غزاله حسینپور/ شهرآرانیوز- سهشنبه شب، کانون فرهنگی تربیتی فلسطین میزبان شاعران و ادیبانی بود که برای رونمایی از کتاب شعر جواد گنجعلی با عنوان «بیتفاوتی در نور زرد» (در قالب شعر آزاد) گرد آمده بودند.
گنجعلی؛ شاعر، ترانهسرا و منتقد در سال ۱۳۵۳ در درود نیشابور متولد شد و با پذیرفته شدن در مرکز تربیت معلم، به استخدام آموزش و پرورش درآمد. علاقه او به ادبیات باعث شد نوشتن داستانهای کوتاه را آغاز کند و کمکم به سمت و سوی شعر برود.
مجموعه «چهارم شخص مفرد» به قلم گنجعلی از شناختهشدهترین مجموعه غزلهایی است که در دهه ۸۰ در مشهد منتشر شد. سبک شعر این کتاب تا مدتها فضای شعر مشهد را تحتتاثیر خود قرار داده بود.
گنجعلی پس از سکونت در مشهد، مجموعهای از شعرهای آزادش به نام «دری بر پاشنهی اندوه» را منتشر کرد که با این اثر برنده جایزه «قلم زرین» در سال ۱۳۸۸ شد. از دیگر آثار او میتوان به «پرچم سفید متاسف» اشاره کرد که به عنوان یکی از مهمترین آثار ادبی-وطنی جنگ در دوره معاصر از آن یاد میشود.
گنجعلی در گفتگو با شهرآرا، با بیان این نکته که پس از حدود شش سال عزلتنشینی خودخواسته در جلسهای ادبی شرکت کرده، درباره کتاب جدید خود؛ «بیتفاوتی در نور زرد» گفت: «شعر، سیالیت ذهن است که وظیفه دارد آدمها را به هم نزدیک کند و هیچ درد دیگری را درمان نخواهد کرد. مجموعه «بیتفاوتی در نور زرد» در نهایت بیتفاوتی نوشته شده است و برای خودم هم اهمیت چندانی ندارد؛ چون تصمیم گرفته بودم خلوت را برگزینم. اما نشر نگاه خواست تا اثری تحویل دهم. چیزی جز نوشتههایی در گوشی نداشتم و بنا به درخواست انتشارات، همانها را ارسال کردم. قرار بود این کتاب ۲۵ بهمن ۹۸ چاپ شود که به کرونا برخوردیم و چاپخانهها تعطیل شد.»
او که باور دارد رسالت انجمنهای ادبی تغییر کرده است، گفت: «گمان میکنم ارتباط میان شاعران خوب خراسان در انجمنها کمتر شده و باید بیشتر به سمت پیشکسوتان در این حوزه پیش رفت. علت این امر، نبود سطحبندی در جلسات شعر است. همه در یک سطح فعالیت میکنند و وزنهای وجود ندارد. مثلا جلسات شعر فرخ، انجمن شعر معاصر و... وزنههایی بودند که امروزه جای خالی آنها احساس میشود.»
گنجعلی درباره تجربههای متفاوت شعری خود نیز توضیح داد: «من شاعری را از غزل نئوکلاسیک و پست مدرن شروع کردم و بعد به سرودن شعر سپید رسیدم و اکنون دوباره غزل کلاسیک میسرایم. در مفاهیم شعری نیز همین اتفاق افتاده و از اندوه و عشق به مجموعه «پرچم سپید متاسف» رسیدم که درباره مفهوم صلح و جنگ است.»
او گفت که اکنون مجموعه شعر دیگری نیز آماده چاپ دارد که با تمام آثار قبلیاش متفاوت است: «کتاب بعدی، مجموعهای حاوی حدود صد غزل است که آماده شده، ولی به این زودی چاپ نخواهم کرد و احتمالا در سال آینده آن را منتشر میکنم.»
این شاعر خراسانی، وضعیت امروز شعر مشهد را خوب دانست و گفت: «اصلا شعر مشهد چیزی نیست که متوقف و یا ضعیف شود. در کل، شعر متعلق به خراسان است، در رگ مردم ریشه دوانده و راه خود را پیدا میکند. مخصوصا در بین دانشآموزان و دانشجویانی که با آنها در ارتباط هستم، شاعران خوبی وجود دارند که اگر به کار خود ادامه دهند، ادیبان بزرگی در آینده خواهیم داشت.»
به گفته گنجعلی، در شرایطی که کرونا موجب تعطیلی انجمنهای هنری شده بود، کسانی که احتیاج داشتند هنوز از راهنمایی اساتید استفاده کنند یا در کارگاههای شعر حضور داشته باشند، دچار وقفه در فعالیت شدند. اما آنها که راهی پیدا کردند و به زبان، سبک و ایستایی در عین تکاپو و حرکت رسیدند، به کار خود ادامه دادند و با این مسائل متوقف نشدند؛ اتفاقا مجال خوبی دست داد تا در خلوت بنشینند، اندیشههای خود را مرتب کنند، دوباره به نوشتههای خود نگاهی بیندازند، بازنویسی انجام دهند و اثری خلق کنند.
این نشست رونمایی که با حضور شاعران، هنرمندان و جمعی از همکاران و دوستان شاعر مجموعه «بیتفاوتی در نور زرد» برگزار شد، با صحبتهای چند تن از مهمانان درباره شخصیت این شاعر و نحوه آشنایی با او به پایان رسید.