به گزارش شهرآرانیوز، سیدرضا منتظری سینمای مستند را مهمترین اما مظلومترین گونه سینمایی ایران میداند؛ سینمایی که بهطور مستقیم با واقعیتهای اجتماعی، تاریخی و هویتی مردم سروکار دارد، اما به دلیل بیتوجهی به «مخاطب» در حاشیه مانده است. بهگفته او، مشکل اصلی مستند ایران نه کمبود فیلمساز، سوژه یا بودجه، بلکه نبود استراتژی مشخص برای توسعه مخاطب است.
منتظری تأکید کرد: مستند در جهان نقش موتور آگاهی اجتماعی را دارد، اما در ایران اغلب در چرخهای بسته میان تولید، جشنواره و بایگانی گرفتار شده و مخاطب جایی در این چرخه ندارد. او جشنوارهها را در صورتی مؤثر میداند که به گسترش تماشای مستند در جامعه کمک کنند؛ در غیر این صورت، آنها را هزینههای فرهنگی کماثر میخواند.
به باور این منتقد، توسعه مخاطب صرفاً تبلیغ نیست، بلکه شامل اکرانهای هدفمند، گفتوگو با مخاطب و پیوند مستند با زندگی واقعی مردم است.
منتظری سیاست «اول تولید، بعد مخاطب» را نادرست دانست و بر ضرورت «اول مخاطب، بعد تولید» تأکید کرد.
وی در پایان، سینمای مستند را یکی از آخرین بسترهای گفتوگوی اجتماعی دانست و معتقد است که بدون مخاطب، مستند تأثیر تاریخی و اجتماعی خود را از دست میدهد.
منبع: فارس