ویدئو | تفحص پیکر شهیدی با قمقمۀ پر آب نقاشی «عطاء السلطان» به‌مناسبت سالروز ولادت امام‌رضا‌(ع) منتشر شد + عکس دومین دیوارنگاره تعاملی «ایرانِ امام‌رضا(ع)» در حرم مطهر رضوی کتیبه‌نگاری شد هرچه دارم، از امام رضا (ع) دارم| ناگفته‌های خدمت در حرم مطهر رضوی در گفت‌وگوی شهرآرانیوز با فرمانده نیروی دریایی ارتش توزیع ۵۰۰ هزار وعده پذیرایی در بزرگ‌ترین موکب جشن خیابانی امام‌رضا(ع) پخش زنده حرم امام‌رضا(ع) در شب میلاد امام هشتم + پخش ویژه‌برنامه‌های حرم مطهر اختتامیه استانی سیزدهمین دوره نمایشگاه‌های مدرسه انقلاب در مشهد برگزار شد | بیش از ۶۰۰ مدرسه در استان میزبان نمایشگاه‌های انقلاب+ویدئو سرلشکر سلامی در مشهد: در‌های جهنم را به روی صهیونیست‌ها باز می‌کنیم | برای جنگ در هر مقیاسی آماده هستیم + فیلم برگزاری مراسم اولین سالگرد شهادت شهیدجمهور در حرم امام‌رضا(ع) (۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۴) زائرانی به مهربانی پدر و مادر | قرارگاهی کنار پنجره‌فولاد + فیلم ویژه‌برنامه‌های شب و روز میلاد امام‌رضا(ع) در حرم مطهر رضوی اعلام شد ورود ۷۶۰۰ زائر پیاده به مشهد در دهه کرامت ۱۴۰۴ | تشرف ۶۰۰ زائر عراقی به حرم امام‌رضا(ع) ۸ دقیقه تا بهشت اینجا هر گم‌شده‌ای پیداست بزرگداشت دهه کرامت در بیش از ۱۰۰ کشور | راه‌اندازی مجمع پیشکسوتان دهه کرامت در صحن آزادی خاکمان کنید سِرّ عشق سایه مستدام حضرت خورشید بر ایرانِ امام‌رضا(ع) رویداد فرهنگی «صحن شادی» ویژه کودکان در حرم امام‌رضا(ع) برگزار شد ردّپای امید حوالی حرم | روایت‌هایی از تلخ‌وشیرین لحظه‌های اضطرار زندگی
سرخط خبرها

پرتقال در بشقاب سرمه‌ای

  • کد خبر: ۱۶۳۲۴۳
  • ۲۰ ارديبهشت ۱۴۰۲ - ۱۵:۴۶
پرتقال در بشقاب سرمه‌ای
پشت در اتاق زایمان منتظر بود. دوقلو‌ها قرار بود بیایند و زندگی دونفره شان را حالا دوبرابر کنند.
حامد عسکری
نویسنده حامد عسکری

پشت در اتاق زایمان منتظر بود. دوقلو‌ها قرار بود بیایند و زندگی دونفره شان را حالا دوبرابر کنند. قرار بود بیایند و از این به بعد در هر چهار ضلع سفره کوچکشان یک نفر نشسته باشد. قدم می‌زد و ذکر می‌گفت. قدم می‌زد و صلوات می‌فرستاد. نمی‌شد زیاد مزاحم کادر اتاق عمل شود. ایستاده بود و منتظر. خط قرمز روی زمین را نگاه کرد. نوشته بود پله‌های اضطراری. خط قرمز را دنبال کرد و به سمت پله‌ها رفت.

