شهردار مشهد مقدس: محور کار ما در مدیریت شهری ارتقای محیط زیست است ترافیک سنگین و پرحجم در مسیر‌های خروجی مشهد (۱۳ فروردین ۱۴۰۴) | پلیس: مردم از رانندگی شتاب‌زده پرهیز کنند سرویس‌دهی ویژه مترو مشهد در روز طبیعت (۱۳ فروردین ۱۴۰۴) لغو رویداد «نورنما» در میدان شهدا مشهد در پی بارش باران(۱۲ فروردین ۱۴۰۴) اطلاعیه پارکینگ پارک جنگلی وکیل آباد مشهد برای روز طبیعت (۱۳ فروردین ۱۴۰۴) ویدئو| تجربه دل‌انگیز زیارت امام رضا(ع) در جشنواره گل ره باغ رضوان ۲۱۵ بازرس بهداشت محیط در مشهد، آماده نظارت ویژه در روز طبیعت آمادگی مدیریت شهری مشهد برای خدمت‌رسانی به شهروندان در روز طبیعت پروژه‌های تاثیرگذار مدیریت شهری مشهد در زمینه توسعه فضای سبز | مشهد در زمینه فضای سبز پیشرو است پیش بینی حدود ۳۵۰ دستگاه اتوبوس برای سرویس‌دهی به مراکز تفرجگاهی مشهد پایش لحظه‌ای ترافیک مشهد در ایام خاص با تجهیزات هوشمند پیش‌بینی جمع‌آوری ۱۹۰۰ تن زباله در مشهد همزمان با روز طبیعت آماده‌باش نیروهای فضای سبز مشهد همزمان با روز طبیعت مشهد الگوی ملی زیباسازی شهری است محمد معتمدی: رویداد «نورنما» گامی مثبت و امیدآفرین در مشهد است برنامه‌های متنوع شهرداری مشهد برای ایجاد «شادی مومنانه» در ماه رمضان مشارکت بیش از ۱۱ هزار نفر در پویش مردمی «مشهد مهربان» برپایی ۱۷ ایستگاه استقبال از زائران در جاده‌های خراسان رضوی آماده‌سازی ۳۹ بوستان شهری مشهد برای روز طبیعت آلودگی هوای مشهد در ۱۰ منطقه (۱۱ فروردین ۱۴۰۴) استاندار خراسان رضوی: تشکیل باشگاه حرفه‌ای برای ورزش مشهد اولویت است + فیلم
سرخط خبرها

خاطراتی که دفن شد

  • کد خبر: ۱۴۲۳۷۴
  • ۰۸ دی ۱۴۰۱ - ۱۸:۰۶
خاطراتی که دفن شد
شب گذشته بولدوزر به جان آن خانه قدیمی افتاد و همه خاطرات آن خانه را زیر تلی از خاک و آوار دفن کرد.
علیرضا حیدری
نویسنده علیرضا حیدری

صبح که از پشت پنجره به بیرون نگاه کردم اثری از آن خانه نبود. شب گذشته بولدوزر به جان آن خانه قدیمی افتاد و همه خاطرات آن خانه را زیر تلی از خاک و آوار دفن کرد. طاقچه ها، اتاق‌های تودرتو، حوض کوچک وسط حیاط، باغچه نقلی، انباری آخر حیاط، پنجره‌های چوبی، در حیاطی که رویش گل و بلبل نقش بسته بود، کاشی نوشته‌ای که روی سردر خانه نصب بود، شیروانی نیم سوخته زیر آفتاب، از هیچ کدام خبری نبود.

این‌ها را در چند روز گذشته دیدم که بنا تاحدودی نیمه تخریب شده بود. روزی که به این محله آمدیم پنجره را که باز می‌کردیم، در هر خیابانی کنار چند خانه زیبا و ویلایی، یکی دو مجتمع ناهم خوان و ناچسب با حال وهوای محله وجود داشت که در حاشیه درختان چند ده ساله توت احساس غریبی می‌کردند. آنچه بود بنا‌های باصفا و قدیمی بود که چشم نوازی می‌کرد، اما امروز در میان این همه مجتمع چند طبقه، همین دو سه خانه قدیمی است که البته یکی از آن‌ها هم در این یکی دو روز کشته شد و تا دو سه ماه آینده یک مجتمع چند طبقه به جایش قد می‌کشد.

این بلا فقط به سراغ این محله نیامده است؛ سال هاست در گوشه و کنار این شهر و بلکه همه شهر‌ها و حتی روستاها، تیغ بی رحم بولدوزرها، به تن کوچه‌ها و خیابان‌های ما زخم می‌زنند و بخشی از هویتشان را آوار می‌کنند. خاطرات یکی یکی رخت بسته و فراموش می‌شوند.
محله‎ هایمان بی روح می‌شود، کالبدی از سنگ و سیمان و آهن ما را محاصره می‌کند. آسمان گم می‌شود و دیگر دعایمان کمتر فرصت پرواز دارد. دیگر نگاهمان با آبی آسمان در روز و سوسوی ستارگان در شب گره نمی‌خورد. دیگر از آن جوش و خروش جمعی گنجشک‌ها خبری نیست و نمی‌توانند در لابه لای کوچه‌های باریک و بی هوا بچرخند. ما خودمان، خودمان را زندانی کرده ایم.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->