در مقاله‌ای از «اِرنا الیور» می‌خواندم که در برخی کشور‌ها مانند آفریقای‌جنوبی به‌دلیل کسادی بازار دانشجو، رشته‌های الهیات تعطیل شده است. در ایران نیز گویا وضع، دست‌کمی ندارد. برخی دانشگاه‌های غیردولتی را می‌شناسم که به بهانه غیرجذاب بودن الهیات، تلاش می‌کنند این رشته را از نظام آموزشی خود، حذف و رشته‌های دیگری را جایگزین کنند.

احوال دانشگاه‌های دولتی نیز تا اندازه‌ای همین است. به‌هرحال، برای دانشجویی که عمر و پول خود را هزینه می‌کند، پرسش از سودمندی آنچه می‌خواند، باید طبیعی باشد. او دوست دارد بتواند با دیگر رشته‌های علمی در تعامل باشد و با کمک آن‌ها جهان اطرافش را معنادارتر کند. چندی پیش، یکی از دانشجویان ما که از رساله‌اش دفاع کرده و اکنون برای خودش دکتر شده است، می‌گفت که از خواندن الهیات پشیمان است و می‌خواهد دوباره از اول شروع کند و مقطع کارشناسی حقوق بخواند.

برخی جامعه‌شناسانِ دین مانند «تیلور» این پدیده را نشانه سکولاریزاسیون می‌دانند و معتقدند که جهان جدید، دین و الهیات را از حوزه عمومی به‌کنار می‌گذارد. از نگاه او اگرچه روزگاری «توماس آکوئیناس» الهیات را ملکه علوم می‌دانست، اکنون وقت آن رسیده است که این ملکه، تاج خود را تحویل علوم دیگر دهد و به گوشه کلیسا پناه ببرد.

با این حال، نمی‌توان با تیلور هم‌دلی کرد. شواهد تجربی چیز دیگری را حکایت می‌کنند؛ هنوز هم در جهان مسیحیت، کتاب مقدس بیشتر از هر کتاب دیگری چاپ می‌شود و بیشتر از هر کتاب دیگری خریده می‌شود، مردم بیشترین اعتماد را به سازمان‌های مذهبی دارند، کلیسا بیشترین نقش را در تأسیس نهاد‌های خیریه دارد. در جهان اسلام نیز اوضاع چنین است و بلکه دینی‌تر. درمیان مسلمانان، دین هنوز هم به‌مثابه یک سرمایه اجتماعی نیرومند، فعالیت اجتماعی خود را حفظ کرده است و تحولات زیادی را دامن می‌زند.

این‌ها نشان می‌دهد که یک فارغ‌التحصیل الهیات، می‌تواند روابط خود را با جامعه علمی حفظ کند و برای پاسخ به چالش‌های فرهنگی و اجتماعی، نقش‌آفرین باشد. الهیات می‌تواند به‌مثابه یک رشته علمی در دانشگاه‌ها تدریس شود. آنچه در این میان مهم است، توجه به خصلت پویایی و انعطاف الهیات است. دانشگاه‌ها به‌جای تلاش برای حفظ هویت موروثی الهیات، باید بکوشند آن را با فهم و تفسیر جدید جامعه از ایمان و معنویت، هماهنگ کنند.

درست است که هنوز هم برخی پرسش‌های الهیاتیِ قرن شانزدهم برای جهان پست‌مدرن باقی است و نیازمند پاسخ، ولی این جهان با پرسش‌های تازه‌تر و گیج‌کننده‌تری هم روبه‌روست که الهیات به مثابه یک دستگاه فکری باید به آن‌ها پاسخ دهد. الهیات می‌تواند به معنای واقعی، الهیات بماند و در دانشگاه‌ها تدریس شود، اگر به پرسش‌های نوشونده و روزافزون جهان پیرامونش توجه کند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->