به گزارش شهرآرانیوز؛ درک بهار ظهور و انتظاری که زمینهساز فرج امام عصر (عج) شود، الزاماتی دارد. اینطور نیست که صرف دعا و دعای فرج خواندن، کار را تمام کند، بلکه باید سبک زندگی ما مهدوی و خانه و خانواده و جامعهمان آماده ظهور شود. حضرت ولیعصر (عج) بهزیبایی در دعا، راه و رسم این انتظار را به ما یاد دادهاند. در ادامه فرازی از دعای «اللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفِیقَ الطّاعَه، وَ بُعْدَ الْمَعْصِیَه» را مرور میکنیم.
در فرازی از دعای مشهور «اللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفِیقَ الطّاعَه، وَ بُعْدَ الْمَعْصِیَه» که منسوب به امام زمان (عج) است، حضرت بیان میکنند: «طَهِّرْ بُطُونَنا مِنَ الْحَرامِ وَالشُّبْهَه؛ و درون ما را از حرام و مال شبههناک پاکیزه گردان». این تأکید حضرت یعنی پرهیز از حرام و لقمه شبههناک، از اصول اساسی در سبک زندگی منتظرانه است؛ چنانکه در حدیث قدسی آمده است: «بنده من! تو دعا کن؛ من اجابت میکنم. بدان که تمام دعاها به پیشگاه اجابت من میرسد؛ مگر دعای کسی که مال حرام میخورد» (عدهالداعی و نجاحالساعی، ص ۱۳۹).
مال حرام بهدلیل آنکه تأثیر عمیقی در زندگی بشر دارد، از مباحث مهم در فقه زندگی است و احکام بسیاری در منابع اسلامی برای تبیین آن وجود دارد؛ از نظر قرآن، مال و ثروت، زینت زندگی دنیا برای انسانهاست (آلعمران، آیه ۱۴). همین باعث میشود انسان بهسبب علاقه به زینتها به جمعآوری مال بپردازد و از تحصیل آن لذت ببرد. اما مشکل از آنجا شروع میشود که انسان در تأمین این نیاز بهجای تکیه بر همت خود به تضییع حقوق دیگران و راههای گناه مثل اختلاس، رباخواری، کمفروشی، احتکار ... روی میآورد.
منتظرانی که «اللهم عجل لولیک الفرج» ورد زبانشان است و آرزوی درک دولت کریمه امام عصر (عج) را در دل و سر دارند، باید بدانند که لقمه حرام به قدری اثر سوء دارد که تا چهل روز مانع پذیرش دعا و ارزشمندی نمازشان میشود؛ پیامبر اکرم (ص) در اینباره میفرمایند: «نماز کسی که لقمهاش حرام است، تا چهل روز ارزش چندانی ندارد و تا چهل روز دعای او مستجاب نمیشود و هر مقدار از بدن که پرورشیافته لقمه حرام باشد، سزاوار آتش و سوختن است» (بحارالأنوار، ۶۳/۳۱۴).
به تصریح روایات، لقمه حرام باعث قساوت قلب میشود؛ چون خوراکی که انسان میخورد، مثل بذری است که در زمین ریخته میشود، پس اگر آن خوراک پاکیزه و حلال باشد، اثرش در قلب که سلطان بدن است، از رقت و صفا ظاهر میشود و از اعضا و جوارحش جز خیر و نیکی بیرون نمیآید، اما اگر آن خوراک پلید و حرام باشد، قلب را کدر و تیره میکند و در اثر قساوت و ظلمت قلب، امید خیر از آن وجود ندارد. چنین انسانی نهتنها دربرابر ظلم و جنایت بیتفاوت است، بلکه خود هم میتواند مسبب جنایات هولناک شود.
منتظران باید بدانند حرامخواری به هر شیوه و به هر نامی که باشد، اعم از رباخواری، کلاهبرداری، احتکار، گرانفروشی و کمفروشی و تضییع حقوق دیگران، پرداخت نکردن واجبات شرعی مثل خمس (سهم امام) و زکات و... مانعی مهم در ارتباط و انس با امامزمان (عج) و بهرهمندی از برکات این انس و نیز زمینهسازی ظهور محسوب میشود، لذا آنها که میخواهند دعاهای فرجشان به مقصد اجابت برسد و بهار ظهور عالم را متحول کند، باید از هرگونه لقمه حرام پرهیز کنند و حلال را هرقدر کم و اندک، بر زندگی حاکم کنند.
قساوت قلبی که با لقمه حرام در انسان ایجاد میشود، راه محبت و مودت به اهلبیت (ع) و به تعبیر دیگر تولی و تبری را هم مسدود میکند؛ چون برای پول و بهره مادی چه بسا با دشمنان اهلبیت (ع) دوستی و با دوستان آنها دشمنی کنیم! امیرالمومنین امام علی (ع) در اینباره میفرمایند: «کسی که به حرام، مال مؤمنی را بخورد، هرگز دوستدار من نیست» (تنبیهالخواطر)، ۱/۱۶). قلبی که دوستدار امام زمان (عج) نیست، چطور میتواند منتظر باشد و زمینههای ظهور ایشان را فراهم کند؟ از اینرو، لقمه حرام یکی از موانع اصلی در زمینهسازی ظهور بهشمار میرود.