گرمای هوا نه‌فقط زندگی انسان‌ها بلکه حیات‌وحش را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ به‌طوری‌که موجب کوچ آنها به ارتفاعات بالاتر از زیستگاه اصلی آنها می‌شود. اما سؤال این است که کوچ آنها تا چه ارتفاعی می‌تواند ادامه داشته باشد و هم اینکه کوهستان‌ها توان پذیرش چه‌تعداد از گونه‌ها را دارند؟
به گزارش شهرآرانیوز؛ گرمای هوا بیداد می‌کند. نه‌فقط در کشور ما بلکه در نقاط مختلف دنیا دمای زمین تا حد زیادی بالا رفته به طوری که در برخی مناطق، غیرقابل‌تحمل شده است؛ البته کارشناسان سال‌ها پیش هشدار داده بودند که زمین در حال گرم‌شدن است و میانگین دما طی ۵۰ سال گذشته مدام رو به افزایش است.
در این مدت میانگین دمای زمین ۰.۷ درجه سانتیگراد افزایش داشته و پیش بینی می‌شود تا سال ۲۱۰۰ میلادی دمای زمین بین ۱.۸ تا ۴ درجه سانتیگراد بالاتر رود، اگر این اتفاق بیفتد دیگر زمین جای مناسبی برای زندگی کردن نخواهد بود و هر آنچه در آن است تحت تاثیر گرمای بیش از حد قرار خواهد گرفت؛ بر این اساس معاهده آب و هوایی پاریس در سال ۲۰۱۵ شکل گرفت و قرار شد کشور‌ها در مقابل گرمتر شدن زمین اقدامات پیشگیرانه‌ای انجام دهند.
در این نشست تاکید شده بود که اگر به همین روال پیش رویم، توسعه به صورت افسارگسیخته ادامه یابد و به دنبال آن دمای زمین گرم و گرمتر شود تعداد زیادی از گونه‌های گیاهی و جانوری، یخ‌های قطبی، بخش زیادی از جنگل‌ها و دشت‌ها و حجم زیادی از منابع آبی خود را در سال‌های نه چندان دور از دست خواهیم داد که در این شرایط زندگی بر روی کره زمین سخت و سخت‌تر خواهد شد، به هر حال نشست پاریس با حضور نمایندگان ۱۹۵ کشور برگزار شد.
یکی از محور‌های مهم این پیمان، محدود کردن میزان افزایش متوسط دمای جو زمین به کمتر از ۲ درجه سانتیگراد و به طور عمده تلاش برای حفظ دما در سطح ۱.۵ درجه سانتیگراد تا پایان این قرن است، در غیر این صورت متوسط دمای جو زمین، در مقایسه با دوران پیش از صنعتی شدن به بیش از سه درجه سانتیگراد خواهد رسید و این روند تغییر اقلیم را با سرعت رقم خواهد زد.
از جمله اهداف مهم این پیمان، اجرای پروژه‌هایی برای توقف هرچه سریعتر انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در کشور‌ها و اجرای برنامه‌هایی است تا بتوان در نهایت در سال ۲۰۵۰ میلادی بین میزان انتشار گاز‌های گلخانه‌ای و جذب دوباره آن تعادلی ایجاد کرد و پس از آن، میزان انتشار دی اکسید کربن را به تدریج به صفر رساند.حال اینکه تا چه اندازه موفق بوده یا نبوده جای سوال دارد، اما آنچه را که می‌توانیم درروال زندگی روزمره خود احساس کنیم نشان می‌دهد آنطور که باید و شاید کشور‌ها در روند کند کردن افزایش دمای زمین موفق نبوده اند؛ گرمای بی سابقه امسال نه فقط در ایران بلکه در دنیا گواه این ادعا است.
تابستان امسال برای ایرانی‌ها بسیار دشوار سپری می‌شود
تابستان امسال برای ایرانی‌ها در نقاط مختلف کشور از مرکز تا جنوب بسیار دشوار سپری می‌شود، هوا به حدی گرم است که چند روزی ادارات برخی استان‌ها تعطیل و جا‌هایی ساعات کاری کاهش یافت، متخصصان معتقدند که این افزایش دما در ایران بی سابقه است.همچنین مجامع بین المللی سال ۲۰۲۴ را گرمترین سال در تاریخ می‌دانند، دمای کره زمین در سال‌های اخیر به ویژه از سال ۲۰۲۳ تاکنون، تغییرات قابل ملاحظه‌ای را به ثبت رسانده است. در سال ۲۰۲۳ افزایش دمای کره زمین به ۱.۴۸ درجه رسید و این رکورد در سال ۲۰۲۴ شکسته شد، به طوری‌که امسال نسبت به دوره تاریخی گذشته گرمترین سال جهان شناخته شد.
