بیش از حد محتاط بودن، آفت رانندگی

به گزارش شهرآرانیوز اشتباه نکنید! احتیاط بیش از حد در زمانی که پشت فرمان وسیله نقلیه‌ای نشسته اید کار دستتان می‌دهد. اینکه پدال گاز را فشار ندهید و با کندی در معابر حرکت کنید تا مبادا اتفاق بدی بیفتد، سخت اشتباه است.

بهترین حالت رانندگی با سرعت مطمئنه است، سرعتی که راننده با توجه به شرایط راه، آب وهوا، وضعیت خود و اتومبیل قادر به پیشگیری از وقوع هرگونه حادثه باشد. ختم کلام اینکه سرعتی منجر به ترافیک و تصادف نمی‌شود که اصول صحیح رانندگی در معابر شهری در آن رعایت شده باشد. اگر وسواس در رانندگی دارید چند خطی همراهمان باشید.

اول: شناخت

تسلط داشتن به رانندگی، در مرحله اول شناخت اصول اولیه در رانندگی است. این شناخت شامل کنترل اتومبیل و تسلط به گاز، کلاج، ترمز، فرمان، دنده، راهنما‌ها و آینه‌ها ست. البته از بند بند کتاب آیین نامه که باید از حفظ باشید غافل نشوید. اگر در این مراحل مشکل دارید بهتر است به یک آموزشگاه مراجعه کنید و چند ساعت تمرین عملی داشته باشید. در غیر این صورت به محض ورود به معابر شهری برای خود و دیگر کاربران مشکل ایجاد می‌کنید. از یاد نبرید که توجه و عمل کردن به قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی باعث می‌شود حتی در ساعت‌های اوج ترافیک از یک ترافیک روان، خوب و بی خطری برخوردار شوید.

دوم: توجه

گاهی برخی رانندگان از ترس تصادف نکردن تنها به شیشه جلو خودرو خیره می‌شوند و از محیط پیرامونشان غافل می‌شوند. به عنوان نمونه از اصولی مهم در زمان رانندگی بی بهره اند. رانندگی بین خطوط، ساده‌ترین راه برای جای گیری درست و حرکت منظم بین خطوط است. آن دسته از کاربران ترافیکی که به این نکته توجه دارند با عمل کردن به این روش ساده از ترافیک روان، منظم و خوبی برخوردار می‌شوند.

افراد محتاط: برای این دسته از افراد تغییر مسیر کمتر پیش می‌آید. زیرا تصور می‌کنند اگر از لاین انتخابی خارج شوند تسلط خود را از دست می‌دهند. این گونه می‌شود که در برخی مواقع خودرو‌های پشت سر بوق‌های ممتد می‌زنند و نور بالا می‌دهند. به سختی از کنار این افراد رد می‌شوند و از الفاظ رکیک استفاده می‌کنند.

سوم: نگرانی

در زمان رانندگی افرادی هستند که سرعت حرکتشان و مانور‌های نمایشی شان بسیار زیاد است. این دسته از افراد تحمل ماندن در ترافیک را ندارند و اگر فرد محتاطی سر راه آن‌ها سبز شود با تمام قوا سعی می‌کنند او را از سر راه خود بردارند.

افراد محتاط: افراد محتاط در برابر این دسته از کاربران ترافیکی و تصادف با وسیله نقلیه جلویی ترس دارند و به طور مرتب از ترمز شدید استفاده می‌کنند و برای دیگر وسایل نقلیه موتوری پشت سر مشکل ایجاد می‌کنند. به هیچ عنوان از سرعت ثابت و پایین خود در لاین اول یا همان لاین سرعت خارج نمی‌شوند و بر این باورند که بااحتیاط و بی خطر رانندگی می‌کنند.

