جشنواره ملی «فانوس» برگزیدگان استانی خود را شناخت | فرهنگ ایثار و شهادت مصداق فرهنگ و سیره رضوی است طرح فرهنگی «از مبدا تا مبدا» ویژه زائران پیاده دهه آخر صفر اجرا خواهد شد تونل سرد در مسیر زائران پیاده امام رضا(ع) ایجاد می‌شود کرسی «دشمن‌شناسی در قرآن» در حرم مطهر رضوی برگزار شد ویژه‌برنامه‌های حرم مطهر رضوی به مناسبت شهادت امام سجاد(ع) + جزئیات مشهد میزبان «یادواره شهدای جامعه اطلاعاتی» + ویدئو بزرگداشت چهل و سومین سالگرد شهادت شهید کامیاب در مشهد برگزار شد قیمت و زمان عمره ۱۴۰۳ مشخص شد؟ ثبت‌نام بیش از ۵۵ هزار زائر خراسانی برای پیاده‌روی اربعین (۸ مرداد ۱۴۰۳) مراسم اختتامیه مرحله استانی جشنواره ملی «فعالان دفاع‌ مقدس و مقاومت در فضای مجازی» در مشهد برگزار شد + فیلم دومین سوگواره مذهبی‌معنوی «نوای ارادت» در مشهد آغاز شد | مشارکت بیش از ۳ هزار نفر در نخستین سوگواره فروش ارز اربعین آغاز شد (۸ مرداد ۱۴۰۳) درباره فلسفه ساخت حرم و گنبد و بارگاه برای اهل‌بیت (ع) پای زیارت | علیرضا اکرامی به لطف خادمی حرم مطهر، بانی زیارت سالمندان و معلولان محله خود شده است آمادگی آستان قدس رضوی برای ارائه خدمات به زائران اربعین در داخل و خارج مرزها آمادگی حرم مطهر رضوی برای میزبانی از زائران پیاده دهه پایانی ماه صفر سوغات مشهد با نمادسازی زیارت، هویت شهر را بازنمایی می‌کند آغاز‌به‌کار دومین مدرسه تابستانی «دارالعلم» با پیام آیت‌الله مکارم‌شیرازی (۶ مرداد ۱۴۰۳)
سرخط خبرها

بی‌بی دیگر قلیان نکشید

  • کد خبر: ۲۳۷۸۱۱
  • ۱۷ تير ۱۴۰۳ - ۱۷:۳۰
بی‌بی دیگر قلیان نکشید
نمی‌دانم هشت‌نه‌ساله بودم یا بیشتر، اما برای یک بچه در این سن‌وسال خیلی هیجان‌انگیز است که بی‌بی برای یک روضه خانگی دورتادور دو اتاق کوچک خانه‌اش را قلیان بچیند تا زن‌ها بیایند روضه.

یادم نمی‌آید چندساله بودم که زن‌ها از جلسه‌شان پرتم نمی‌کردند بیرون. حتما خیلی ریزه‌میزه بوده‌ام و زن‌ها با دیدنم معذب نمی‌شده‌اند. همین حالا هم که به آنها فکر می‌کنم، یادم می‌آید که بیشترشان هم‌سن بی‌بی (مادربزرگم) بودند. اصلا گیرم که قدبلندی هم می‌کردم، مهم این بود که در چشم یک جمع پیرزن هنوز پشت لبم سبز نشده بود.

نمی‌دانم هشت‌نه‌ساله بودم یا بیشتر، اما برای یک بچه در این سن‌وسال خیلی هیجان‌انگیز است که بی‌بی برای یک روضه خانگی دورتادور دو اتاق کوچک خانه‌اش را قلیان بچیند تا زن‌ها بیایند روضه. من و پسردایی‌ها مسئول زغال‌ها بودیم تا خوب جرق شوند و گُر بگیرند.

اولین زن که می‌رسید، انگار که زنگ مدرسه ما خورده باشد، همه به‌سمت خیابان می‌دویدیم؛ اما یکی‌دوبار من با بچه‌ها نرفتم و خواستم بدانم داستان آن قلیان‌ها و زغال‌ها چیست. هنوز هم از آن همه دودی که از دهان بی‌بی‌ها بیرون می‌آمد و در کمتر از نیم‌ساعت فضای خانه را پر می‌کرد، متعجم.

تعجب آن زمانم به‌دلیل دیدن آن همه آدم بود که یک‌جا قلیان می‌کشیدند و الان متعجم که چرا آن زمان این همه سرطان و درد و کوفت دیگر نمی‌گرفتند. این داستان هر چهارشنبه خانه بی‌بی بود و تنها تفاوتش با روضه‌های محرم، در استفاده از سینی‌های زرد بیضی‌شکل اندازه کف دست یک آدم بزرگ بود که کنارش یک تکه نان قاق (نان قندی) هم می‌گذاشتند.

اما یک چهارشنبه که صدای خش‌خش جاروزدن حیاط بی‌بی تمام شد، از رختخواب زیر پنجره مشرف به بهارخواب برخاستم، دیدم فقط سماور بزرگ روشن است و خبری از قلیان‌ها نیست. فکر کردم بی‌بی خواب مانده و نرسیده قلیان‌ها را بچیند، اما از آن روز به بعد دیگر قلیان‌ها را ندیدم و نفهمیدم فلسفه وجودشان چه بوده است و حالا با کدام منطق و فلسفه جمع شده‌اند!

این معما تا نوجوانی گاهی قلقلکم می‌داد تا اینکه روزی از زبان مادرم که برای یکی‌دیگر تعریف می‌کرد، شنیدم که بی‌بی روزی مریض می‌شود و دکتر می‌رود، دکتر وقتی می‌فهمد که او قلیان می‌کشد، نهی‌اش می‌کند و از مضرات قلیان برایش می‌گوید. از همان روز بی‌بی وقتی می‌فهمد که قلیان چقدر ضرر دارد، نه‌تن‌ها خودش دیگر قلیان نمی‌کشد، بلکه آن را دیگر در شأن مجالس حضرت اباعبدا... (ع) هم نمی‌بیند و با یک تلنگر کوچک، قلیان برای همیشه از برنامه‌های چهارشنبه‌اش حذف می‌شود.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->