شرایط حضور دانش آموزان مهمان در فرآیند ارزشیابی و امتحانات داخلی مدارس کشور رونمایی از قدیمی‌ترین سند فارسی مطبوعاتی از درخواست یهودیان برای سکونت در فلسطین | خواهشِ دیروزِ غاصبانِ امروز سه گانه کمبود تخت، ساختمان قدیمی و رنج همراهان در بیمارستان «دکتر شیخ» مشهد گلایه مردم مشهد از ثبت نام کوتاه مدت برای سرویس مدرسه | چالش ثبت نام سرویس پیش از تعیین تکلیف مدارس دریافت وجه اضافی برای ثبت‌نام دانش‌آموزان؛ ممنوع برگزاری جلسات دادرسی زندانیان در خراسان رضوی به صورت برخط جزئیاتی تازه از  پرونده پدرکشی لغو پرواز‌های داخلی و خارجی در شمال، جنوب و غرب کشور تا ساعت ۱۴ دوشنبه (۹ تیر ۱۴۰۴) جاماندگان انتخاب‌رشته کاردانی به کارشناسی، در شهریور ۱۴۰۴ اقدام کنند پرونده جهانی بقعه شیخ شهاب‌الدین اهری برای ارائه به یونسکو آماده می‌شود حمایت اتحادیه معلمان هندی از ایران دربرابر تجاوزهای رژیم صهیونیستی و آمریکا نابودی ۲ هکتار از منطقه دالانکوه اصفهان براثر آتش‌سوزی (۸ تیر ۱۴۰۴) عامل موساد در مترو تهران دستگیر شد (۸ تیر ۱۴۰۴) + فیلم صدور هشدار سطح زرد هواشناسی خراسان رضوی در پی پیش‌بینی تشدید آلودگی هوا (۸ تیر ۱۴۰۴) نتایج امتحانات نهایی پایه دوازدهم به‌زودی اعلام می‌شود | برگزاری امتحانات جبرانی در شهریور ۱۴۰۴ تشکیل کارگروه ویژه برای مدیریت چالش‌های آموزشی ناشی از جنگ ۱۲ روزه اهدای عضو بیمار مرگ مغزی در مشهد به ۳ بیمار زندگی دوباره بخشید (۸ تیر ۱۴۰۴) برخورد با تعطیلی بدون مجوز داروخانه‌ها در جنگ ۱۲ روزه ضرورت اقدامات اورژانسی در مواقع گرمازدگی رئیس شورای شهر تهران: شهروندانی که منازل آن‌ها تخریب شده موقتا اسکان داده شدند تاریخ جدید برگزاری آزمون‌های ورودی مدارس سمپاد و نمونه‌دولتی ۱۴۰۴ اعلام شد بمباران شیمیایی سردشت، آغاز ناجوانمردانه ذبح انسانیت در جنگ آخرین مهلت ثبت‌نام و تغییرات بیمه تکمیلی بازنشستگان کشوری اعلام شد حقوق بازنشستگان صندوق لشکری بانک سپه کامل واریز شد (۸ تیرماه ۱۴۰۴) ثبت‌نام کتب درسی پایه‌های ورودی آغاز شد (۸ تیر ۱۴۰۴) احیای هویت تاریخی مشهد با واسطه‌گری مکتب بافت اطلاعیه تأمین‌ اجتماعی درخصوص لزوم ثبت تعهدنامه فرزندان و نوادگان دختر بازمانده تا دهم تیرماه ۱۴۰۴ طرح ترافیک در پایتخت از فردا (دوشنبه، ۹ تیرماه ۱۴۰۴) اجرا می‌شود
سرخط خبرها

گل‌های کاغذی محکم هستند

  • کد خبر: ۱۹۱۵۴۷
  • ۰۸ آبان ۱۴۰۲ - ۱۴:۳۰
گل‌های کاغذی محکم هستند
بعضی آدم‌ها با بی مهری‌ها خوب کنار می‌آیند. یک بی نیازی‌ای در آن‌ها هست که باعث می‌شود حتی در هجوم نامهربانی‌ها روی پای خودشان بمانند و زندگی شان وابسته به مِهر دیگری نباشد.

