مشارکت یک حق است؛ حقی که سرنوشت یک مملکت را مشخص میکند. برای حذف مشکلات و نارساییها باید از حق خود استفاده کرد. عمدتا کسانی که در انتخابات شرکت نمیکنند، افراد ناراضی یا بیتفاوت هستند؛ اما این نارضایتی و بیتفاوتیها دلیل موجهی برای قهر با صندوق و سلب حق از خود برای اداره امور مملکت نیست.
افزایش مشارکت در انتخابات باعث همگرایی ملی خواهد شد و رئیسجمهور منتخب راحتتر خواهد توانست مشکلات را حل کند. تأثیرات بینالمللی حضور حداکثری نیز انکارناپذیر است و یکی از عوامل مشروعیتبخشی در نظام بینالملل محسوب میشود. گسترش ناامیدی با مشارکت پایین، منجر به کاهش اعتمادبهنفس و کاهش قدرت چانهزنی در عرصههای دیپلماتیک خواهد شد.
در هر صورت حضور حداکثری مردم پای صندوقهای رأی میتواند به ناامیدکردن دشمن بینجامد و بسیاری از فتنههای امنیتی را خنثی کند. ازسویدیگر میزان مشارکت، نمایانگر ثبات اجتماعی است و منجر به خنثیشدن عملیات روانی دشمن خواهد شد. حضور جدی مردم در نظام جمهوری اسلامی نیز میتواند نشاندهنده میزان اعتماد مردم به دولت رویکارآمده باشد.
افزایش مشارکت در انتخابات، قدرتساز است؛ یعنی میتواند قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران را گسترش دهد. اعتماد سیاسی در هر جامعهای لازمه مشارکت سیاسی است و حیات سیاسی جامعه انتخابات محسوب میشود. پس جامعه با دست خود سرنوشت خود را تعیین میکند؛ سرنوشتی که رابطه مستقیمی با انتخاب نوع مدیر در آینده دارد. با رأیدادن انتخاب میکنیم که اقتصاد، سیاست خارجی، گردشگری و بهداشت و درمان و آموزش به کدام سمتوسو حرکت کند.
انتخابات فرصت خوبی برای فعالیت بیشتر احزاب و گروههایی است که هنوز به دغدغههای مردم فکر میکنند. وحدت میان گروهها و جناحهای مختلف نیز بر سر پایکارآوردن افراد بیشتر به پای صندوقهای رأی امکانپذیر خواهد بود. راست و چپ، سنتی و مدرن، اصولگرا و اصلاحطلب، هر کس به سهم خود میتواند سبد رأی را سنگین کند و با وحدت حول منافع ملی برای اعتلای ایران عزیز، حرکت داشته باشد. اکنون زمانی است که میتوان برای آینده فرزندان هم تصمیمگیری کرد.
بهگونهای انتخاب نکنیم که شرمنده آیندگان شویم. اکنون فصل همدلی است؛ زمانی برای تغییر ریلگذاری برای حل مشکلات اقتصادی، فرهنگی و امنیتی. بیتعارف باید گفت اگر آینده خود و فرزندانتان اهمیت دارد، انتخابات را جدی بگیرید. صرفا با «بله» گفتن به مسیر تعیینشده، آینده خود را تضمین کنید. خوبزیستن، حق ماست. با محرومکردن خود از رأیدادن، اجازه ندهیم دیگران برای ما تصمیمسازی کنند.