حجة‌الوداع، آخرین سفر و کامل‌ترین پیام برای بشریت رئیس دستگاه قضا، در حرم امام‌رضا(ع) پای حرف یک ارباب‌رجوع نشست بارگاه امام رضا (ع) نماد عینیِ قدرت و نفوذ مکتب اهل‌بیت (ع) در جهان است تجدید میثاق پیروان ادیان الهی با آرمان‌های امام خمینی (ره) | رونمایی از سرود «امام و وحدت ادیان الهی» ثبت‌نام دوره آموزشی تربیت مربی قرآن در مشهد آغاز شد ورود جدی بسیج جامعه زنان خراسان رضوی به موضوع جوانی جمعیت و فرزندآوری شهادت، میراث حوزه‌های علمیه است | طلبه باید نوکر امام‌ زمان(عج) باشد سردار سعید محمدی، دبیر ستاد مرکزی راهیان نور کشور شد تشرف زوج‌های ناشنوای اصفهانی به حرم امام‌رضا(ع) هم‌زمان با سالروز ازدواج حضرت علی(ع) و فاطمه‌الزهرا(س) کتاب «اطلس نبرد‌های سرنوشت‌ساز» رونمایی شد | روایتی از درس‌های راهبردی دفاع مقدس تکنیک‌های تربیت اسلامی برای تقویت مسئولیت پذیری کودکان «آیه‌ها»، محفل تکریم آیه‌ها | اجلاسیه بزرگداشت ۴۰۰ شهید روحانی و طلبه خراسان رضوی برگزار شد غلامرضا قاسمیان، روحانی بازداشت‌شده در مراسم حج تمتع، آزاد شد + عکس پیکر مطهر شهید ابوتراب نوری پس از ۴۳ سال شناسایی شد آغاز به کار فعالیت مدرسه «کودک طیب‌گزین» با محوریت مساجد شرط ازدواج: خادمی اهل‌بیت(ع) هشدار دبیر شورای عالی فضای مجازی کشور درباره تبعات فرهنگی هوش مصنوعی درخواست برای آرامش و عدم انتشار اخبار غیررسمی درباره حجت الاسلام قاسمیان، روحانی بازداشت شده در عربستان مراسم اختتامیه جشنواره شعر «ایرانِ امام‌رضا(ع)» برگزار می‌شود گنجینه نفایس رضوی در تهران به نمایش درآمد | «فرنود هشت» در موزه ملی ملک + ویدئو
سرخط خبرها

گل‌هایی که عاقبتشان پژمردگی نیست

  • کد خبر: ۳۲۷۰۴۹
  • ۲۷ فروردين ۱۴۰۴ - ۱۴:۲۰
گل‌هایی که عاقبتشان پژمردگی نیست
انگار اشیا و اجسام و نباتات هم مثل آدمیزاد می‌توانند عاقبت‌به‌خیری داشته باشند و جایی به ادامه زیست و جاودانگی برسند که از ذهن هیچ بنی‌بشری نمی‌گذرد.

مهم نیست پنبه بوده یا الیاف؟ طبیعی بوده یا صنعتی هرچه بوده‌اند، یک گوشه‌ای بوده‌اند از طبیعت و حالا تبدیل شده‌اند به نخ، به الیاف، به رشته‌هایی برای بافته شدن و نقش گرفتن. این نخ‌ها شاید می‌توانستند کت‌و‌شلوار شوند، بنشینند بر تن سیاست‌مداری یا مدیر کلی یا رئیس کارخانه‌ای! یا عبا و قبایی بر تن روحانی یا پتو و شمدی بر جان بیماری یا طفلی، سربازی...، اما هیچ‌کدام از اینها نشدند! این نخ‌ها حالا بافته و تافته‌اند و‌تلنبار شده‌اند روی هم تا نوازشگر کف پا‌هایی باشند از گوشه گوشه دنیا و بستری باشند برای عبادت و اشک.

انگار اشیا و اجسام و نباتات هم مثل آدمیزاد می‌توانند عاقبت‌به‌خیری داشته باشند و جایی به ادامه زیست و جاودانگی برسند که از ذهن هیچ بنی‌بشری نمی‌گذرد.

اینکه چندبار جمع‌و‌پهن می‌شوند و چند بار آفتاب بر آنها طلوع و غروب می‌کند هم حسابش را فقط خود حضرتش دارد. بعد که حسابی پا خوردند و خاک پای زائران بر آنها نشست، تازه نوبت بالانشینی آنهاست، بریده می‌شوند، شسته می‌شوند و قابشان می‌گیرند و می‌شوند زینت طاقچه‌ها و دیوار‌ها و میزها! سرنوشت مقوله عجیبی است. کاش ماهم هر‌قدر پا خوردیم عاقبتمان، چون گل‌های قالی حرم هیچ‌وقت پژمرده نشود.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->