احتمال برخورد دو ماهواره قدیمی، ایمنی ماهواره‌ها در دست بررسی دوباره
کارشناسان فضایی گفته‌اند که دو ماهواره قدیمی و بلااستفاده در فضا به هم نزدیک شدند و احتمال تصادف آنها و خطر ناشی از آن برای سایر ماهواره‌ها وجود داشت.
به گزارش شهرآرانیوز؛ موسسه لئولب LeoLab که حرکت ماهواره‌ها را زیر نظر دارد گفته است که شامگاه گذشته، دو ماهواره در حالیکه مجموع سرعت آنها به حدود ٥٣ هزار کیلومتر در ساعت می‌رسید، از فاصله نزدیک از کنار هم عبور کردند. این موسسه گفته است که به نظر نمی‌رسد که این دو ماهواره برخورد کرده باشند، زیرا اثری از قطعات متلاشی شده آنها مشاهده نشده است.
این دو ماهواره در ارتفاع ٩٠٠ کیلومتری از فراز شهر پیتسبورگ آمریکا حرکت می‌کردند. در این منطقه از فضا خطر برخورد دو ماهواره بین یک تا پنج درصد تخمین زده شده که به گفته کارشناسان فضایی، احتمال قابل توجهی است.
یکی از این ماهواره‌ها متعلق به وزارت دفاع آمریکاست که در دهه ١٩٦٠ میلادی به فضا پرتاب شد و از سال‌ها پیش از کار افتاده و از آن استفاده نمی‌شود. دیگری یک ماهواره مشترک آمریکا، بریتانیا و فرانسه است که در سال ۱۹۸۵ به فضا پرتاب شد و بلااستفاده است.
این دو ماهواره در ارتفاع ٩٠٠ کیلومتری از فراز شهر پیتسبورگ آمریکا حرکت می‌کردند. در این منطقه از فضا خطر برخورد دو ماهواره بین یک تا پنج درصد تخمین زده شده که به گفته کارشناسان فضایی، احتمال قابل توجهی است.
یکی از این ماهواره‌ها متعلق به وزارت دفاع آمریکاست که در دهه ١٩٦٠ میلادی به فضا پرتاب شد و از سال‌ها پیش از کار افتاده و از آن استفاده نمی‌شود. دیگری یک ماهواره مشترک آمریکا، بریتانیا و فرانسه است که در سال ۱۹۸۵ به فضا پرتاب شد و بلااستفاده است.
متخصصان فرانسوی هنگام آماده کردن ماهواره تارانیس برای پرتاب به فضا - چند هزار ماهواره فعال و "مرده" در مدار زمین در حرکت هستند
این ماهواره نظامی آمریکا جی جی اس - ۴ نام دارد و نیروی هوایی ایالات متحده آن را در سال ۱۹۶۷ به فضا پرتاب کرد. وزن آن فقط ۸۵ کیلوگرم و ابعاد بدنه اصلی آن فقط ۶۰ سانتی‌متر است، اما آنتن‌های متصل به آن یک دنباله هجده متری را ایجاد می‌کند.
ماهواره دیگر به نام ایراس به طور مشترک توسط آمریکا، بریتانیا و هلند ساخته و در سال ۱۹۸۵ به فضا پرتاب شد. این ماهواره کمابیش به اندازه یک وانت است و وزن آن به حدود یک تن می‌رسد.
برخورد ماهواره‌های سریع در فضا بسیار نادر است، اما در صورت وقوع آن در مدار‌های پر ازدحام ماهواره‌ای، قطعات ناشی از متلاشی شدن در فضا پراکنده می‌شود و هرکدام ممکن است با ماهواره‌های دیگر برخورد کند.
اولین مورد از چنین برخوردی در سال ۲۰۰۹ روی داد و در آن، ماهواره ایریدیوم ۳۳ با یک ماهواره بلااستفاده روسی به نام کوزموس ۲۲۵۱ برخورد کرد. در نتیجه این برخورد، نزدیک به یکهزار قطعه در مدار نزدیک به زمین پراکنده شد.
