لزوم تداوم ارتباط معتکفین با مسجد آغاز اعزام دانشجویان به سفر عمره از ۲۵ آبان‌ماه | اعزام بدون قرعه‌کشی زوج‌های دانشجو در خراسان رضوی تأکید قرائتی بر اجرای سند بنیادین آموزش و پرورش بیش از ۳۰ درصد جمعیت جهان تا سال ۲۰۶۰ مسلمان خواهند شد برکت دعای امام؛ داستان حماد بن عیسی قفل غفلت را بشکنیم | در هیاهوی زندگی، از یاد امام زمانمان غافل نشویم شهادت پاسدار تیپ ۱۲ قائم (عج) سمنان حین ماموریت رزمی + عکس (۱۶ مهر ۱۴۰۴) تجربه زیارت اختصاصی کودکان در حرم مطهر رضوی برای نخستین‌بار انتخاب ۱۰ هزار مسجد شاخص در طرح «محراب» تقدیر مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه از نیروهای خدوم انتظامی فرنی‌پزان در شربت‌خانه حضرتی | نگاهی مستند و متفاوت به یکی از نهادهای فراموش‌شده پذیرایی در حرم‌مطهر تدوین خاطرات شهدای دانش‌آموز جنگ تحمیلی ۱۲ روزه بانگ خوش، مروج اخلاق جنگ با استکبار را ادامه می‌دهیم به سویت پر کشیدم با دلی از قبل‌ شیدا‌تر نسبتِ فرهنگی و تمدنی ما و امام رضا(ع) حکم شرعی خرید اضافی وسایل زندگی چیست؟ «اوس حبیب» جنس نور و نظم را می‌شناخت | یادی از مرمتگر گنبد و آینه‌کاری‌های حرم مطهر رضوی سفری برای دل دیدار رئیس بنیاد شهید با خانواده شهید فراجا
سرخط خبرها

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست

  • کد خبر: ۱۵۲۷۷۵
  • ۱۰ اسفند ۱۴۰۱ - ۱۳:۳۰
نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
از مسن‌ترین و قدیمی‌های محله بود. برایش فرقی نداشت که مناسبتی از اعیاد باشد یا عزاداری، سفره‌ای می‌انداخت و در خانه اش را باز می‌گذاشت.

از مسن‌ترین و قدیمی‌های محله بود. برایش فرقی نداشت که مناسبتی از اعیاد باشد یا عزاداری، سفره‌ای می‌انداخت و در خانه اش را باز می‌گذاشت. تا زمانی که غذا برای توزیع بود در خانه اش باز بود و از هیچ کس هم سؤال نمی‌کرد در این محله زندگی می‌کند یا نه. فقیر یا غنی هم برایش فرقی نداشت. حتی میان آشنا و غریبه هم در توزیع غذا تفاوتی نمی‌گذاشت. از آن‌هایی هم نبود که وقتی سفره می‌انداخت بزرگان و کسبه ثروتمند و معروف بالای سفره بنشینند و بقیه پایین سفره جایی داشته باشند. می‌گفت یک نذر قدیمی است یک چیزی بین من و امام رضا (ع).

هیچ کسی هم نمی‌دانست این راز مگو چیست که هر چند وقت یک بار به بهانه‌ای این سفره اطعام را بر پا می‌کند. فقط همه این را متوجه شده بودند که اگر میهمانی وارد خانه اش می‌شد و از ظاهرش مشخص بود آدم نیازمندی است بیشتر سفارش می‌کرد که از او خوب پذیرایی کنند. هیچ وقت نفهمیدیم آن نذر چه بود، اما سال هاست که سبک زندگی اش در ذهنم ماندگار شده و ناخودآگاه به هر مناسبتی که میهمانی یا کار خیری را می‌بینم مقایسه می‌کنم که آیا صاحبِ خانه، همه را به یک چشم نگاه می‌کند یا ظاهر آدم‌ها و غنی و فقیر بودنشان در شیوه پذیرایی اش تأثیر دارد.

برای آدمِ کریم که فرقی ندارد تو کجای این روزگاری چه جایگاه و پست و مقام و ثروتی داری یا فقیر و بی کس و تنهایی... درست شبیه لحظه‌هایی که زائر حرم می‌شوی و کسی از نام و شهرتت نمی‌پرسد. هیچ کس جایگاه ویژه‌ای و کنج سفارشی در حرم ندارد. هر کسی وارد می‌شود و گوشه‌ای از خوان نعمت کریمانه اش می‌نشیند و روزی اش را می‌گیرد و می‌رود. من راز آن پیرمرد خیر را هیچ وقت نفهمیدم، اما به گمانم هر رازی که بود ریشه در کرامت علی بن موسی الرضا(ع) داشت.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->