پیشرفت سینمای دفاع مقدس مستلزم سیاستگذاری و مدیریت است ۶۶۰ اختراع توسط نخبگان جامعه ایثارگر به ثبت رسیده است موزه‌ای ویژه قاریان برجسته، در مصر تأسیس می‌شود افزایش سهمیه حج ایرانیان در سال ۱۴۰۵ + فیلم آغاز بازگشت حجاج از ۲۱ خردادماه ۱۴۰۴ اکران وصایای شهدا درباره امام‌خمینی(ره) در سطح شهر مشهد | بزرگداشت سالگرد رحلت امام(ره) با حضور ۳ هزار نفر از فرزندان شهدا فراخوان جذب خادمیار فرهنگی اربعین ویژه پسران هنرمند ۱۲ تا ۲۰ سال دهه امامت نقطه آغاز برنامه‌ریزی برای ایام محرم است | فراهم‌کردن شرایط مناسب برای ارائه خدمات به زائران امام‌رضا (ع) در این ایام حرکت ۷۲ روزه زائران پیاده از مشهد به کربلا آغاز شد+ فیلم محافظِ لباس خود باش! بی‌نیاز از خلق خانه‌هایی با عطر بهشت | درباره سنت‌های حسنه اثرگذار در پویایی خانواده گره‌گشایی در دیدار مردمی تولیت آستان قدس رضوی | نور امید در خانه خورشید نمازی که امام رضا(ع) خیلی دوست دارند + فیلم ارزش بالای قرائت دعای سمات در روز جمعه + فایل صوتی امام جمعه مشهد مقدس: توسعه فحشا آفت تشکیل خانواده است حجة‌الوداع، آخرین سفر و کامل‌ترین پیام برای بشریت رئیس دستگاه قضا، در حرم امام‌رضا(ع) پای حرف یک ارباب‌رجوع نشست بارگاه امام رضا (ع) نماد عینیِ قدرت و نفوذ مکتب اهل‌بیت (ع) در جهان است تجدید میثاق پیروان ادیان الهی با آرمان‌های امام خمینی (ره) | رونمایی از سرود «امام و وحدت ادیان الهی»
سرخط خبرها

لامپ‌های رنگی حرم

  • کد خبر: ۱۲۹۲۶۲
  • ۲۰ مهر ۱۴۰۱ - ۲۰:۰۲
لامپ‌های رنگی حرم
هروقت دلم می‌گیرد، خودم را می‌رسانم حرم. بعد می‌روم کنجی که در صحن انقلاب برای خودم دارم. رو به گنبد آقا می‌ایستم، امین ا... می‌خوانم و کم کم شروع می‌کنم به درددل کردن با او.

هروقت دلم می‌گیرد، خودم را می‌رسانم حرم. بعد می‌روم کنجی که در صحن انقلاب برای خودم دارم. رو به گنبد آقا می‌ایستم، امین ا... می‌خوانم و کم کم شروع می‌کنم به درددل کردن با او.

انگار همه آن‌هایی که در حرم با آقا حرف می‌زنند، شیوه خودشان را دارند. من که در دلم حرف می‌زنم. انگار قلبم زبان باز کرده و بلد است چطور با امام رضا (ع) صحبت کند.

بچه‌تر که بودم، وقتی پدرم ما چهار برادر را می‌برد نزدیک روضه منوره تا یکی یکی بغلمان کند و ببرد نزدیک ضریح، من، چون پسر آخر بودم، نوبتم دیر می‌رسید و محو قاب‌هایی می‌شدم که در دیوار‌های اطراف ضریح امام رضا (ع) نصب شده بود. هنوز هم که برای زیارت خود را به نزدیک ضریح می‌رسانم، نیم نگاهی به قاب‌ها می‌اندازم. جایی خواندم که محتویات این قاب ها، هدایای ارزشمندی است که از طرف مقام‌ها و شخصیت‌ها در طول سالیان طولانی وقف آستان قدس رضوی شده اند.

نوبت من که می‌رسید، بابا دیگر توان بالا بردنم را نداشت. من تکیه می‌دادم به او و رو به ضریح، همان چیز‌هایی را که بلد بودم، به امام رضا (ع) می‌گفتم. آن موقع‌ها شب‌های ولادت و عید می‌رفتیم حرم. مامان برایمان ساندویچ درست می‌کرد و معمولا جایی در صحن انقلاب یک فرش را به خود اختصاص می‌دادیم. آن زمان، لامپ‌های ریسه‌های رنگی، همه شان شیشه‌ای بود.

بیشترشان قرمز و سبز بودند. یک جا‌هایی در صحن امام خمینی، ریسه‌های آبی هم از دیوار‌ها آویزان بود. شب‌های عید در حرم، آدم را سرحال می‌کرد. آن لامپ‌های شیشه‌ای خیلی واقعی‌تر و درخشان‌تر بودند؛ لامپ‌هایی که حالا چندسالی است جایشان را به ریسه‌های رنگ ووارنگ داده اند و به نظرم عکس را خراب می‌کنند. ما یک عکس خانوادگی داریم؛ از این عکس‌های فوری که نزدیک ورودی‌های حرم می‌ایستادند و می‌گرفتند. لامپ‌های رنگی حرم توی عکس، هنوز هم خانه ما را روشن می‌کنند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->