شبکه وسیعی از حیات در زیر سطح جنگل، نهفته که شامل قارچ‌های زیرزمینی است و با انتقال مواد مغذی به گیاهان و حبس کربن در اعماق خاک، به تنظیم آب‌وهوای زمین و حفظ اکوسیستم‌ها کمک می‌کنند.
به گزارش شهرآرانیوز؛ در میان قارچ‌ها، قارچ‌های «میکوریزا»، به ویژه گونه‌های «اکتومیکوریزا» روابط همزیستی پیچیده‌ای با درختان و گیاهان برقرار می‌کنند و دانشمندان در تلاش برای درک و محافظت از این ارگانیسم‌های ضروری، با مانعی شگفت‌انگیز مواجه شده‌اند که اکثر این قارچ‌ها هنوز ناشناخته باقی مانده‌اند.
نتایج تحقیق جدید نشان می‌دهد که تا ۸۳ درصد از قارچ‌های «اکتومیکوریزال» متعلق به «گونه‌های تاریک» هستند که هرگز به‌طور رسمی نامگذاری یا توصیف نشده‌اند. دانشمندان این موجودات را فقط از طریق قطعاتی از «دی‌ان‌ای» (DNA) آنها می‌شناسند و ناشناس بودن آنها، چالش مهمی برای حفاظت از محیط زیست ایجاد می‌کند.
تنوع قارچ‌ها
فقط حدود ۱۵۵ هزار گونه قارچی رسما ثبت شده‌اند، در حالی که دانشمندان تخمین می‌زنند که بین دو تا سه میلیون گونه وجود دارد. در سال‌های اخیر، نمونه‌برداری از «دی‌ان‌ای محیطی» (eDNA)، استخراج مستقیم مواد ژنتیکی از خاک و ریشه‌ها به محققان کمک کرده است تا گونه‌های بسیار بیشتری را شناسایی کنند، با این حال، برای بیشتر این قارچ‌های مرموز، هیچ نمونه مشابهی در سوابق علمی وجود ندارد.
لورا ون گالن، محقق ارشد این تحقیق گفت: ما راه درازی تا رسیدن به ارتباط تمام توالی‌های «دی‌ان‌ای» قارچی با گونه‌های نامگذاری شده در پیش داریم. «دی‌ان‌ای» محیطی، پتانسیل عظیمی به‌عنوان ابزار تحقیقاتی برای شناسایی گونه‌های قارچی دارد، اما نمی‌توانیم گونه‌های بدون نام را در طرح‌های حفاظتی بگنجانیم.
به‌طور سنتی، دانشمندان گونه‌های توصیف شده را با دوجمله‌ای‌های لاتین نامگذاری می‌کنند و بدون این شناسه‌ها، «گونه‌های تاریک» از چارچوب‌های حفاظتی مستثنی می‌مانند.
قارچ‌ها سلامت جنگل را تضمین می‌کنند
قارچ‌های «اکتومیکوریزا»، چیزی بیش از ساکنان گمنام خاک هستند و نیروگاه‌های سلامت سیاره محسوب می‌شوند. این قارچ‌ها با تقریبا یک چهارم از کل حیات گیاهی شریک هستند و نقش بزرگی در چرخه کربن زمین ایفا و سالانه بیش از ۹ میلیارد تن دی‌اکسیدکربن را جذب می‌کنند. این رقم، بیش از ۲۵ درصد از دی‌اکسیدکربن منتشرشده سالانه توسط سوخت‌های فسیلی است. آنها همچنین به تنظیم جریان مواد مغذی در جنگل‌ها، پشتیبانی از مقاومت گیاهان و حتی تجزیه آلاینده‌ها کمک می‌کنند.
ون گالن گفت: مناطق عرض جغرافیایی میانی و نیمکره جنوبی نشانه‌هایی از زیستگاه بسیاری از گونه‌های ناشناخته را نشان می‌دهند.
محققان اظهار کردند: یکی از راه‌های کاهش مشکل «گونه‌های تاریک»، جمع‌آوری، مطالعه و توالی‌یابی قارچ‌ها است. قارچ‌هایی وجود دارند که دهه‌هاست در مجموعه‌های باغ‌های گیاه‌شناسی باقی مانده‌اند و باید فورا توالی‌یابی شوند.
خطرات زیاد است
سایت ارث گزارش کرد، بسیاری از این قارچ‌های ناشناخته با گونه‌های گیاهی مرتبط شدند که خود در معرض خطر انقراض هستند. اگر این گیاهان ناپدید شوند، شرکای قارچی آنها احتمالا با عملکرد‌های حیاتی اکولوژیکی بدون اینکه هرگز ثبت شوند، ناپدید خواهند شد.
ون گالن هشدار داد: ما اینجا در معرض خطر هستیم و اگر این گیاهان میزبان را از دست بدهیم، ممکن است جوامع قارچی بسیار مهمی از بین بروند که هنوز چیزی در مورد آنها نمی‌دانیم.
اولویت‌بندی گونه‌های قارچی زیرزمینی
ابزار‌های لازم برای بررسی تنوع قارچی از قبل وجود دارند. آنچه کم داریم، شناخت گسترده از نقش قارچ‌ها در آب‌وهوا و تنوع زیستی و تلاش هماهنگ برای مطالعه و محافظت از آنهاست.
ون گالن گفت: ما واقعا باید توجه بسیار بیشتری به قارچ‌های موجود در خاک داشته باشیم تا بتوانیم گونه‌ها را درک و از آنها محافظت کنیم و قبل از اینکه آنها را از دست بدهیم، آنها را حفظ کنیم.
محققان امیدوارند تحقیقات آنان به سازمان‌های حفاظت از محیط زیست کمک کند تا مناطق غنی از تنوع قارچی زیرزمینی را حتی اگر گونه‌های یافت شده در آنجا هنوز بی‌نام باشند در اولویت قرار دهند.
نتایج این تحقیق در مجله Current Biology منتشر شده است.
منبع: ایسنا
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
