رسانه آمریکایی با بررسی میزان آسیب‌پذیری ایالات متحده در برابر هر گونه حمله به زرادخانه‌های هسته‌ای آن، به‌رغم وجود سیستم‌های هشدار زمینی و هوایی در این کشور تاکید کرد: آمریکا برای حمله به سلاح‌های هسته‌ای‌اش آماده نیست.
به گزارش شهرآرانیوز، نشریه هیل در گزارش خود با اشاره به حمله تجاوزکارانه این کشور به سه تاسیسات هسته‌ای کلیدی در ایران و ادعای مقامات آمریکایی مبنی بر اینکه برنامه هسته‌ای ایران را از بین برده‌اند، به بررسی پیامد‌های هرگونه حمله مشابه به آمریکا پرداخت و خاطرنشان کردکه «اگر ایالات متحده قربانی یک حمله خلع سلاح شود، به این راحتی از آن عبور نخواهد کرد.»
هیل نوشت: ایالات متحده اکنون در برابر یک حمله غافلگیرانه هسته‌ای بسیار آسیب‌پذیر است. چنین حمله‌ای، در صورت موفقیت، از هرگونه تلافی واشنگتن جلوگیری می‌کند و دست دشمنان ما را برای استفاده از سلاح‌های هسته‌ای خودمان برای نابودی ایالات متحده باز می‌گذارد.
به نوشته رسانه آمریکایی، اگرچه ایالات متحده هزاران سلاح هسته‌ای پراکنده در سراسر جهان دارد، همه آنها به یک نقطه واحد وابسته هستند: سیستم فرماندهی، کنترل و ارتباطات هسته‌ای. برای اینکه این سیستم مؤثر باشد، باید در برابر دو احتمال فاجعه‌بار محافظت شود؛ اول، اینکه ایالات متحده در اثر یک حمله غافلگیرانه هسته‌ای خلع سلاح شود و دوم، اینکه یک هشدار کاذب - یک توهم حسی یا یک تصویر اشتباه روی صفحه کامپیوتر - ممکن است یک جنگ تصادفی را آغاز کند.
آمریکا برای جلوگیری از این خطرات، به یک ناوگان کوچک از هواپیما‌های فرماندهی متکی است که تمام تجهیزات لازم برای فرماندهی نیرو‌های هسته‌ای ایالات متحده در صورت جنگ را دارند. ایده این است که هواپیما‌ها هنگام دریافت هشدار حمله قریب‌الوقوع، به پرواز در می‌آیند و دستور تلافی را تنها در صورتی و زمانی که سلاح‌های هسته‌ای واقعاً به خاک ایالات متحده برسند، ارسال می‌کنند. این عملیات «Looking Glass» نامیده می‌شود و سیستمی که به وسیله آن، هواپیما‌ها به پرواز در می‌آیند و نیرو‌های ایالات متحده را فرماندهی می‌کنند، به عنوان «هشدار زمینی» شناخته می‌شود.
در ادامه این گزارش آمده است: متأسفانه، فناوری به‌طور کامل از این سیستم هشدار زمینی پیشی گرفته است. موشک‌های مدرن مافوق صوت و موشک‌های زیردریایی قادرند در کمتر از ۱۵ دقیقه‌ای که زمان لازم است تا هواپیمای فرماندهی از پایگاه‌های خود بلند شود، به ایالات متحده حمله کنند. همین واقعیت به تنهایی برای منسوخ کردن سیستم موجود کافی است. حتی نگران‌کننده‌تر، حملات غافلگیرانه توسط پهپاد‌های ارزان است که احتمال خنثی کردن هواپیمای فرماندهی را با روش‌های پیش‌بینی نشده یا غیرمتعارف قبلی - و بدون هیچ هشداری - افزایش می‌دهد.
همان‌طور که بسیاری دیگر به درستی اشاره کرده‌اند، الگوی اخیر پرواز پهپاد‌های کوچک بر فراز پایگاه‌های نظامی حساس ایالات متحده نشان می‌دهد که استفاده از روش‌های اسرائیل و اوکراین در مقیاسی بسیار بزرگ‌تر علیه نیرو‌های هوایی آمریکا کاملاً امکان‌پذیر است. اما آنچه دیگران از آن غافل شده‌اند، میزان واقعی خطر ناشی از چنین حمله‌ای است. هواپیما‌های فرماندهی، سنگ بنای تمام قدرت نظامی ایالات متحده، در معرض خطر نابودی ناگهانی هستند.