چهارم: ترس از خطر

بار‌ها مشاهده کرده ایم که تعلل یک وسیله نقلیه برای ورود به یک کوچه یا یک معبر اصلی باعث ایجاد اختلال در رفت و آمد خودرو‌های پشت سری شده است. این فرد با رفتار‌های پرتکرار و اشتباه که گاهی مرز وسواس فکری را هم رد می‌کند این قدر درگیر مفاهیم تابلو‌ها و علائم رانندگی است که فراموش می‌کند ترافیک و تصادف پشت سر او تحت تأثیر رفتار اشتباه اوست.

افراد محتاط: حالات مختلف روحی و روانی، قدرت تصمیم گیری در مقابل خطر را برای آن‌ها سخت می‌کند. به عنوان نمونه دو دو تا چهار تا کردن ذهنی یک کاربر ترافیکی هنگام پارک در حاشیه معبری خلوت که ممکن است خودرو اش سرقت شود.

پنجم: وسواس پارک

خیلی‌ها بر این باورند که حتما لازم نیست طبق اصول پارک کردن صحیح در کتاب آیین نامه راهنمایی و رانندگی، وسیله نقلیه شان را در معابر شهری پارک کنند.   به وفور دیده می‌شود که بعضی خودروهایشان را در حالت‌های مختلف پارک‌های اشتباه از جمله دوبل، مورب، پیاده رو و... پارک می‌کنند. نه مثل این افراد و نه مثل آن‌هایی که مو را از ماست بیرون می‌کشند.

افراد محتاط: در چنین شرایطی صفحه به صفحه کتاب آیین نامه بخش رعایت فاصله عرضی برای پارک صحیح را در ذهنشان ورق می‌زنند. به عنوان نمونه، رعایت فاصله سی سانت یا پارک کردن اتومبیل با رعایت اندازه پنجاه سانت یا یک دست (از آرنج تا نوک انگشت) کنار اتومبیل دیگر و... غافل از اینکه گاهی وسواس در پارک کردن باعث برهم خوردن نظم ترافیکی در یک معبر می‌شود. وقتی راننده بار‌ها از پارک خارج و به داخل باز‌ می‌گردد باعث برگشت ترافیک در پشت سر خود می‌شود.

ششم: رعایت فاصله

از جمله مواردی که هنگام رانندگی باید به آن توجه بیشتری کرد رعایت فاصله طولی مناسب است. این روز‌ها به لطف گوشی‌های همراه و سرگرم بودن صاحبان آن‌ها در فضای مجازی، ارسال پیامک یا صحبت‌های طولانی، شاهد تصادف دو یا چند اتومبیل پشت سر هم در خیابان‌ها و جاده‌ها با هم هستیم.

افراد محتاط: این گروه افراد با دیدن تصاویر چنین تصادف‌هایی با خود می‌گویند که اگر راننده فاصله طولی مناسب را رعایت می‌کرد امکان تصادف و برخورد با اتومبیل جلویی به حداقل می‌رسید. این ذهنیت باعث می‌شود به جای آنکه علت را جویا شوند دز احتیاطشان را چندبرابر کنند.

به عنوان نمونه به‌جز شرایط عادی، طوری در جاده‌ها، خیابان‌ها در روز یا شب، هوای بارانی و به‌ویژه در معابر پوشیده از برف و یخبندان فاصله طولی خود را با اتومبیل جلویی بیشتر می‌کنند که پشت سری‌ها مدام روی ترمز می‌زنند و سرعتشان به حداقل می‌رسد و مسیر ۱۰‌دقیقه‌ای را مجبورند نیم‌ساعته به پایان برسانند و این عامل گاهی اعصاب‌خردی دیگر کاربران ترافیکی را ایجاد می‌کند.

هفتم: عابران و راکبان متحیر

خیلی مواقع پیش می‌آید که در حال رانندگی هستید و با عابران پیاده یا دوچرخه سواران روبه رو می‌شوید. اگر حواسشان باشد که برد کرده اید، اما خیلی مواقع حواس پرتی و واکنش کند این دو کاربر ترافیکی در برابر وسایل نقلیه باعث بروز تصادف می‌شود. باید قبل از رسیدن به گذرگاه و محل عبور عابر پیاده سرعت را کم کنید و آماده توقف باشید تا در صورت نیاز و حضور عابر بتوانید اتومبیل را متوقف کنید.

