برکات و الزامات دعوت به نماز

یکی از کار‌های لذت‌بخش، دعوت دیگران به خوبی‌ها و زیبایی‌هاست. دعوت دیگران به کار‌های خوب و رفتار‌های درست، لازمه هر وجود نیک و آدم وارسته‌ای است. آدمی می‌تواند در هر جایی که هست، از دیگران نیز در مسیر خیر و صلاح، دستگیری و دیگران را نیز با خود در طریق بهتر شدن همراه کند.

البته واضح است که این موضوع همیشه با کلام نیست، بلکه بسیاری از اوقات صرف وجود یک نفر که اهل عمل به خوبی‌ها باشد، برای افرادی که با او مرتبط هستند، یک انگیزه بزرگ برای حرکت کردن به‌سمت خوبی‌هاست؛ چون دیدن خوبی کار‌های نیک و وقار و زیبایی نیکوکاران، به بینندگان انگیزه می‌دهد که به آن سمت حرکت و این مسیر را امتحان کنند.
در بستر کار‌های دینی، یکی از رفتار‌های نیک پایه که خیمه و ستون سایر رفتارهاست، عبادت خداوند و در رأس آن نماز خواندن است.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین پناهیان در کتاب «چگونه یک نماز خوب بخوانیم؟» بیان می‌کند:
«اساسا مهم‌ترین دلیل حقانیت یک مؤمن این است که دیگران ببینند او چه مقدار از ایمانی که دارد، در تقویت احساس خوشبختی خودش بهره برده است و دین و ایمان او چقدر توانسته او را شاد و سرزنده نگه دارد.»

این سرزندگی و نشاط، مهم‌ترین عامل جذب دیگران به ایمان شماست، والا مردم می‌گویند ادعا‌های دین شما در تأمین سعادت همه‌جانبه انسان، دروغین است و به همین دلیل به آن گرایش پیدا نمی‌کنند و از جهتی حق هم خواهند داشت.

در اینجا روی سخن ما با نمازخوان‌هاست. آن‌ها اگر خوب نماز بخوانند، بی‌نماز‌ها عاشق نماز خواهند شد. ما گناه تمام بی‌نماز‌ها را به گردن نمازخوان‌ها می‌اندازیم؛ چون اگر نمازخوان‌ها قشنگ نماز بخوانند، اگر نمازخوان‌ها از نمازشان لذت کافی و بهره وافی ببرند، طبیعتا اکثر بی‌نماز‌ها هم به‌سمت نماز گرایش پیدا خواهند کرد.

راه تبلیغ دین همین است

آن حدیث معروف هم همین سخن را بیان می‌کند که: «کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَیرِ ألسِنَتِکُم، لِیَرَوا مِنکُمُ الوَرَعَ وَالاِجتِهادَ وَالصَّلاةَ وَالخَیرَ، فَإِنَّ ذلِکَ داعِیَةٌ؛ مردم را با غیرزبان خود به مذهب خویش دعوت کنید تا پارسایى و سخت‌کوشى در عمل و عبادت و نماز و خوبى را از شما ببینند؛ زیرا این‌ها، خود بهترین مبلّغند «(کافی، ج۲، ص۷۸)

یکی از دعوت‌های مهم در دین ما دعوت به نماز است. خدا به پیامبر خود تنها در یک مورد دستور داده است که خانواده‌ات را به فلان موضوع دینی امر بنما و آن نماز است که فرمود:
«وَأْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَیْهَا لَا نَسْأَلُکَ رِزْقًا نَحْنُ نَرْزُقُکَ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَى؛ خانواده خود را به نماز فرمان ده؛ و بر انجام آن شکیبا باش! از تو روزی نمی‌خواهیم، (بلکه) ما به تو روزی می‌دهیم و عاقبت نیک برای تقواست.»

جدا از آنکه این آیه اهمیت نماز و دعوت به نماز را می‌رساند و به سختی این کار و لزوم شکیبایی بر آن اشاره می‌کند، در آن نکته مهمی بیان شده و آن اینکه رزق ویژه‌ای را خداوند برای این رفتار مهم یعنی دعوت به نماز قرار داده است که ستون دین و منشأ تمام کار‌های نیک در زندگی فرد است، فلذا در تفاسیر ذیل این آیه شریفه آمده است که هرگاه زندگى رسول خدا (ص) تنگ مى‌شد، این آیه را تلاوت مى‌فرمودند، آن‌گاه به افراد خانه دستور مى‌دادند تا نماز بخوانند.

یعنی خود این دعوت مهم در زندگی انسان، گشایش ایجاد می‌کند. از خداوند بزرگ می‌خواهیم که همه ما را از اقامه‌کنندگان نماز و عاملان به این رفتار نیک و دعوت‌کنندگان به این واجب بزرگ قرار بدهد. ان‌شاءا...!