بعضی آدم‌ها با بی مهری‌ها خوب کنار می‌آیند. یک بی نیازی‌ای در آن‌ها هست که باعث می‌شود حتی در هجوم نامهربانی‌ها روی پای خودشان بمانند و زندگی شان وابسته به مِهر دیگری نباشد؛ نه اینکه اندوهگین نشوند، متوقف نمی‌شوند. آن‌ها حتی در اوج بی مهری ها، زیبا باقی می‌مانند!

آن دو گلدان گل کاغذی، من را یاد همین آدم‌ها می‌اندازد. رفته بودیم توی گل فروشی و آن گل‌های قرمز و نارنجی نازک، چنان چشم ما را گرفته بود که هر دو گلدان را بغل زدیم و آوردیم خانه. اسفند بود. یک چیزی توی دلم می‌گفت این گلدان‌ها توی آپارتمان نمی‌مانند. عمری نمی‌کنند. اگر این طور بود که باید نمونه این گل‌ها را توی آپارتمان‌ها زیاد می‌دیدیم.

آن‌ها را توی پذیرایی و پشت پنجره‌ها گذاشتیم. همان اوایل بهار، کم کم آن گل‌های خوش رنگ شروع به ریختن کردند، مثل برگ پاییزی. وقتی می‌افتادند دوست داشتی برشان داری لای یک کتاب خشکشان کنی، بس که زیبا بودند.
گفتیم پیش از اینکه همه این زیبایی پرپر شود، گلدان‌ها را ببریم جای بهتری. این طور شد که رفتند توی تراس. گاه و بیگاه چندتایی گل می‌دادند. فقط همین.

مواقع زیادی پیش می‌آمد که از قلم می‌افتادند و فراموش می‌کردم به موقع به سراغشان بروم. بعد، دیگر گلی نبود، تنها ساقه‌های چوبی شان رشد می‌کرد و برگ‌های سبز می‌دادند.

من از ماندگاری آن‌ها ناامید شدم و روزی را می‌دیدم که باید جنازه خشک شده شان را از توی تراس جمع کنم. آن همه زیبایی به فنا رفته بود. دیگر آن‌ها را نمی‌دیدم.

زمستان سختی آمد. هوا بیش از حد سرد شد. برگ‌ها هم ریخت و فقط چوب‌های خشک ساقه باقی ماند. مثل استخوان بی گوشت و پوست. من هم یک جور‌هایی ولشان کردم به امان خدا. نمی‌دانستم باید چه کارشان کنم. مدام می‌خواستم بروم توی این گوگل و جست وجو کنم ببینم این‌ها دقیقا چه لازم دارند و اصلا می‌توان به عمر داشتنشان توی آپارتمان امیدوار بود. اما هیچ وقت پیش نیامد این کار را بکنم. تراس شد قبرستان آن ها.

گاهی پارچ آبی پای خاک خشک و ترک خورده گل‌ها می‌ریختم تا اگر فردا هیچی از آن‌ها نماند، خودم را سرزنش نکنم.

بهار که آمد صبح یکی از روزها، آن شکوفه‌های ریز قرمز و نارنجی در کمال ناباوری دیده شدند. ما اصلا انتظارش را نداشتیم. بعد بیشتر و بیشتر شدند.

اینکه چطور توانسته بودند از هجوم آن همه بی آبی و بی مهری و سرما، جان سالم به در ببرند، برایم عجیب بود. احساس کردم نیازی به من ندارند.

حالا می‌دانم آن‌ها کار خودشان را می‌کنند، حتی اگر فراموش شوند و دیربه دیر سراغشان بروم. خشک می‌شوند، اما با کوچک‌ترین آبیاری، زیبایی می‌بخشند.

گل‌ها تابه حال بار‌ها ما را غافل گیر کرده اند. مثلا همین حالا در دل پاییز، برگ هایشان سبز و شفاف شده اند و ساقه‌ها در کمال تعجب گل داده اند! ما حالا در دل پاییز، شکوفه‌های بهاری داریم.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->