به گفته کارشناسان، در صورت برخورد ماهواره‌های آی آر‌ای اس و جی جی اس -۴ و متلاشی شدن آنها، نزدیک به یکهزار قطعه بزرگتر از ده سانتی‌متر و بیش از دوازده هزار قطعه بزرگتر از یک سانتی‌متر در فضا پراکنده می‌شد و خطراتی را برای سایر ماهواره‌ها به همراه می‌آورد.
به گفته سازمان‌های نظارت بر فضا نزدیک به بیست هزار قطعه متلاشی شده ماهواره‌ها به بزرگی توپ سافت‌بال با سرعت تا بیست و هشت هزار کیلومتر در ساعت در اطراف زمین در حرکت است و مسئولین ماهواره‌ها غالبا ناگزیر هستند برای اجتناب از آنها مسیر ماهواره را اصلاح کنند
تصحیح مسیر برای ماهواره‌های "مرده" و از کار افتاده امکانپذیر نیست.
در حال حاضر نزدیک به ۱۱۰۰ ماهواره فعال و بیش از ۲۵۰۰ ماهواره بلااستفاده در مدار زمین در حرکت هستند.
این ماهواره نظامی آمریکا جی جی اس - ۴ نام دارد و نیروی هوایی ایالات متحده آن را در سال ۱۹۶۷ به فضا پرتاب کرد. وزن آن فقط ۸۵ کیلوگرم و ابعاد بدنه اصلی آن فقط ۶۰ سانتی‌متر است، اما آنتن‌های متصل به آن یک دنباله هجده متری را ایجاد می‌کند.
ماهواره دیگر به نام ایراس به طور مشترک توسط آمریکا، بریتانیا و هلند ساخته و در سال ۱۹۸۵ به فضا پرتاب شد. این ماهواره کمابیش به اندازه یک وانت است و وزن آن به حدود یک تن می‌رسد.
برخورد ماهواره‌های سریع در فضا بسیار نادر است، اما در صورت وقوع آن در مدار‌های پر ازدحام ماهواره‌ای، قطعات ناشی از متلاشی شدن در فضا پراکنده می‌شود و هرکدام ممکن است با ماهواره‌های دیگر برخورد کند.
اولین مورد از چنین برخوردی در سال ۲۰۰۹ روی داد و در آن، ماهواره ایریدیوم ۳۳ با یک ماهواره بلااستفاده روسی به نام کوزموس ۲۲۵۱ برخورد کرد. در نتیجه این برخورد، نزدیک به یکهزار قطعه در مدار نزدیک به زمین پراکنده شد.
به گفته کارشناسان، در صورت برخورد ماهواره‌های آی آر‌ای اس و جی جی اس -۴ و متلاشی شدن آنها، نزدیک به یکهزار قطعه بزرگتر از ده سانتی‌متر و بیش از دوازده هزار قطعه بزرگتر از یک سانتی‌متر در فضا پراکنده می‌شد و خطراتی را برای سایر ماهواره‌ها به همراه می‌آورد.
به گفته سازمان‌های نظارت بر فضا نزدیک به بیست هزار قطعه متلاشی شده ماهواره‌ها به بزرگی توپ سافت‌بال با سرعت تا بیست و هشت هزار کیلومتر در ساعت در اطراف زمین در حرکت است و مسئولین ماهواره‌ها غالبا ناگزیر هستند برای اجتناب از آنها مسیر ماهواره را اصلاح کنند
تصحیح مسیر برای ماهواره‌های "مرده" و از کار افتاده امکانپذیر نیست.
در حال حاضر نزدیک به ۱۱۰۰ ماهواره فعال و بیش از ۲۵۰۰ ماهواره بلااستفاده در مدار زمین در حرکت هستند.
منبع: BBC
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
