پیشینه ترمیم بنای مسجد جامع گوهرشاد به بهانه تعمیر گلدسته‌های آن | تاریخ ۶۰۰‌ساله مرمت در میراث گوهرشاد‌بیگم هدیه‌ای به نام مهربانی پناه بی‌پناهان بود | یادی از عباس تربتی، معروف به حاج آخوند، واعظ و عارف مدفون در حرم مطهر رضوی امامی که مشهد را پایتخت علم و زیارت کرد همراهی اهل بیت(ع)، خوشبختی حقیقی | بررسی معیار خوشبختی در فرازهایی از زیارت جامعه کبیره تولیت آستان قدس رضوی: معماری مشهد باید امام‌رضایی باشد | ضرورت فضاسازی متفاوت، مفهومی و زیارت‌محور تولیت آستان قدس رضوی: پرستاران، ادامه‌دهندگان راه حضرت زینب(س) در دفاع از کرامت و سلامت انسانی هستند ویدئو | جشن تکلیف دختران ۹ کشور اسلامی در حرم مطهر امام رضا (ع) بیش از ۴۵ هزار مسجد در کشور بدون امام جماعت هستند فعالیت ۲۵ هزار و ۷۰۰ قرارگاه محله اسلامی در سراسر کشور تجلیل از خادمان و سقایان زائران پیاده امام رضا (ع) در مشهد ویژه‌برنامه «عقیله بنی‌هاشم» با حضور بانوان اردوزبان در حرم مطهر امام‌رضا(ع) برگزار شد پخش مستند «خورشید کاروان» از سیمای استانی خراسان رضوی جایزه ادبی یوسف به ایستگاه چهاردهم رسید + مهلت ارسال آثار اجرایی شدن طرح حفظ «شهید سلامی» به منظور تربیت ۱۰ میلیون حافظ قرآن آغاز کنگره ملی بزرگداشت ۳ هزار شهید خراسان شمالی با برگزاری اردوی راهیان‌نور نهایی شدن قرارداد‌های مربوط به حج ۱۴۰۵، سه ماه پیش از آغاز عملیات اعزام زائران مشهد میزبان برگزاری جشنواره امامت و مهدویت خواهد بود برنامه «مهمان مهر» میزبان ۶۰۰۰ دانشجو از سراسر کشور در حرم حضرت معصومه(س)
سرخط خبرها

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست

  • کد خبر: ۱۵۲۷۷۵
  • ۱۰ اسفند ۱۴۰۱ - ۱۳:۳۰
نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
از مسن‌ترین و قدیمی‌های محله بود. برایش فرقی نداشت که مناسبتی از اعیاد باشد یا عزاداری، سفره‌ای می‌انداخت و در خانه اش را باز می‌گذاشت.

از مسن‌ترین و قدیمی‌های محله بود. برایش فرقی نداشت که مناسبتی از اعیاد باشد یا عزاداری، سفره‌ای می‌انداخت و در خانه اش را باز می‌گذاشت. تا زمانی که غذا برای توزیع بود در خانه اش باز بود و از هیچ کس هم سؤال نمی‌کرد در این محله زندگی می‌کند یا نه. فقیر یا غنی هم برایش فرقی نداشت. حتی میان آشنا و غریبه هم در توزیع غذا تفاوتی نمی‌گذاشت. از آن‌هایی هم نبود که وقتی سفره می‌انداخت بزرگان و کسبه ثروتمند و معروف بالای سفره بنشینند و بقیه پایین سفره جایی داشته باشند. می‌گفت یک نذر قدیمی است یک چیزی بین من و امام رضا (ع).

هیچ کسی هم نمی‌دانست این راز مگو چیست که هر چند وقت یک بار به بهانه‌ای این سفره اطعام را بر پا می‌کند. فقط همه این را متوجه شده بودند که اگر میهمانی وارد خانه اش می‌شد و از ظاهرش مشخص بود آدم نیازمندی است بیشتر سفارش می‌کرد که از او خوب پذیرایی کنند. هیچ وقت نفهمیدیم آن نذر چه بود، اما سال هاست که سبک زندگی اش در ذهنم ماندگار شده و ناخودآگاه به هر مناسبتی که میهمانی یا کار خیری را می‌بینم مقایسه می‌کنم که آیا صاحبِ خانه، همه را به یک چشم نگاه می‌کند یا ظاهر آدم‌ها و غنی و فقیر بودنشان در شیوه پذیرایی اش تأثیر دارد.

برای آدمِ کریم که فرقی ندارد تو کجای این روزگاری چه جایگاه و پست و مقام و ثروتی داری یا فقیر و بی کس و تنهایی... درست شبیه لحظه‌هایی که زائر حرم می‌شوی و کسی از نام و شهرتت نمی‌پرسد. هیچ کس جایگاه ویژه‌ای و کنج سفارشی در حرم ندارد. هر کسی وارد می‌شود و گوشه‌ای از خوان نعمت کریمانه اش می‌نشیند و روزی اش را می‌گیرد و می‌رود. من راز آن پیرمرد خیر را هیچ وقت نفهمیدم، اما به گمانم هر رازی که بود ریشه در کرامت علی بن موسی الرضا(ع) داشت.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->