فیلم صبح اعدام به برنامه هفت رسید چرا تلویزیون سخنرانی حجت‌الاسلام مسعود عالی را قطع کرد؟ ریدلی اسکات در ۸۸ سالگی همچنان پرکار است برگزاری نمایشگاه گروهی نقاشیخط «هفت هنر» در نگارخانه رضوان مشهد تام کروز با شانزدهمین پرش با چتر نجات، رکورد گینس را شکست علیرضا قربانی: فقدان «الهه»، دختر سرزمینمان، داغدارمان کرد ویدئو | گاف جدید شبکه ایران‌اینترنشنال علیه فرزند رهبر انقلاب اقدام دوباره نماوا برای دور زدن قانون درباره انتشار سریال سووشون؛ این‌بار با یوتیوب سیدعلی خامنه‌ایِ خمینی درباره نمایش خانم و آقای پاواروتی | صحنه‌هایی از یک فروپاشی روزمره فیلم‌های سینمایی تلویزیون در روزهای (۱۴، ۱۵ و ۱۶ خرداد ماه ۱۴۰۴) رکوردشکنی سریال «وحشی» در فیلم‌نت علی شادمان با فیلم «تهران کنارت» در راه جشنواره کارلووی واری تابستان فصلی پر از فرصت | نگاهی به برنامه‌های کانون پرورش فکری مشهد در تابستان ۱۴۰۴ شهاب موسوی‌زاده هنرمند نقاش درگذشت برنامه استعدادیابی بین‌المللی «ستاره شو» در راه نمایش خانگی جایزه بهترین فیلم جشنواره رینبو لندن در دستان «ایار» ایرانی
سرخط خبرها

بازی بی‌پایان آقای طهماسب

  • کد خبر: ۱۵۶۵۷۱
  • ۰۹ فروردين ۱۴۰۲ - ۰۹:۱۶
بازی بی‌پایان آقای طهماسب
ایرج طهماسب مجری، نویسنده، عروسک‌گردان، صداپیشه، کارگردان، شاعر، مدرس دانشگاه، فیلم‌نامه‌نویس و خالق شخصیت‌های عروسکی است که چند نسل مختلف با آن خاطره دارند. این هنرمند ۶۳ساله این روزها تازه‌ترین اثر خود را در شبکه نمایش خانگی عرضه کرده است که به همین بهانه نگاهی به اثرش جدیدش انداخته‌ایم.

شریف شیرزاد|شهرآرانیوز، می‌شود کار‌های ایرج طهماسب را بار‌ها دید، و خندید، از فیلم‌های معمولش بگیرید تا آن فیلم‌هایش که عروسک‌محورند، از «دختر شیرینی‌فروش» بگیرید تا مجموعهٔ «کلاه‌قرمزی». آخرین کار او، یعنی «مهمونی» (که پخش فصل دوم آن هم‌زمان با نوروز ۱۴۰۲ در شبکه‌های خانگی آغاز شده)، هم از این قاعده مستثنا نیست. (البته تأثیر همکاری‌ها و همراهی‌های حمید جبلی و مرضیه برومند را هم در این امر بایست لحاظ کرد، گو اینکه در مجموعهٔ اخیر، ظاهراً، جبلی دیگر نقش خاصی ندارد.) طهماسب، سال‌ها، کاراکتر‌ها ساخته و پرداخته که میلیون‌ها نفر آن‌ها را پذیرفته‌اند و دوست داشته‌اند، عروسک‌هایی یکی از یکی شیرین‌تر و خواستنی‌تر: کلاه‌قرمزیِ ساده؛ نخواستید، پسرخالهٔ معصوم؛ نخواستید، پسرعمه‌زای رُک؛ نخواستید، فامیل دور احساساتی؛ نخواستید، ببعی ناقلا؛ نخواستید، جیگر حساس؛ نخواستید، آقای هم‌سادهٔ حکیم؛ نخواستید، دیبی بی‌پناه؛ نخواستید، بچهٔ جسور؛ نخواستید، پشهٔ چرب‌زبان! جداً چه بهتر از این؟! سینماگر، جز این، چه می‌خواهد؟! اما این کار هر کسی نیست؛ گفتنش ساده است! بله؛ کاستی‌هایی هم در این قبیل آثار طهماسب بوده، مثل نبود یا کمبود یا بی‌اعتباریِ کاراکتر‌های مؤنث، که البته از ضرورات و محذوراتی هم می‌آمده، ولی، رفته‌رفته، با معرفی امثال «قیمه» و «کته»، تا حدی رفع‌ورجوعش کرده‌اند. با این‌همه، انگاری در کار‌های او، در کار‌های عروسکی‌اش، ازجمله در همین «مهمونی»، که جداً «هنرمندانه»‌اند، کاستی بنیادی‌تری بوده است؛ همیشه، «چیزی» کم بوده است. این «چیزی» را که می‌گویم خودم هم دقیقاً نمی‌دانم چیست، اما سعی می‌کنم روشنش کنم.
مجموعهٔ «کلاه‌قرمزی» را مثال می‌آورم که طهماسب با ارائهٔ آن، نیرومندانه، به تلویزیون برگشت: «کلاه‌قرمزی» چه بود؟ ماجرا‌های پایان‌ناپذیر آقای مجری و گروهی از عروسک‌های قدیم و جدید، که بعضی همیشه و بعضی گه‌گاه با او زندگی می‌کردند، و احیاناً یک یا چند مهمان. در این بین، رندانه و شیرین، اشارات و کنایاتی دربارهٔ دغدغه‌های همیشگی انسان‌ها یا معضلات روز هم بازگو می‌شد که انصافاً، اغلب، در صورتِ شسته و تمیز و ترگل‌ورگلی بود (و «هنر» چه‌بسا همین «طرح نو» و «نمایش دیگر» باشد). همین! همین؟! اینکه نمی‌شود! بله؛ می‌دانم کارْ پیچیده‌تر از این حرف‌هاست، اما آخر چنین ماجرایی را تا کجا می‌خواهیم ادامه بدهیم؟! موجب تأسف است که «مهمونی» هم غیر این نمی‌نماید؛ گیریم که سازنده، اینجا، دستش کمی بازتر است و کار‌هایی می‌کند که در تلویزیون شدنی نیست. مسئله این است که کار هنری باید آغازوانجامی داشته باشد، سروشکلی داشته باشد. (اصلاً منظورم این نیست که «باید پیام داشته باشد»، ها!) شاید بگویید بسیاری از برنامه‌های تلویزیونی، مثلاً برنامه‌های گفت‌وگومحور یا رقابتی، اساساً همین‌طورند، و این هیچ ایرادی ندارد؛ اما این‌ها بیشتر «بازی»‌اند تا «هنر»، از آن بازی‌های گونهٔ به‌اصطلاح «بی‌پایان» (= ”Endless“). در مقابل، کار‌های عروسکی طهماسب هنرند؛ آن‌ها کلّیّتی دارند که به‌موجب آن «منفرد» و «ویژه» اند. ولی، در «کل»، اجزا، همه، باید چفت هم باشند؛ مبادا خللی بروز کند یا زائده‌ای بیرون بزند! «کلاه‌قرمزی» و «مهمونی» این «جمعیت» و «انسجام» را به آن اندازه که باید و شاید ندارند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->