هرچند گفته شده که این گرما به علت نفوذ و ماندگاری گنبدگرمایی در منطقه است و موقتی خواهد بود، اما مساله این است که می‌تواند زنگ خطری برای تکرار دوباره آن در تابستان بعدی باشد، به هر حال این گرما را امسال با تمام وجود درک کردیم به طوری که افزایش دمای هوای ۵۰ درصد استان‌های کشور ۲ درجه و ۳۰ درصد استان‌ها به بیش از ۳ درجه رسید، همچنین میانگین دمای هوای استان یزد ۵.۴ درجه و خراسان جنوبی ۴.۷ درجه افزایش را به ثبت رسانده است.
این میزان افزایش دما یعنی اینکه باید برای زنده ماندن انرژی و آب بیشتری مصرف کنیم، حال انسان می‌تواند با عقلی که دارد از پس مشکلاتی که خودش درست کرده برآید، اما دراین میان تکلیف حیات وحش و انواع گونه‌های گیاهی و جانوری چه می‌شود؟ کارشناسان می‌گویند دراین شرایط گاهی برخی گونه‌ها زیستگاه خود را به نقاط بالاتر و به سمت مناطق کوهستانی‌تر تغییر می‌دهند، اما مساله این است که تاکجا می‌توانند بالا بروند؟
حسن اکبری، معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست، گفت: تغییر اقلیم و افزایش دمای کره زمین روی طبیعت و تنوع زیستی بسیار تاثیرگذار است، اتفاق خیلی مهمی که در مدت نیم قرن تا ۷۰ سال گذشته به ویژه در چند دهه اخیر که توسعه شتاب زیادی گرفته و اثر افزایشی بر تبعات منفی تغییر اقلیم دارد رخ داده، مساله قطع کریدور‌های حیات وحش است، قبلا نوسانات آب و هوایی کوتاه مدت هم اتفاق می‌افتاد و یک یا دو سال خشکسالی می‌شد، بسیاری از گونه‌ها جابجا می‌شدند یعنی از زیستگاه‌های خود به زیستگاه‌هایی با ارتفاع بالاتر، رطوبت بیشتر و دمای مناسب تر، کوچ می‌کردند و بعد از مساعد شدن هوا دوباره بر می‌گشتند این جابجایی‌ها و کوچ‌های موقت به دوام و بقای بهتر آنها کمک می‌کرد.
وی افزود:، اما یک مساله دیگر هم وجود دارد، اینکه این روز‌ها به علت توسعه شهرسازی، جاده‌ها و اتوبان‌های مختلف تا حد زیادی گسترش یافته اند، توسعه صنعتی، معدنی و گسترش اراضی کشاورزی باعث شده که ارتباط بین خیلی از زیستگاه‌ها قطع شود، در بسیاری نقاط زیستگاه‌های حیات وحش به جزایر متوسط و گا‌ها بزرگ تبدیل شدند، زمانی که در این جزایر نوسانات دمایی رخ می‌دهد و رطوبت فراتر از آستانه‌ها قرار می‌گیرد، ادامه زندگی برای برخی از گونه‌ها در آن زیستگاه دشوار می‌شود، چون این شرایط میزان منابع آبی و پوشش گیاهی منطقه را تحت تاثیر قرار می‌دهد از سوی دیگر تحمل دمای هوا برای تمام گونه‌ها یکسان نیست از این رو جابجا می‌شوند در این شرایط مساله این است که، چون خیلی از زیستگاه‌ها محصور و جزیره‌ای شده اند امکان جابجایی وجود ندارد که این شرایط برای حیات وحش بسیار خطرناک است.
