به گزارش شهرآرانیوز، مسعود میرزایی شهرابی امروز ۲۵ اردیبهشتماه در مراسم افتتاحیه بزرگداشت حکیم فردوسی با اشاره به فرمایش مقام معظم رهبری در خصوص حکیم فردوسی اظهار کرد: «من با شاهنامه مانوس هستم. حکمت شاهنامه فردوسی اوستایی نیست بلکه حکمت قرآنی است»؛ بنابراین اگر به شاهنامه فردوسی توجه کنیم متوجه میشویم که فردوسی ایران را با دید یک مسلمان شیعه سروده است.
وی با اشاره به این موضوع که فرهنگ ایرانی در انواع سطوح علوم عقلی و نقلی، طبیعیات و ریاضیات، حکمت و فلسفه، دین و عرفان، پایگاه استواری در طول تاریخ بوده است، افزود: رشد و تعالی و تمدن درخشان اسلام همواره بدان وابسته بوده است. تمدنی که در عصر تاریک اروپا گرفتار در تهجر و طاعون سقف تکامل علم بشری شد و ترجمههای آثار متفکرانش پس از صدها سال مایه بیداری رنسانس در غرب شد.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد با بیان این موضوع که از آغاز نهضت ترجمه در قرن دوم هجری تا زوال آخرین امپراطوریهای جهان اسلام، صفوی، گورکانی، عثمانی و ایرانیان همیشه در هر کانون تمدنی صف اصلی صاحبان دانش و معرفت را شکل دادند، ادامه داد: ایرانیان با دیگر ملل مسلمان یک تفاوت بزرگ داشتند. این ملت فرهیخته در عین ایمان عمیق قلبی به پیام آخرین فرستاده الهی استقلال و فرهنگ خود را هرگز از یاد نبرد.
وی در ادامه با اشاره به اینکه ایرانی و مسلمان بودن مانند دو بال پرنده عمل میکرد که یکی از مقاومترین ملتهای تاریخ حیات بشر را در مسیر پرواز به تمدن خود قدرت بخشیده بود، تصریح کرد: پیوند این دو بال و ریشههای عمیق این اعتماد به نفس ملی با یکی از زیباترین و شاعرانهترین زبانهای بشری، زبان فارسی عینیت یافته بود. زبان فارسی استواری، قدرت و پایداری ملی مرهون وجود شاهنامه فردوسی است.
میرزایی خاطرنشان کرد: شاهنامه در زمانی خلق شد که در اوج عصر طلایی تمدن اسلامی در دوران قدرت گرفتن غزنویان، پیوند سلطان، خلیفه و رشد تعصب و عقلستیزی ادامه این فرهنگ را با چالش و موانع جدی مواجه کرده بود. فرهنگ اصیل شیعی که برخلاف رویکرد ظاهرگرایان وابسته خلافت و سلطنت و راهبری عقل و دل بستن به اهل بیت (ع) مبتنی بود.
وی افزود: در ایران با مرکزیت هشمین گوهر ولایت مشهدالرضا (ع) در دوران سختترین سرکوبها به رشد خود ادامه داد. این مقاومت تاریخی نیاز به یک فرهنگ حماسی داشت. شاهنامه قلب این مقاومت و پایه احیای هویت ایرانی و زبان فارسی شد. بیهوده نیست که در این کتاب نام شاعری است که با صدای بلند فریاد زده بود.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد ادامه داد: امروز این دانشگاه، خانه امن تمام شاهنامه پژوهان و دوستداران این شناسنامه مشترک همه ایرانیان است. دانشگاه فردوسی مشهد تنها قطب علمی ادبیات حماسی کشور است و اکنون گرایش دکترای تخصصی شاهنامه و ادبیات حماسی توسط استادان زبده این دانشگاه طراحی شده است.
رییس دانشگاه فردوسی ادامه داد: زبان فارسی، زبان شعر و شعور، عرفان و حکمت و به تعبیر یکی از مستشرقان بعد از کتابهای آسمانی، مهمترین موهبت خداوند برای نسل بشر است و شاهنامه حکیم توس پایه و مایه یکتای این زبان است و اگر امروز در بین حدود ۲۰۰ کشور جهان، جز ایران که تاریخ و هویت چند هزار ساله خود را به یادگار دارد بقیه بیش از نیم قرن از تاریخ خود را ندارند به سبب همین زبان فارسی است.
عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه جمهوری اسلامی ایران با ایمان به وعده صادق ظهور آخرین فرزند پیامبر روشنی ها، گفت: در سالهای اخیر بزرگداشت شاهنامه این نماد آزادی و آزادگی، دادگری و یکتاپرستی و به ویژه خردگرایی و محب اهل بیت (ع) و تلاش برای بهتر شناختن و ترجمان این اثر به زبان روز را در صدر برنامههای فرهنگی خود قرار داده است.
میرزایی افزود: این مهم نقش دانشگاه فردوسی را در آغاز گام سوم انقلاب شکوهمند اسلامی مهمتر از پیش کرده است. دانشگاهی که به نام این حکیم فرزانه به خود میبالد و خواهد کوشید در مسیر شناخت اثر وی و ترویج فرهنگ راستین مبتنی در این کتاب نامی نیز طلایهدار باشد.