در مکتب انسانساز اسلام، سنت حسنه ازدواج بسیار آسان و ساده و به دور از آداب و رسوم غلط و دست و پاگیر است که حتی پایینترین طبقات اجتماع، به راحتی میتوانند بر اساس ملاکها و تناسبهای معرفی شده از طرف اسلام به تشکیل خانواده اقدام و ازدواج کنند.
اما امروز موجی از آداب و رسوم غلط و ناشایست به راه افتاده که مشکلات را پیچیده کرده است و مانع از ازدواج جوانان میشود و در نتیجه سن ازدواج نیز روز به روز بالا میرود.
حال سؤال این است که:
1ـ این همه رسمها و پیرایههای کمرشکن را چه کسی به وجود آورده است؟
2ـ چرا ماه به ماه و سال به سال بر این گونه رسوم غلط افزوده میشود؟
3ـ چرا به جای گشودن گرهها، بر گرهها میافزاییم؟
4ـ چرا در فکر آن پسر و دختر جوانی که ضرورت فطری و اجتماعی، ازدواج را برای آنها لازم میداند، نیستیم؟
توصیههای لازم
1ـ در تعیین مهریه به کم اکتفا کنید؛ چرا که رسول اکرم(ص) میفرماید: «بهترین زنان امت من، آنان هستند که مهریهشان کمتر باشد.»
2ـ تشریفات و خرجهای اضافی را کم کنید، بدانید که تشریفات و تجملگرایی، همانند تارهای عنکبوتی است که هر چه بیشتر باشد، بیشتر انسان را گرفتار میکند.
3ـ به قدر توانتان جهیزیه تهیه و به ضرورت اکتفا کنید.
آیا میدانید که در بیشتر مواقع 30 درصد جهیزیهها جزو لوازم زندگی است و بقیه یعنی70 درصد اضافی و تشریفاتی است. خانوادههای عزیز چرا به خاطر تهیه وسایل غیر ضروری و تجملی خود را به قرض و مشکلات میاندازید.
4ـ در هر حال، اعتدال و انصاف و امکانات و شرایط خانواده عروس و داماد را رعایت کنید و از آنها انتظارات بیشتر از توانشان نداشته باشید.
5ـ لااقل شما یک قدم مثبت بردارید و به پیشرفت مدگراییهای افراطی و تجملگراییها کمک نکنید.
6ـ اینکه عروسی فقط یک شب است جواز انجام کارهای حرام و غیرقانونی نمیشود! از برقراری مجالس عروسی مختلط، فساد انگیز، رقص زنان آرایش کرده بهویژه عروس در مقابل مردان و از ایجاد مزاحمت برای همسایهها و مردم مثل بوق زدن و ... خودداری کنید.
7ـ چرا با وسوسههای پوچ شیطانی، مراعات حریم محرم و نامحرم را نمیکنیم؟ عقد پسر عموها و دختر عموها، اصلاً در آسمان بسته نشده است! این یک عقیده خرافاتی است.
8ـ بدانید اگر ما تشریفات پیچیده ازدواج و امور زندگی را حذف کنیم و آن را بدون آرایش با توافق همدیگر انجام دهیم، نه تنها مانع از تحصیل نیست؛ بلکه کمک خوبی برای ادامه تحصیل و پیشرفت در زندگی خواهد بود.
9ـ بر اساس توصیههای دینی و نیز یافتههای روانشناسی دین؛ دینداری عامل بسیار قوی برای رضایت از زندگی و رضایتمندی زناشویی است.