شهرآرانیوز؛ وقتی سناریوی تکراری و پیشبینیشده جایزهبگیران نوبل ادبیات تغییر میکند و حتی خود کاندیدهای پایهثابت نوبل را متعجب میکند، چه برسد به مخاطبان آن، این یعنی به نظر میرسد تغییراتی در سبک و ذائقه نوبل پیش آمده که دیگر کاری به پیشبینی مردم و وبسایتها و باقی داوران از جایزه نوبل ندارد.
حالا هان کانگ، هجدهمین زنی است که توانست نوبل ادبیات را از آن خود کند، زنی که گویا کمسنوسالتر از رقبای قدرش در ادبیات است. «کن شوئه» نویسنده ۷۱ ساله چینی، «جرالد مورنین» نویسنده ۸۵ ساله استرالیایی، و «هاروکی موراکامی» نویسنده ۷۵ ساله ژاپنی از جمله کسانی بودند که انتظار میرفت نوبل ادبیات امسال به آنها اختصاص پیدا کند. علاوه بر اینها «کان ژو»، نویسنده ۷۱ساله چینی در وبسایت «لدبروکز» بیشترین احتمال دریافت جایزه را داشت.
همچنین وقتی میبینیم هاروکی موراکامی، مارگارت آتوود، سزار آیرا، جرالد مرنین و توماس پینچن از جمله نویسندگانی بودند که در وبسایتهای پیشبینی از بیشترین شانس برای دریافت نوبل ادبیات امسال برخوردار بودند میتوان شگفتی این اتفاق پیشبینینشده را بهتر درک کرد.
هان کانگ نویسنده اهل کره جنوبی است و متولد ۱۹۷۰ در کوانگجو، شهری که در جنوب کشور چین است. او در دهسالگی به همراه خانوادهاش به سئول نقل مکان کردند. در سال ۲۰۱۶ به دلیل خلق رمان «گیاهخوار» برنده جایزه ادبی بینالمللی من بوکر شد. هان در خانوادهای با پیشه ادبی بزرگ شده است؛ بنابراین شاید گرفتن جایزه من بوکر در ۴۶ سالگی اتفاقی پیشبینی شده برای او باشد. او که پدرش هان سئونگ وون نویسندهای مشهور بوده و برادرش هم به نویسندگی مشغول است و خودش مدتی به تدریس ادبیات خلاقانه میپردازد.
کمیته نوبل که از سال ۱۹۰۱ میلادی جایزهای را به حوزه ادبیات اختصاص داده است، از آن زمان تا به امروز، ۱۱۷ سال این جایزه را مجموعا به ۱۲۱ نفر اهدا کرده است که از این تعداد ۱۰۳ نفر مرد و فقط ۱۸ زن این جایزه را به خانه بردند.
هان کانگ که امروزه جایزه نوبل ادبیات را از به خاطر «نثر به شدت شاعرانهای که با آسیبهای تاریخی میپردازد و شکنندگی زندگی بشری را آشکار میکند.» جایزه نوبل ادبیات سال ۲۰۲۴ از آن خود کرده اس، اکنون در تمامی دنیا توجه ناشران و مترجمان بسیاری را به کارهای خود واداشته است. چرا که حالا دیگر برد با ناشران و مترجمانی است که هر چه سریعتر کتابهای او را وارد بازار کنند.
این نویسنده کرهای کار نویسندگی خود را در سال ۱۹۹۳ میلادی با انتشار اشعاری در مجله «ادبیات و جامعه» آغاز کرد. اولین نثر او در سال ۱۹۹۵ با چاپ یک مجموعه داستان کوتاه دنبال شد و از آن زمان تاکنون چندین اثر دیگر از جمله رمان و داستان کوتاه نوشته است.