فیلم‌های سینمایی امروز تلویزیون (۴ اردیبهشت ۱۴۰۴) + زمان پخش مدیر پخش شبکه یک صداوسیما عزل شد| اعلام جرم علیه ۸ نفر چهره ماندگار | درباره جلال‌الدین معیریان، بنیان‌گذار چهره‌پردازی کلاسیک ایران سایه مات خندوانه | نگاهی به برنامه ۱۰۰۱ و انتظارات برآورده نشده آن گفت‌وگو با استادان دانشگاه‌های مشهد به‌مناسبت روز ملی معماری پرورده آفتاب ایران | مختصری در احوال و آثار شیخ بهایی روایتی سینمایی از یک قهرمان | گفتگو با عوامل فیلم سینمایی صیاد انتشار فراخوان جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان تفلیس آغاز اکران انیمیشن رویاشهر در سینما آیا نویسندگان پرفروش آینده دنیا باید ستاره فضای مجازی باشند؟ جایزه یک عمر دستاورد موسسه فیلم آمریکا برای فرانسیس فورد کوپولا فیلم کوتاه داستانی «جای خالی» در جشنواره ایتالیایی برنامه‌های رادیو به مناسبت سالروز شهادت امام‌جعفرصادق(ع) + زمان پخش اکران سیار انیمیشن «رؤیاشهر» در شهر‌های فاقد سینما درگذشت پاپ تماشاگران «مجمع کاردینال‌ها» را چند برابر کرد صفحه نخست روزنامه‌های کشور - چهارشنبه ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴ حضور دیوید کراننبرگ در فیلم «آماده یا نه ۲» آمار فروش سینمای ایران در هفته گذشته (۳ اردیبهشت ۱۴۰۴)
سرخط خبرها

در حاشیه حاشیه‌های «افسانه چشم‌هایت»

  • کد خبر: ۲۷۴۲۴
  • ۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۰۹:۲۱
در حاشیه حاشیه‌های «افسانه چشم‌هایت»
ایرج طوفان - کارشناس زبان و ادبیات فارسی و نوازنده تار
موسیقی و شعر پیوندی قدیم دارند و موسیقی شعر، خود، بحثی باسابقه است. از پدر شعر فارسی دری، رودکی، که «چنگ برمی‌گرفت» و تأثیری جادویی به اشعارش می‌بخشید بگیرید تا استادان صاحب‌فضل آواز همین چند دهه پیش که شنیده‌ایم جلسات اول، تنها مشق روخوانی شعر می‌داده‌اند (ادیب خوانساری). هرچند عمل خواننده -فارغ از ارزش‌های هنری و معنایی- تولید ژوست (صحیح) فرکانس‌های موسیقایی با ابزار حنجره است، از آنچه گفتیم نتیجه می‌گیریم اهمیت ادای صحیح اشعار به مثابه محتوای آواز نیز کمتر از آن نیست.
وقتی علیرضا قربانی در «شاه‌تِرَک» آلبوم «از خشت و خاک» و درست در بیت پیش از قسمت اوج قطعه، «سپَردن» به معنای «سپری کردن» را «سپُردن» ادا می‌کند (همه سربه‌سر دست نیکی بریم/ جهان جهان را به بد نسپریم) شبیه آن است که یکباره یک سطل آب سرد بریزند روی سر شنونده، آن هم در آلبومی که روی جلد آن نوشته‌اند: «یادمان حماسه‌سرای ایران‌زمین» یا در شاهکار شورانگیز محسن نفر با آواز حسام‌الدین سراج، تصنیف «شمس‌الضحی»، هم‌خوانان «تَنگ شکر» را در غزل مولانا «تُنگ شکر» ادا می‌کنند.
مثال سوم مسمط خیالی بخارایی در قطعه خاطره‌انگیز «تمنای وصال» از آلبومی به همین نام با صدای عبدالحسین مختاباد است که در بند اول، مصراع «خواهد به سر آید شب هجران تو یا نه» به گونه‌ای خوانده می‌شود که عملا قافیه را در نظر نمی‌گیرد: «نه» با فتح نون. این در حالی است که قافیه در مصراع‌های دیگر (یگانه، روانه، نشانه و میانه) در فارسی امروز با کسر نون تلفظ می‌شود. شاید بهتر بود «نه» با تلفظ خراسانی‌اش خوانده می‌شد تا قافیه هم آسیب نبیند و یکدستی موسیقی شعر حفظ شود.
بند زیبای دیگری از این شعر چنین است: «بلبل به چمن زان گل رخسار نشان دید/ پروانه در آتش شد و اسرار عیان دید/ عارف صفت وصل تو در پیر و جوان دید/ یعنی همه‌جا عکس رخ یار توان دید/ دیوانه منم من که روم خانه‌به‌خانه»، اما مختاباد می‌خواند: «دیوانه نی‌ام من که روم خانه‌به‌خانه» و به این ترتیب، از ۴ مصراع نخست، نتیجه‌ای بی‌ربط می‌گیرد و همه لذت شعر را از بین می‌برد. این اشتباهات که -چنان‌که دیدیم، در آثار بزرگان موسیقی هم هست، چه رسد به طفلان طریق؟ - ممکن است در ۲ حال روی دهند: نخست، روی صحنه (اجرای زنده) که فراوان و تا اندازه‌ای گریزناپذیرند. برای مثال، تحت تأثیر عوامل گوناگون، خواننده شعر را فراموش می‌کند یا اشتباه می‌خواند. دوم، در آثار ضبط‌شده. هم‌چنین این اشتباهات ۲ نوع‌اند: گاهی در حد تلفظ واژگان یا انتخاب ضبط‌های ضعیف‌ترند، اما مصداق نوع دیگر، اشتباه اخیر تیم همایون شجریان و علیرضا قربانی در «افسانه چشم‌هایت» است که در توضیحات داخل جلد اثر، شعری را به‌اشتباه به ه. الف. سایه منسوب کرده‌اند. در حالی که انتشار یک آلبوم موسیقی ماه‌ها زمان می‌برد، چقدر می‌توان شتاب‌زدگی و توجیه اعتماد به منابع فضای مجازی را پذیرفت؟
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->