استفاده از عطر برای خوشبویی در منزل و مسجد و حرم و مجالس عمومی و محل کار و بازار و جامعه، مستحب است.
سیره پیامبر خدا (ص) و امامان (ع) عطر زدن بوده است. اهلبیت (ع) همواره از عطر استفاده میکردند و حضور آنان در جامعه با بوی خوش همراه بود. پیامبر اکرم (ص) در بین مسلمانان با بوی خوش حضور مییافتند، همیشه خود را خوشبو میکردند، در شب تاریک پیش از آنکه دیده شوند، با بوی خوش شناخته میشدند؛ چنانکه رهگذر میگفت این فرد، پیامبر است. (مکارمالاخلاق، فضلبن حسن طبرسی، ص۳۳ و ۳۴)
عبدا... بن سنان گفته است: امامصادق (ع) در وصف پیامبر خدا (ص) فرمودند: «کانت لرسول ا... ممسّکه اذا هو توضأ أخذها بیده و هی رطبه فکان اذا خرج عرفوا انّه رسولا... (ص) برائحته: پیامبر خدا (ص) مشکدانی داشت، هروقت که وضو میگرفت، با دست مرطوب خود آن را لمس میکرد و هنگامی که خارج میشد، مردم از بوی خوش مشک، رسولا... را میشناختند و میفهمیدند که پیامبر خداست». (الکافی، ثقهالاسلام کلینی، ج۶، ص۵۱۴)
امیرمؤمنان امامعلی (ع) و فرزندان امام و امامان (ع) نیز سیره نبوی را در استعمال عطر و خوشبویی ادامه دادند. امامحسین (ع) فرمودهاند: «پیامبر خدا (ص) به امامعلی (ع) فرمان دادند دوسوم مهریه فاطمهزهرا (س) به مصرف خرید بوی خوش و عطر برسد و یکسوم را جامه بخرند». (روضهالواعظین و بصیرهالمتعظین فتال نیشابوری، ج یک، ص۱۴۶)
امام زینالعابدین علی بن الحسین (ع) الگوی عطر و خوشبویی در جامعه بودند. امامصادق (ع) در وصف امامسجاد (ع) فرمودهاند: «کان لعلی بن الحسین علیهمالسلام اشبیدانه رصاص معلّقه فیها مسک فاذا اراد أن یخرج و لبس ثیابه تناولها و اخرج منها فتمسّح به: برای علیبنالحسین (ع) جاعطری از قلع بود که در آن مشک نهاده بود و زمانی که میخواست از خانه خارج شود و لباس خود را میپوشید، از آن مشک بر خود میمالید». (تفصیل وسائلالشعیه شیخ حرعاملی، ج۲، ص۱۴۹ * الکافی ثقهالاسلام کلینی، ج۶، ص۵۱۴).
«اشبیدانه» به جاعطری و مشکدانه و جایگاه عطر میگویند. امامسجاد (ع) ظرف عطردانی و شیشه عطری داشتند که همواره در زمان لباس پوشیدن و بیرون آمدن از منزل از آن به خود میمالیدند. این سیره امام زینالعابدین (ع) برای همه مسلمانان و پیروان اهلبیت (ع) حجت است و شایسته است مسلمانان در جامعه اسلامی همیشه از عطر استفاده کنند و خوشبو باشند.
عبدا... بن حارث گفته است: کانت لعلی بن الحسین علیهمالسلام قاروره مسک فی مسجده فاذا دخل للصلاه اخذ منه فتمسح به: امام علیبنالحسین (ع) شیشه مشکی در نمازخانه خود داشت، هرگاه برای ادای نماز به آنجا داخل میشد، اندکی از آن برمیداشت و به خود میمالید. (الکافی ثقهالاسلام کلینی، ج۶، ص۵۱۵ * بحارالانوار علامهمجلسی، ج۴۹، ص۵۸).
براساس این دو گزارش، امامسجاد (ع) در داخل خانه و بیرون منزل، عطر به خود میزدند. هربار که برای نماز در نمازخانه اندرونی منزل آماده میشدند، عطر به خود میمالیدند و هربار که از منزل بیرون میرفتند، پیوسته عطر میزدند، بنابراین هیچگاه امام زینالعابدین (ع) در خارج خانه بدون عطر نبودند؛ چون همواره هنگام خروج از خانه، عطر میزدند.
لازم است اهل ایمان نیز هنگام حضور در مسجد و مجالس مذهبی خوشبو باشند. هیئتیهای پیرو اهلبیت (ع) و دوستان امامسجاد (ع) سزاوار است هنگام اجتماع در محافل عاشقان اهلبیت (ع) عطر بزنند. خوشبویی در جامعه، نشاندهنده پیروی از سیره پیامبر و امامان است. انسان در محفلی که همه عطر زدهاند، همواره بوی خوش استشمام میکند و آرامش اعصاب و روان و سلامت جسمی و روحی و خوشخویی خواهد داشت. تمیزی و پاکیزگی و خوشبویی، وظیفه و تکلیف تکتک مسلمانان است.