امضای تفاهم‌نامه همکاری بین «امور مساجد استان‌های خراسان» و «اداره‌کل تبلیغات اسلامی خراسان رضوی» به منظور تقویت جایگاه تربیتی مساجد غفلت سینما و تلویزیون از پرداختن به اندیشه امام‌خمینی(ره) تأسف‌برانگیز است | گرفتار نگاه‌های کلیشه‌ای هستیم نسل جدید با شخصیت امام(ره) ناآشناست | تعبیر عجیب امام خمینی(ره) درباره فرهنگ برگزاری مراسم دعای عرفه در گلزارشهدای بهشت‌رضا(ع)، پنجشنبه (۱۵ خرداد ۱۴۰۴) آغاز ثبت‌نام مبلغان ایام اربعین حسینی ۱۴۰۴ آمادگی پذیرش روزانه ۱۵۰ پرواز به عراق در ایام اربعین | انجام ۹۲ پرواز از فرودگاه امام‌خمینی(ره) به حج تمتع در سال ۱۴۰۴ خراسان رضوی و مشهد میزبان مراسم باشکوه سی‌وششمین سالگرد ارتحال امام‌خمینی (ره) | اعزام ۸۵۰۰ نفر از استان به مرقد بنیان‌گذار کبیر انقلاب اسلامی + فیلم درس‌هایی از نهج‌البلاغه | اول رضای خدا دعای چهل‌وهفتم صحیفه سجادیه، شرحی بر دعای عرفه امام حسین (ع) روایت‌های زیارت | نگاهی به نمایشگاه گروهی عکس «رونا» با آثار عکاسان پیشکسوت مشهدی برنامه‌های ویژه حرم مطهر رضوی در سالگرد رحلت امام‌خمینی‌(ره) اعلام شد از ۸۰ یادواره شهدا تا ۱۸ هزار ختم قرآن| اعلام ویژه‌برنامه‌های کنگره بزرگداشت ۱۸ هزار شهید خراسان رضوی (۱۰ خرداد ۱۴۰۴)+فیلم تشریح ویژه‌برنامه‌های سالگرد ارتحال بنیان‌گذار انقلاب اسلامی در حرم مطهر امام‌خمینی(ره) حضور بیش از ۶ هزار و ۵۰۰ بسیجی خراسان رضوی در مراسم سالگرد ارتحال امام‌خمینی(ره) در تهران آخرین اعزام حجاج ایرانی به عربستان امروز ۱۰ خردادماه ۱۴۰۴ انجام شد کتاب «مناظرات امام رضا(ع) با علمای مسیحی» روانه بازار شد اجتماع عظیم مردمی ۱۴ خردادماه در حرم امام خمینی(ره) برگزار می‌شود پیشرفت سینمای دفاع مقدس مستلزم سیاست‌گذاری و مدیریت است ۶۶۰ اختراع توسط نخبگان جامعه ایثارگر به ثبت رسیده است موزه‌ای ویژه قاریان برجسته، در مصر تأسیس می‌شود
سرخط خبرها

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست

  • کد خبر: ۱۵۲۷۷۵
  • ۱۰ اسفند ۱۴۰۱ - ۱۳:۳۰
نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
از مسن‌ترین و قدیمی‌های محله بود. برایش فرقی نداشت که مناسبتی از اعیاد باشد یا عزاداری، سفره‌ای می‌انداخت و در خانه اش را باز می‌گذاشت.

از مسن‌ترین و قدیمی‌های محله بود. برایش فرقی نداشت که مناسبتی از اعیاد باشد یا عزاداری، سفره‌ای می‌انداخت و در خانه اش را باز می‌گذاشت. تا زمانی که غذا برای توزیع بود در خانه اش باز بود و از هیچ کس هم سؤال نمی‌کرد در این محله زندگی می‌کند یا نه. فقیر یا غنی هم برایش فرقی نداشت. حتی میان آشنا و غریبه هم در توزیع غذا تفاوتی نمی‌گذاشت. از آن‌هایی هم نبود که وقتی سفره می‌انداخت بزرگان و کسبه ثروتمند و معروف بالای سفره بنشینند و بقیه پایین سفره جایی داشته باشند. می‌گفت یک نذر قدیمی است یک چیزی بین من و امام رضا (ع).

هیچ کسی هم نمی‌دانست این راز مگو چیست که هر چند وقت یک بار به بهانه‌ای این سفره اطعام را بر پا می‌کند. فقط همه این را متوجه شده بودند که اگر میهمانی وارد خانه اش می‌شد و از ظاهرش مشخص بود آدم نیازمندی است بیشتر سفارش می‌کرد که از او خوب پذیرایی کنند. هیچ وقت نفهمیدیم آن نذر چه بود، اما سال هاست که سبک زندگی اش در ذهنم ماندگار شده و ناخودآگاه به هر مناسبتی که میهمانی یا کار خیری را می‌بینم مقایسه می‌کنم که آیا صاحبِ خانه، همه را به یک چشم نگاه می‌کند یا ظاهر آدم‌ها و غنی و فقیر بودنشان در شیوه پذیرایی اش تأثیر دارد.

برای آدمِ کریم که فرقی ندارد تو کجای این روزگاری چه جایگاه و پست و مقام و ثروتی داری یا فقیر و بی کس و تنهایی... درست شبیه لحظه‌هایی که زائر حرم می‌شوی و کسی از نام و شهرتت نمی‌پرسد. هیچ کس جایگاه ویژه‌ای و کنج سفارشی در حرم ندارد. هر کسی وارد می‌شود و گوشه‌ای از خوان نعمت کریمانه اش می‌نشیند و روزی اش را می‌گیرد و می‌رود. من راز آن پیرمرد خیر را هیچ وقت نفهمیدم، اما به گمانم هر رازی که بود ریشه در کرامت علی بن موسی الرضا(ع) داشت.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->