به گزارش شهرآرانیوز؛ متان یک گاز گلخانهای با عمر کوتاه، اما بسیار قوی است که از منابع طبیعی مانند تالابها یا در اثر اقدامات انسانها در هنگام کشاورزی و از سوختهای فسیلی و محلهای دفن زباله تولید میشود. این گاز در طول ۲۰ سال اول پس از انتشار، جَو را تقریباً ۹۰ برابر سریعتر از دیاکسیدکربن گرم میکند و باعث افزایش گرمایش جهانی در زمانی کوتاهتر شود.
بر اساس برآوردهای جدید، با وجود افزایش توجه به میزان انتشار متان، مجموع انتشار سالانه این گاز طی دو دهه گذشته، ۶۱ میلیون تُن یا ۲۰ درصد افزایش یافته است؛ این افزایش بیشتر به دلیل افزایش انتشار گازهای گلخانهای از معادن زغالسنگ، تولید و استفاده از نفت و گاز، پرورش گاو و گوسفند و تجزیه مواد غذایی و زبالههای آلی در محلهای دفن زباله است.
ماریِل سونوا (Marielle Saunois) از پژوهشگران دانشگاه پاریس ساکلِی در فرانسه گفت: به نظر میرسد فقط اتحادیه اروپا و احتمالاً استرالیا انتشار متان ناشی از فعالیتهای انسانی را در دو دهه گذشته کاهش دادهاند. بیشترین افزایش منطقهای انتشار متان در چین و جنوب شرق آسیا بوده است.
در سال ۲۰۲۰ میلادی، نزدیک به ۴۰۰ میلیون تُن یا ۶۵ درصد از انتشار متان در جهان به صورت مستقیم از فعالیتهای انسانی ناشی شده است. در ازای انتشار متان از هر تُن سوخت فسیلی، حدود دو تُن متان از کشاورزی و زبالهها ایجاد میشود. به گفته پژوهشگران، انتشار گازهای گلخانهای ناشی از فعالیتهای انسانها حداقل تا سال ۲۰۲۳ میلادی رو به افزایش خواهد بود.
قرنطینههای سال ۲۰۲۰ میلادی برای پیشگیری از شیوع بیماری کرونا، باعث کاهش انتشار اکسید نیتروژن (NOx) ناشی از حملونقل میشود که معمولاً بدتر شدن کیفیت هوای محلی را به دنبال دارد؛ اما از تجمع متان در جَو تا حدی جلوگیری میکند. کاهش موقت آلودگی اکسید نیتروژن عامل حدود نیمی از افزایش غلظت متان جَو در آن سال شد که نشاندهنده ارتباط پیچیده کیفیت هوا و تغییر اقلیم است.
به گفته پژوهشگران ویروس کرونا تقریباً همهچیز را تغییر داد؛ از استفاده از سوختهای فسیلی گرفته تا انتشار گازهای دیگر که طول عمر متان را در جَو تغییر میدهد.
آنها هنوز در حال تلاش هستند تا اثرات قرنطینهها بر میزان انتشار متان در جهان را بفهمند.
منبع: ایرنا