در جیب هایش دست گرداند و پاکت سیگار را پیدا کرد. کبریت اول قسمت باد شد. کبریت دوم گوگردش توسوز کرد و کبریت سوم را دست لاله کرد و سیگاری گیراند. کام اول را عمیق و طولانی گرفت و بیرون داد. آه سینه اش سنگین‌تر بود یا دود سیگار؟ سر چرخاند و پرتقال روشن طلایی در بشقاب سرمه‌ای شب را در چشم هایش قاب گرفت. گنبد علی بن موسی (ع) را از روی پله‌های اضطراری نگاه کرد. ادب کرد و سیگار را که رو به بیرون بود، میان سبابه و شست، داخل دست گرفت و از سر ادب پشت سرش پنهان کرد. حرارت سیگار پیاله دستش را گرم کرده بود.

شروع کرد به حرف زدن. از روز‌های اول آشنایی اش با گراناز گفت و همه سختی‌هایی که دوتایی کشیده اند؛ از رز‌های گلخانه که همه اش آفت زده بود و نذر کرده بود که قلمه‌های جدید اگر درست به بار بنشینند، چین اول گل‌ها را بار نیسان کند و بفرستد حرم که بنشینند بالای ضریحش.

بعد گله کرد از گراناز پیش آقا که دیدید توی آسانسور چی گفت؟ خودتان شاهد بودید چه جوری خنجر داغ در قلبم فرو کرد و چرخاند؟ یکی هم نبود که بگوید دخترجان لوس کردن هم وقت و آداب دارد. اینکه داخل آسانسور با لباس عمل چشم در چشم مردت بدوزی و بگویی اگر از اتاق عمل زنده بیرون نیامدم، لطفا ازدواج کن، فقط از من خوشگل‌تر نباشد هم شد لوس کردن؟ اینکه بگویی مراقب صادق و سبحان باش که نامادری اذیتشان نکند هم شد وصیت؟

همه حرف‌ها را زد و همه درددل‌ها را کرد. بعد گفت ما فقط عرضه داشتیم به دنیاشان بیاوریم. همه تلاشمان را هم می‌کنیم که برای شما شیعیان خوبی باشند، ولی با این روزگار و بلایایش خیلی سخت است بچه‌ای پا به وجود بگذارد و روزگار تهدیدش نکند. بعد قول داد نافشان که افتاد، حمامشان را که رفتند، بیاوردشان خدمت حضرت که بیمه باشند. بعد از آقا عاقبت به خیری و عافیت و سلامت دین و دنیا و رزق فراوان خواست. در میان همین دعا‌ها بود که تلفنش زنگ خورد.

صدای زنی پشت تلفن گفت: آقای زارعی، کاری از بچه مهم‌تر هم هست که گذاشتین رفتین؟ به دنیا اومدن. معلومه کجایین؟ پله‌ها را دوید و ارتعاش پله‌های فلزی تا پایین رفت. دوید پشت در اتاق زایمان. زنی روی تخت کوچک چرخ داری بچه‌ها را گذاشته بود، رویشان پارچه‌ای انداخته بود و با کرشمه گفت: شیرینی رونمایی دسته گلاتون رو نمی‌دین؟ مرد به چشم‌های زن زل زد و گفت برو مادرشون رو صحیح و سالم بیار، اون بوده که اینا رو برام آورده، پس عزیزتره. مادرشون رو سلامت بیار، شیرینی ت هم محفوظه.

پرستار جوان پشت چشم نازک کرد و گفت خدانصیب کنه، واه واه... خاطرت جمع، خانومتم سلامته... مرد در دلش قند آب شد. دلش برای دیدن صادق و سبحان پر می‌کشید، ولی به خودش قول داده بود اول گراناز را ببیند، بعد بچه‌ها را.... بچه‌ها سلامت بودند و می‌رفتند به سمت اتاق شماره۸. درب بادبزنی اتاق زایمان باز شد. گراناز، خسته و پریشان با پلک‌هایی بسته، از قاب در پدیدار شد. همه توانش را جمع کرد، به چشم‌های مسعود زل زد و گفت: دیدی‌شون؟ گفت: دیدم.... بغض هر دو ترکید. رعد و برق زد. از دور صدای نقاره خانه حرم می‌آمد....

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->