هیل تصریح کرد: به عبارت دیگر، خلع سلاح و نابودی ایالات متحده با تقریباً ۲۰ کوادکوپتر پلاستیکی کاملاً ممکن است.
شاید بزرگ‌ترین خطر برای هواپیما‌های فرماندهی، ظهور سلاح‌های هسته‌ای مستقر در فضا، مانند سلاح‌هایی که اکنون توسط روسیه در حال استفاده هستند، باشد. چنین سلاح‌هایی ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها قبل از موعد مقرر، در قالب ماهواره‌های معمولی به مدار پرتاب شوند و سپس همزمان بر روی اهداف خود فرود آیند.
اکنون این سوال مطرح می‌شود که چگونه دولت ایالات متحده توانسته است، اجازه دهد که چنین تهدید وجودی ایجاد شود. در واقع تنها یک راه‌حل برای آن وجود دارد که برای سال‌های متمادی، حتی پیش از شروع سیستم فعلی وجود داشته و با موفقیت اجرا شده است.
در واقع، راه حل بسیار ساده است: اگر هیچ نوع پست فرماندهی قابل اعتمادی نتواند به اندازه کافی در زمین ایمن نگه داشته شود، باید تعداد کافی هواپیما همیشه و ۲۴ ساعته در هوا باشد. این سیستم که «هشدار هوایی» نامیده می‌شود، تا حد زیادی در برابر حمله غافلگیرانه مصون است، زیرا یافتن و نابودی هواپیمایی که از قبل در آسمان است، بسیار دشوارتر از هواپیمایی است که روی زمین پارک شده است.
بین سال ۱۹۶۱، زمانی که هواپیمای فرماندهی برای اولین بار معرفی شد و پایان جنگ سرد در سال ۱۹۹۰، زمانی که هشدار هوایی به هشدار زمینی فعلی تنزل یافت، یک هواپیمای فرماندهی Looking Glass همیشه در جایی بالای قاره آمریکا در آسمان بود. اما این عملیات دفاعی، بدون اینکه هیچ پاسخ منطقی برای آن وجود داشته باشد، لغو شد.
نشریه هیل ادامه داد: این وضعیت به همان اندازه که خطرناک است، غیرمنطقی نیز هست. هیچ پشتیبان مؤثری برای سیستم هشدار زمینی وجود ندارد؛ هیچ یک از موارد بی‌شمار دیگر در بودجه پنتاگون، هر چقدر هم که توجیه‌پذیر باشند، در صورت شکست این سیستم ارزشی نخواهند داشت. امروزه، تقریباً ۹۰ درصد از بودجه دفاعی صرف نیرو‌های غیرهسته‌ای می‌شود که همه آنها فوراً توسط یک حمله غافلگیرانه هسته‌ای تمام‌عیار از بین می‌روند یا به هر نحوی فلج می‌شوند؛ و تقریباً ۱۰ درصد از بودجه‌ای که صرف سلاح‌های هسته‌ای می‌شود، اگر هیچ یک از این سلاح‌ها نتوانند دستور شلیک دریافت کنند، هدر خواهد رفت.
رسانه آمریکایی تصریح کرد: برای لحظه‌ای به ژوئن ۲۰۲۳ فکر کنید، زمانی که یک زیردریایی تفریحی پنج نفره در کف اقیانوس اطلس منفجر شد. پس از آن موجی از انتقادات علیه طراحان زیردریایی که از رویه‌های استاندارد پیروی نکرده بودند، آغاز شد و توجه رسانه‌ها را بسیار بیشتر از هر زنگ خطری که تاکنون در مورد وضعیت سیستم بازدارندگی هسته‌ای آمریکا به صدا درآمده است، جلب کرد.
اگر تاریخ باید ثبت کند که ایالات متحده کمتر از مهندسانی که معمولاً به ساخت زیردریایی‌های توریستی توجه می‌کنند، به دفاع نهایی خود توجه کرده است، پس احتمالاً مردم آمریکا نیز به سرنوشت خدمه نگون‌بخت «تایتان» دچار خواهند شد: نابودی ناگهانی، بدون هشدار قبلی و اجتناب‌ناپذیر.
منبع: ایسنا
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
