به گزارش سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۹، بیش از ۲ میلیارد نفر (یکچهارم جمعیت جهان) به سرویس بهداشتی مناسب دسترسی نداشتهاند. احساس نیاز به سرویسهای بهداشتی عمومی در نقاط مختلف شهر احتمالا مشکل تجربهشده و آشنایی است که همه مردم جهان بهشکلی آن را تجربه کردهاند، بهخصوص اگر پاسخ مشخصی هم برای این مشکل ارائه نشود.
نیازی به اثبات نیست که درصورت نبود سرویسهای بهداشتی، شهروندان با مشکلاتی روبهرو خواهند شد. ازطرفی تجربه شهرها نشان داده است این مکانها عموما غیربهداشتی و محلی برای اقدامات مجرمانه مانند مصرف مواد مخدر میشوند. همین دوگانگی، شهرها را با معادلهای پیچیده روبهرو کرده است، بهویژه اینکه کرونا، مهمترین بحران بهداشتی صدسال اخیر، هم به آن اضافه شده است.
در سال ۲۰۱۸ صدها نفر در سئول، پایتخت کره جنوبی، در اعتراض به امنیت سرویسهای بهداشتی عمومی، دست به تظاهرات زدند. گفته میشود در فاصله سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸ بیش از ۳۰ هزار مورد تعرض به حریم شخصی ازطریق فیلمبرداری از این مراکز گزارش شده بود. در زمان اعتراضات، رسانهها از این اتفاق بهعنوان یک اپیدمی شنیع در کره جنوبی یاد میکردند. به همین دلیل شهرداری کره جنوبی مجبور شد ۸ هزار نفر را مأمور به جستوجو و پاکسازی ۲۰ هزارو ۵۵۴ سرویس بهداشتی عمومی این شهر کند.
بزرگترین معضل سرویسهای بهداشتی در جهان شاید مربوط به هند باشد. مقامات دولتی و محلی از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۲ حدود ۶۴ میلیون سرویس بهداشتی در سراسر کشور ساختند. از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ نیز بیش از ۱۱۰ میلیون سرویس بهداشتی عمومی و خصوصی در این کشور ساخته شده، اما مشکل کموبیش همچنان پابرجاست و به یکی از دافعههای گردشگری هندوستان تبدیل شده است.
به پیچیدگیهای این مشکل کرونا هم اضافه شده است. بسیاری از مردم جهان پس از ماهها قرنطینه خانگی فرصت پیدا کردهاند از خانه خارج شوند. اما فضاهای سرپوشیده مانند بسیاری از کافهها، رستورانها و هتلها همچنان تعطیل هستند. به همین دلیل در فضاهای باز شهری مثل پارکها حضور بیشتری خواهند داشت؛ و این یعنی احتمال نیاز بیشتر به سرویس بهداشتی در شهر. در سوی دیگر بهداشت همین معدود سرویسهای بهداشتی خود یک مسئله است؛ نتایج یک پژوهش در ووهان چین که در نشریه معتبر نیچر هم منتشر شده نشان میدهد سرویسهای بهداشتی (بهخصوص موارد بدون تهویه) ممکن است محلی بالقوه برای انتقال ویروس کرونا باشند.
مسئولان شهری در دوبلین، پایتخت ایرلند جنوبی، هم با این مشکل درگیر هستند، اما هنوز ایدهای برای رفع آن پیدا نکردهاند. البته در مرحله اول تعداد سرویسهای بهداشتی ازطریق کانکسهای آماده افزایش پیدا کرده است. سازمان پارکهای شهرداری دوبلین بهطور رسمی اعلام کرده است هیچ برنامهای برای وضع فعلی نمیتواند ارائه کند. به همین دلیل شهرداری از شرکتهای بخش خصوصی خواسته ایدههای خود را برای رفع مشکل ارائه کنند تا هرچه سریعتر این مشکل حل شود. البته بحران سرویسهای بهداشتی در دوبلین موضوع تازهای هم نیست. به نقل از آیریشتایمز، در دهه ۱۹۹۰ میلادی سرویسهای بهداشتی بهدلیل مسائل بهداشتی و اجتماعی از شهر جمع شدند. از همان موقع تاکنون شهرداریها با بودجههای صدها هزار یورویی تلاش کردهاند این مشکل را برطرف کنند، اما هنوز به نتیجه نرسیدهاند.
در یکیدو هفته اخیر سرویسهای بهداشتی مدرن توکیو با دیوارهایی شفاف توجه رسانهها را به خود جلب کرده است. این سرویسها که در حال حاضر در ۵ نقطه توکیو نصب شدهاند دیوارهایی کاملا شفاف دارند و میتوان بهطور دقیق داخل آن را مشاهده کرد. با ورود فرد و بستن در، دیوارها کاملا مات میشوند. نصب این سرویسهای بهداشتی در توکیو بهطور مستقیم به کووید ۱۹ و کرونا ارتباطی ندارد و بخشی از برنامه المپیک بوده که قرار بود تابستان امسال در این شهر برگزار شود.
هدف اولیه از طراحی این سازهها، ایجاد اطمینان از امنیت و بهداشت آنها، حتی پیش از ورود به آن است. این سرویسهای عمومی مجهز به روشویی، خشککن خودکار و سیستم مدرن تهویه هوا نیز هستند. ژاپنیها، اما هنوز به حضور این کیوسکهای بهداشتی مدرن عادت نکردهاند. نیویورکتایمز در یک گزارش میدانی از توکیو از شهروندان این شهر پرسیده است که آیا حاضر به استفاده از این سرویسهای بهداشتی هستند یا نه. جواب اکثر این افراد منفی است، آنهم بهدلیل ترس از عملنکردن یا قطع شدن ناگهانی فناوری استفادهشده در آنها. بااینحال طراحان امیدوارند بهتدریج اعتماد مردم به این سرویسهای بهداشتی افزایش پیدا کند و آنها هم بتوانند تعداد بیشتری از ابداع رنگارنگ و جذاب خود را در سراسر جهان بفروشند.