اکبری ادامه داد: اگر همین گرما و روند سریع تغییر اقلیم ادامه پیدا کند و همچنان یک روال تدریجی کاهش بارش، تغییر رژیم بارندگی و افزایش دما را داشته باشیم بیم آن می‌رود که بسیاری از زیستگاه‌ها خالی از تنوع زیستی و حیات وحش شوند و حداقل برخی از آنها از بین بروند.مطالعاتی که بر روی گونه‌های خاصی مانند گروه جوندگان انجام شده نشان داده که خیلی از آنها محل زندگیشان را به ارتفاعات بالاتری بردند مثلا گونه‌ای که قبلا در ارتفاع ۱۵۰۰ تا ۲ هزار متری زندگی می‌کرد و حوزه پراکنش آن در این محدوده بود اکنون به بالای ۲ هزار متر رفته است، این نشان می‌دهد که گرمای هوا، تغییر اقلیم و نوسانات دمایی باعث شده این گونه‌ها خود را به ارتفاع بالاتری بکشانند تا بتواند زنده بمانند. البته این جابجایی هم تا یک حدی امکان پذیر است، بالاخره یک جایی می‌رسد که دیگر جایی نیست که حیوان بتواند جابجا شود.
وی گفت: ارتفاعاتی در ایران مخصوصا در بخش مرکزی و شرقی کشور به صورت پراکنده وجود دارد که کوه‌های مرتفعی هستند و معمولا بالای ۳ تا ۳ هزار و ۵۰۰ متر ارتفاع دارند و از اهمیت زیادی برخوردارند، چون این نقاط می‌توانند پایگاه و پشتوانه خوبی برای خیلی از گونه‌ها باشند از این رو باید در روند توسعه معادن و سایر بخش‌ها در این نقاط بسیار دقت صورت گیرد، متاسفانه بسیاری از معادن به ویژه معادنی مانند مس و آهن در همین نوع کوهستان‌ها وجود دارند از این رو برای بهره برداری این کوهستان‌ها تخریب می‌شوند و این آسیب بزرگی به حیات وحش وارد می‌کند.
معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست تاکید کرد: تغییر اقلیم را به تنهایی نمی‌توانیم پیشگیری کنیم باید بتوانیم سازگاری بیشتری با این پدیده داشته باشیم برای این کار باید کریدرو‌ها را احیا و حفاظت کنیم، کوهستان‌هایی که پشتوانه تنوع زیستی هستند را حفظ کنیم.
وی افزود: به نظر می‌رسد در همین راستا جای یک متولی مقتدر برای کوهستان‌های کشور خالی است، از طرف دیگر جای ضوابط منسجمی که به مدیریت یکپارچه کوهستان‌ها کمک کند هم خالی است، البته کوهستان‌ها بخشی از طبیعت هستند و عمدتا سازمان منابع طبیعی متولی حفظ طبیعت است، یک بخشی هم که جزو مناطق حفاظت شده است در اختیار سازمان حفاظت محیط زیست قرار دارد، البته در مناطق حفاظت شده به علت ضوابط سختگیرانه تر، وضعیت تا حدودی بهتر است، اما بسیاری از ارتفاعاتی که خارج از مناطق چهارگانه قرار دارند بیش از ظرفیت تحت فشار انواع مختلف توسعه از جمله باغداری، چرای بی رویه دام، معدنکاوی هستند، حتی به صورت موردی از آفرودسواری هم آسیب می‌بینند.
اکبری گفت: از این رو حفاظت از این عرصه‌ها نیازمند یک ضابطه و مقررات منسجم و خاصی که مدیریت کوهستان را رقم بزند است، مثلا الان مساله آب شامل چشمه‌ها در کوهستان‌ها را وزارت نیرو مدیریت می‌کند، اما خیلی جا‌ها می‌بینیم که چشمه‌ها با هدف تامین آب شرب و حتی باغداری توسط مردم لوله کشی شده اند، به هر حال آب را وزارت نیرو، پوشش گیاهی را منابع طبیعی و مناطق حفاظت شده را سازمان محیط زیست تولی گری می‌کند در حالی که به نظر می‌آید یک ضابطه منسجمی که تمام اینها را در یک بسته ببیند و به پایداری کوهستان آسیب وارد نشود وجود ندارد بنابراین چاره کار داشتن یک ضابطه منسجم و متولی واحد برای این کار است تا کوهستان هم برای بشر و هم برای حیات وحش حفظ شود.
منبع:ایرنا
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
