میزبانی حرم مطهر رضوی از ۳۵۰۰ زائر افغانستانی در دهه پایانی صفر نخستین مدرسه فصلی «فلسفه اخلاق» در مشهد برپا می‌شود بخش بین الملل بنیاد امام رضا(ع) به زودی تقویت می‌شود معاون سازمان حج: بیش از ۵ میلیون نفر در نوبت اعزام به عمره مفرده هستند درباره «سید مجتبی حسینی»، نویسنده کتاب «حضرت سکینه (س)؛ اسطوره ادب و عرفان» رفاقت با امام رضا (ع) کلید بهار معنویت | چگونه اندوخته‌های معنوی ماه محرم و صفر را حفظ کنیم؟ آغاز نهادینه‌سازی فرهنگ نماز از مدارس تاکید بر طرح و تصویب قوانین در راستای ایجاد زیرساخت‌های مربوط به مساجد نگهداری تابلوی تمثال امام رضا(ع) در موزه آستان قدس رضوی تکذیب شد تلاش برای تحقق مسجد تراز اسلامی | فعال‌سازی ۲۰ هزار مسجد در طرح «محراب» حکم شرعی آموزش شعبده چیست؟ مسجد جمکران میزبان هیئات مذهبی در روز شهادت امام حسن عسکری(ع) ساماندهی شعب موسسات قرآنی سراسر کشور تا پایان سال ۱۴۰۴ مدیرکل بنیاد شهید خراسان‌رضوی: خدمات شهرداری مشهد برای اشاعه نام شهدا بسیار ارزشمند است تاریخچه‌ای از توسعه حرم امام رضا علیه‌السلام در عصر «وزیرنظام» در دوره قاجار خودتان را بزنید به آن راه آقا! خورشید، پشت این پنجره است عنایت خاص امام رضا (ع) به شیخ حبیب‌ا... آثار، برکات و چرایی زیارت امام رضا (ع) | عهدی که با زیارت ادا می‌شود گزارشی از نمایشگاه عکس های حسن توکلی از حرم مطهر رضوی در نگارخانه فردوسی | با عکس هایم از حرم، زندگی کردم
سرخط خبرها

همه چیز از بعدازظهر اربعین شروع می‌شد

  • کد خبر: ۱۸۴۱۰۴
  • ۲۴ شهريور ۱۴۰۲ - ۱۱:۵۹
همه چیز از بعدازظهر اربعین شروع می‌شد
آقاسید بعدازظهر اربعین پرچم بالا سر خانه اش را از «یا حسین (ع)» به «یا ضامن آهو (ع)» تغییر می‌داد.

یکی از ویژگی‌های حرم آداب و رسوم خاص آن است. آدابی که سالیان دراز است دست به دست گشته تا امروز و احتمالا در آینده هم خواهد بود. تعویض گل‌های کنج‌های ضریح؛ نورافشانی میلاد، نقاره زنی، سیاه پوشی حرم، تعویض پرچم سبز گنبد به پرچم سیاه عزا در ایام عزا و ده‌ها آداب دیگر که هرکدامشان داستانی برای خود دارند.
این روز‌ها هم که به ایام شهادت آقا نزدیک می‌شویم، پرچم گنبد را به پرچمی سیاه رنگ تغییر داده اند و این علامت یعنی مشهد عزادار سلطان خراسان است.

یک همسایه‌ای داشتیم که همیشه حرم می‌رفت. صبح زود وقتی می‌خواستم بروم مدرسه او داشت از حرم می‌آمد، سید بود و اهل محله او را آقاسید صدا می‌زدند. آقاسید بعدازظهر اربعین پرچم بالا سر خانه اش را از «یا حسین (ع)» به «یا ضامن آهو (ع)» تغییر می‌داد و این یعنی روضه‌های خانه آقا شروع شده. هرشب روضه می‌گرفت تا می‌رسید به شب شهادت. برای ظهر شهادت هم از قبل چند دیگ مسی بزرگ شله مهیا می‌کرد و همه محل در حیاط بزرگ خانه آقا مشغول پختن شله می‌شدند.

بخش زیادی از خاطرات من و بچه‌های محل از همان مراسم و حال و هوای خاص خانه آقاست. خانه آقاسید مرکز محله بود. همان روضه خوانی‌ها و مراسم پخت شله مشهدی نقش مهمی در رفاقت و صمیمت همسایه‌ها داشت. صبح شهادت همه محل جمع می‌شدند می‌رفتیم حرم آقاسید جلو همه یک پرچم سیاه رنگ دستش می‌گرفت و بقیه محله درحالی لباس سیاه به تن داشتند به سمت حرم می‌رفتیم. پدر من و چندتای دیگر از مردان محله می‌ماندند خانه آقاسید تا نهار را مهیا کنند.
همان عادت روز‌های کودکی تا سال‌ها با من مانده بود، حتی وقتی خانه مان را از چهارراه محمدآباد در رده علی آباد بردیم دریای اول (خیابان وحید کنونی) من صبح شهادت آقا امام رضا (ع) می‌رفتم حرم.

چندسال قبل هوای رده را کردم؛ از روزنامه زدم بیرون با خط دوم مترو رفتم محله بچگی. آقاسید از دنیا رفته بود؛ خیلی از همسایه‌ها از محله رفته بودند، اما من انگار ایستاده بودم وسط خاطره هایم. انگار همه چیز کوچک شده باشد. پسر‌های آقاسید خانه را کوبانده بودند و یک ساختمان چند طبقه مثل قارچ از وسط خاطرات من سر در آورده بود.
حالا که اربعین تمام شده؛ آقاسید در خیال من مهیای عزای سلطان خراسان می‌شود.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->