به گزارش شهرآرانیوز، این نماز متشکل از دو رکعت بوده و مانند نماز صبح خوانده میشود با این تفاوت که در هر رکعت پس از خواندن سوره حمد، و توحید، آیه ۱۴۲ از سوره اعراف نیز خوانده میشود که متن آن بدین صورت است:
«وَ واعَدْنا مُوسی ثَلاثینَ لَیْلَهً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ میقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعینَ لَیْلَهً وَ قالَ مُوسی لِأَخیهِ هارُونَ اخْلُفْنی فی قَوْمی وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبیلَ الْمُفْسِدین»
این ماه بزرگ دو عید بزرگ مسلمانان جهان بهنامهای عید قربان و غدیر را در خود دارد و همچنین فصل رفتن به حج تمتع حجاج نیز است. علاوه بر این، این ماه آخرین ماه از سال قمری نیز هست و این مورد نیز باعث افزایش اهمیت ذیالحجه میشود.
خداوند در آیه ۲۸ سوره حج فرموده است: «لِیَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَیَذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِی أَیَّامٍ مَعْلُومَاتٍ عَلَى مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِیمَهِ الْأَنْعَامِ فَکُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِیرَ»: تا شاهد منافع گوناگون خویش (در این برنامه حیاتبخش (یعنی مراسم حج)) باشند و در ایام معینی نام خدا را، بر چهارپایانی که به آنان داده است، (به هنگام قربانیکردن) ببرند؛ پس، از گوشت آنها بخورید و بینوای فقیر را نیز اطعام نمایید.
طبق تفاسیر بزرگان و عالمان دینی، منظور از ایام معلومات در این آیه، دهه اول ماه ذیالحجه است که خداوند امر کرده تا او را بسیار یاد کنند. علاوه بر این، در روایتی پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرموده که اعمال نیک و عبادت خداوند در هیچ یک از ایام بهقدر دهه اول این ماه فضیلت ندارد.
نماز واعدنا که به نماز دهه اول ذیالحجه معروف است، بنابر احادیث و روایات صحیح و معتبر، دارای ثواب بسیار زیادی بوده و کسی که آن را به جای آورد در ثواب همه حاجیان شریک میشود.
نماز ذیالحجه را در ده شب اول این ماه و مابین نماز مغرب و عشا میخوانند.
علاوه بر نماز ذیالحجه که تاکید فراوانی بر آن شده و آثار و ثواب بسیاری دارد، اعمال مستحبی دیگری نیز برای این دهه وجود دارد. برای مثال در روایتی از امام کاظم(ع) آمده است که: هر کسی ۹ روز از اول ماه ذیالحجه را روزه بگیرد. خداوند ثوابی برابر با ثواب روزهگرفتن در تمام عمرش را برای او خواهد داد.
امام باقر(ع) نیز فرموده: خداوند ۵ دعا را به وسیله جبرئیل برای حضرت عیسی علیه السلام هدیه فرستاد. تا در ایام این دهه، آنها را بخواند. اگر کسی هر روز هریک از این پنج دعا را دهمرتبه بخواند، به روایت عمل کرده است. آن پنج دعا چنین است:
اَشْهَدُ اَنْ لااِلهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَهُوَ عَلی کُلِّ شَیْء قَدیرٌ
اَشْهَدُ اَنْ لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لاشَریکَ لَهُ، اَحَداً صَمَداً، لَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَهً وَلا وَلَداً
اَشْهَدُ اَنْ لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، اَحَداً صَمَداً، لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ
اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ، یُحْیی وَیُمیتُ، وَهُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَهُوَ عَلی کُلِّ شَیْء قَدیرٌ
حَسْبِیَ اللهُ وَکَفی، سَمِعَ اللهُ لِمَنْ دَعا، لَیْسَ وَرآءَ اللهِ مُنْتَهی، اَشْهَدُللهِ بِما دَعا، وَاَنَّهُ بَریءٌ مِمَّنْ تَبَرَّءَ، وَاَنَّ لِلّهِ الاْخِرَهَ وَالاْولی