اعلام جزئیات اقامه نماز عید قربان در حرم مطهر رضوی (۱۶ خردادماه ۱۴۰۴) برگزاری مراسم دعای پرفیض عرفه ویژه ناشنوایان و کم‌شنوایان در حرم امام‌رضا(ع)، پنجشنبه (۱۵ خرداد ۱۴۰۴) وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی: ارتباط با خانواده شهدا، قدرت مضاعفِ همه حرکت‌های نظام است تشریح ابعاد حج از دیدگاه امام خمینی(ره) از گستراندن سفره‌های اطعام غدیر در مساجد مشهد تا نهج‌البلاغه‌خوانی در دهه ولایت ۱۴۰۴ آیین تکریم از خانواده شهدای کانون مساجد کشور با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی (۱۳ خرداد ۱۴۰۴) در سوگِ آفتاب آغاز پویش جمع‌آوری تجهیزات پزشکی و دارو برای زائران اربعین ۱۴۰۴ توصیه‌های بهداشتی و ایمنی به زائران در آستانه عزیمت به مشاعر مقدسه حسین مسگرانی سرپرست بنیاد بین المللی فرهنگی هنری امام رضا(ع) شد اندیشه تو مرگ نمی‌داند امام پابرهنه‌ها پیرمرد، دریا بود امام محمدباقر(ع)، نگهبان مرزهای دین و پیشگام تبیین حق‌طلبی، شرط مسلمانی و زمینه‌ساز ظهور توصیه‌های سرپرست حجاج ایرانی به قربانی‌کنندگان در ایام حج پیام تسلیت رئیس بنیاد شهید در پی درگذشت مادر شهیدان «ابدام» تأکید رئیس جمهور بر ایجاد آرامش و رفاه کامل برای حجاج ایرانی رئیس بنیاد شهید: فرزندان جانبازان ۷۰ درصد و شهدا استخدام رسمی می‌شوند آغاز بازگشت زائران حج تمتع ۱۴۰۴ سه روز زودتر از موعد
سرخط خبرها

خدای بهار هوای دل ما را دارد

  • کد خبر: ۱۵۶۹۰۹
  • ۱۴ فروردين ۱۴۰۲ - ۱۴:۴۱
خدای بهار هوای دل ما را دارد
بی گمان آنکه از جان سختِ درختی، بهار را می‌آفریند و از تاریکی خاک زیبایی را، بدون شک هوای دل همه آدم‌ها را دارد.

از آن تن خشک و سخت که شاید برای هر رهگذری امید به بهار نشستنش شبیه خیال بافی بود، از آن شاخه‌های بی بهره از برگ و بار که دیگر نه تماشایش آدمی را به وجد می‌آورد و نه کسی به هوای دیدنش به پشت پنجره می‌آمد، از آن همه هیچ شدن که هر کسی خیال می‌کرد چه زیستن بیهوده‌ای دارد، تاب آورده و عبور کرده بود... حالا نگاهش که می‌کردی از بند بند وجودش جوانه‌ها روییده بودند.

آن شاخه‌های در هم تنیده گویی که بهار را در آغوش گرفته باشند با تن پوشی از شکوفه‌های سپید برای هر رهگذری خودنمایی می‌کردند و طعنه بیهوده زیستن، دیگر سزاوار این همه زیبایی اش نبود. حالا آیینه‌ای شده بود برای هر چشمِ ناامید و خسته‌ای که تاب بازی‌های روزگار را ندارد. برای آدمیزاد که گمان نمی‌کند پس از روز‌های تیره و تاریک، امید سپیدی باشد.

برای هر به اندوه نشسته‌ای که گمان می‌کند روزگار همیشه بر قرار سختی و رنج است. برای هر دلمرده‌ای که زشتی‌های زندگی، طاقتش را طاق کرده و تولد زیبایی از درون رنج را دیگر باور ندارد. اما بی گمان آنکه از جان سختِ درختی، بهار را می‌آفریند و از تاریکی خاک زیبایی را، بدون شک هوای دل همه آدم‌ها را دارد. اوست که می‌میراند و دوباره جان می‌دهد. «یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ یُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ، خدایی که زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون می‌آورد...» (آیه ۱۹ / سوره روم)

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->