کرونا؛ تهدید‌ها و فرصت‌ها

کرونا، یک بیماری نیست فقط بلکه با توجه به شیوع و عوارض اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و حتی سیاسی آن یک تهدید بزرک است. یک تهدید در تراز جهانی، اما از دل تهدید، فرصت ساختن، هنری است که عیار حاکمان را رقم می‌زند.

قطعا با تدبیر می‌توان امید به فرصت سازی را برای جمهوری اسلامی متصور شد. یعنی دوباره ظرفیت‌های ملی را برای فراتر رفتن از امروز فعال و خود را برای فردای بعد از کرونا آماده کرد. ما- به رغم فرصت سوزی‌ها که گاه گسترده هم هست- می‌توانیم به فرصت سازی هم برسیم. آخرین مصداق آن شهادت سردار سلیمانی بود که آمریکا با این جنایت می‌خواست دست اقتدار ما را قطع کند، اما حماسه‌ای خلق شد که نه تنها دست که همه وجودمان را اقتداری افزون بخشید. آن در هماوردی با دشمن آشکار رقم خورد. در مقابله با مرونا نیز می‌تپانیم با نوسازی فرهنک ملی-دینی و غبار روبی از عیاری و جوانمردی تاریخی خویش افق گشایی شایسته برای فردا‌ها داشته باشی.

تا امروز هم- باز به رغم چاش‌ها و کوتاهی ها- توانسته ایم با اتخاذ سیاست‌های نسبتا صحیح، به اعتمادسازی بپردازیم که این حس خوب مردم نسبت به دولت را نیز در پی داشته است. ما توانسته ایم در بحبوحه، تعطیلی وزارتخانه‌های علوم، آموزش و پرورش، حوزه‌های علمیه و صد‌ها مرکز و اداره رسمی و غیررسمی، به بازگشایی کلاس خودشناسی بپردازیم و فرصتی برای بازنگری خویش در حوزه فردی و ملی داشته باشیم.

مثلا می‌دانیم که قریب به ۷۰ هزارمیلیارد تومان که حدود ۲۰درصد بودجه کشور است هزینه نظام آموزشی کشور می‌شود. نزدیک به یک میلیون استخدامی آموزش و پرورش داریم، اما شاهد نارضایتی متقابلی تعلیم دهندگان و هم تعلیم گیرندگان از نظام آموزشی هستیم. زمان قرتطینه باید ما را به بازتعریف و بازفهمی یک نظام آموزشی نو، ناظر به همه ظرفیت‌های حضوری و مجازی برساند تا هم در شرایط عادی و هم در وضعیت بحران بتواند دست توسعه همه جانبه را بگیرد.

حتی فضای مجازی آموزشی و پژوهشی فرصت‌های بی بدیلی هم در اختیار اندیشه ورزان و مدرسان و معلمان و کنشگران پژوهش قرار می‌دهد که شرایط را با قبل از قرنطینه بسیار تفاوت می‌دهد. یک تفاوت در تراز جهش پژوهش و آموزش. پر بیراه نیست اگر از این حادثه بد به نگاهی مثبت برسم و بر این اساس بگوئیم که امروز وقت بازنگری و تلاش است برای اصلاح نظام فرسوده، پرخرج، غیربهره ور و چاق دولتی علی الخصوص در حوزه نظام آموزشی فکر می‌کنم باید از فرهیختگان و نخبگان جمهوری اسلامی خواهش کنیم تا در زمان توفیق اجباری دورکاری به این مسئله و راه حل‌های آن بیاندیشند تا فردا، رایرانی قوی‌تر داشته باشیم.

کمپین #ایران_قویتر_از_دیروز می‌خواهد پنجره‌ای بگشاید برای دید تازه و طرح تازه تا با استفاده از فرصت پیش آمده برای اصلاح نظامات اشتباه گذشته و فعال سازی ظرفیت‌های جایگزین، گامی بلند به پیش برداریم. چنین باد ان شاالله.