همیشه باید تصور کنید عابرانی که قصد عبور دارند دیوانه، نابینا و ناشنوا هستند و باید خود را ملزم به رعایت حق تقدم عبور عابر پیاده کنید. عبور دوچرخه سواران خارج از مسیر‌های دوچرخه را هم مد نظر داشته باشید به خصوص زمانی که ادامه مسیرشان ناپیوسته است و مجبورند از مکان هایی، چون میادین و تقاطع‌ها عبور کنند.

افراد محتاط: به محض دیدن عابران و راکبان دوچرخه سوار از دور، سرعت کندشان را کمتر و کمتر می‌کنند یا ناگهان روی ترمز می‌زنند. بسیاری موارد کنترل نکردن وسیله نقلیه و به دنبال آن ترمز‌های ناگهانی به ویژه در معابر بزرگراهی باعث بروز تصادفات زنجیره‌ای می‌شود.

هشتم: رنگ نشناسی

چراغ فرماندهی در یکی از تقاطع‌های پرترافیک شهر سبز می‌شود. راننده‌ای که در صف اول ایستاده است سرگرم ضبط وپخش ضبط خودرو ست. خودرو‌های پشت سر بوق می‌زنند و گاهی فریاد می‌کشند و ناسزا می‌گویند. دوباره چراغ زرد می‌شود و ماجرا تا پایان شب مدام تکرار می‌شود.

افراد محتاط: این افراد از آن طرف بوم افتاده اند. به خیال آنکه چراغ به زرد شدن نزدیک است سرعتشان را طوری کم می‌کنند که انگار خودرو خاموش شده است و خودرو‌های پشت سر که عجله و شتاب دارند ایجاد آلودگی صوتی (بوق‌زدن و...) می‌کنند. دسته‌ای از افراد محتاط به محض زرد شدن چراغ روی ترمز می‌زنند، خودروشان را خاموش می‌کنند و منتظر می‌شوند تا چراغ سبز شود.

این گروه افراد بر این باورند در چند دقیقه‌ای که خودرو درجا کار می‌کند تا چراغ سبز شود بنزین الکی می‌سوزانند. این گونه می‌شود که در برخی مواقع هر چه استارت می‌زنند ماشین روشن نمی‌شود و اگر روشن شود زمان زیادی از چراغ سبز گذشته است. بعد از روشن شدن هم تا دنده عوض کنند و راهنما بزنند و تعیین مسیر کنند وقت بسیاری از خودرو‌های پشت چراغ را گرفته اند.

در ادامه حتما بخوانید نکاتی درباره اهمیت رانندگی بین خطوط

نهم: دوراهی

همه رانندگانی که برابر قانون می‌رانند خوب می‌دانند  در آن تقاطع‌هایی که تابلو و علائم انتظامی و چراغ فرماندهی نصب شده است توقف در زمان قرمز بودن چراغ راهنمایی و رانندگی الزامی است و در معابری که تابلو گردش بااحتیاط نصب است، راننده مجاز است با رعایت ایمنی عبور گردش را انجام دهد.

افراد محتاط: صددرصد پشت هر چراغ فرماندهی که قرمز می‌شود توقف می‌کنند. می‌توان اسمش را استرس، تعلل و ترس از برخورد در برابر سرپیچی گذاشت. چنین افرادی خود را سر یک دو راهی می‌بینند. به خصوص اگر تقاطعی مجهز به دوربین مدار بسته باشد. طرف در هیچ شرایطی حتی اگر تابلوی گردش مجاز پیش رویش باشد حاضر نمی‌شود خودرو اش را چند میلی متر جا به جا کند و بی توجه به اعتراض خودرو‌های پشت سر تا سبز شدن چراغ صبوری می‌کند.