ورزش رزمی افزایش اعتماد به نفس می آورد

میترا صدر | شهرآرانیوز؛ سال گذشته بود که با مربی کاراته دختران محله رضاییه در فرهنگ‌سرای امت گفتگو کردم. دخترانی که توانسته بودند در رده‌های سنی مختلف خوش بدرخشند. این هفته گفت‌وگویی داشتم با یکی از این مدال‌آوران کشوری. دختری خوش اخلاق و حرفه‌ای که رشته مورد علاقه‌اش را دنبال می‌کند. رایحه شخصی کالایی توانسته از نونهالی تا ابتدای جوانی ۴ مدال در رشته کاراته کسب کند و حالا به دنبال تحقق آرزویش یعنی رسیدن به سکوی قهرمانی جهان است. گفت‌وگوی این هفته را با این دختر با اراده و با پشتکار بخوانید.

 

رایحه شخصی کالایی متولد سال ۱۳۸۰ و ۱۹ ساله بزرگ شده محله رضاییه و دانشجوی شیلات دانشگاه فردوسی است. محمدرسول پدر رایحه ۵۳ سال دارد و شغلش آزاد است. اطراف مشهد دام‌داری دارد و کار پدرش را دنبال کرده است. رایحه می‌گوید: «زندگی آرام و خوبی داریم. پدر خیلی برای خانواده زحمت می‌کشد و همیشه از ما خواسته تا برای انجام کار‌ها یا علایقمان پشتکار داشته باشیم.» تنها دختر خانواده است. برادر بزرگ‌تر رایحه ازدواج کرده و برادر کوچک‌ترش تازه امسال به مدرسه می‌رود. انیسه کرمانی، مادر رایحه، ۴۶ سال دارد و مربی ژیمناستیک، بدن‌سازی و کاراته در فرهنگ‌سرای امت است.

 

رایحه که ورزش را از کودکی همراه مادرش با رشته ژیمناستیک آغاز کرده است، می‌گوید: «دو یا سه ساله بودم که مادر من را همراه خودش به سالن ورزشی فرهنگ‌سرای غدیر می‌برد تا ورزش کند. ۵ سال داشتم که با مادر ژیمناستیک را شروع کردم. ژیمناستیک بدن را انعطاف‌پذیر می‌کند و راحت‌تر می‌توان ورزش‌های رزمی را آموخت. بعد از آن کاراته را شروع کردم و تا نه سالگی ادامه دادم. بعد از گرفتن کمربند بنفش مدتی کاراته را رها کردم و به دنبال والیبال رفتم. پنجم دبستان بودم در مدرسه والیبال بازی می‌کردم. همراه با تیم مدرسه در مسابقات دانش‌آموزی شرکت کردم و جو مسابقات اشتیاقم را برای ادامه دادن این رشته زیاد کرد. از همان زمان والیبال را پیش مربیان مطرح این رشته دنبال کردم.»

 

رایحه به صورت خصوصی در سالن تخصصی والیبال و زیر نظر خانم داوطلب دوره‌های آموزشی را شروع می‌کند و در مسابقات ناحیه همراه با تیم مقام به دست می‌آورند و راهی مسابقات استانی می‌شوند. آنجا مقام سوم را به دست می‌آورند. موفقیت‌های رایحه همراه با تیم والیبال ادامه دارد که پدر از او می‌خواهد این رشته را رها کند. او می‌گوید: «در این مدت که والیبال کار می‌کردم خیلی قد کشیدم و پدر پیشنهاد داد که والیبال را دنبال نکنم. دیدم حرف پدر منطقی است و اگر این قد کشیدن ادامه پیدا می‌کرد می‌توانست مسیر آینده زندگی‌ام را تغییر دهد برای همین دوباره به سراغ کاراته رفتم.»

 

جو رقابتی و بلند پروازانه کاراته به عنوان ورزشی فردی باعث می‌شود که بعد از وقفه‌ای چند ساله دوباره به سراغ این رشته ورزشی بیاید. رایحه می‌گوید: «۳ سال است که به صورت جدی کاراته را در بخش کاتا دنبال می‌کنم. علاوه بر مادر با خانم لیلا عسگری مقدم که نماینده سبک هستند و کاتا تدریس می‌کنند، کار می‌کنم. تمرکز مادر بیشتر بر کمیته است. خودم علاقه بیشتری به کاتا دارم. این رشته فردی است و باید همه توانم را برای قهرمانی در آن به کار ببرم.»

 

این وقفه چند ساله باعث می‌شود تا یک دوره یک‌ساله و فشرده را همراه با مادر پشت سر بگذارد تا اطلاعات و فرم بدنی‌اش دوباره شکل بگیرد. برای اینکه کمربند قهوه‌ای را بگیرد به سراغ نماینده سبک خراسان خانم لیلا عسگری مقدم می‌رود. رایحه می‌گوید: «خانم مقدم از من دوباره آزمون گرفتند و کمربند بنفش را تثبیت کردند. با توجه به قد بلند و فرم بدنی گفتند بهتر است تمریناتم را در بخش کمیته دنبال کنم. کمیته مبارزه تن به تن است و کاتا مبارزه با حریف خیالی است. بعد از ۶ ماه در مسابقات استانی شرکت کردم و، چون انعطاف‌پذیری بدنم در این مدت کم شده بود در سه بازی باختم و حذف شدم. این شکست برایم قابل قبول نبود و به شدت روی من تأثیر گذاشت. بعد از این باخت خانم عسگری مقدم اجازه دادند به کاتا برگردم بعد از ۶ ماه تمرین کاتا در مسابقات استانی شرکت کردم و توانستم مقام اول را در وزن مثبت شصت و پنج به دست بیاورم. مسابقات کشوری نیز به دلیل کرونا به صورت ویدیو کنفرانس برگزار شد و مجبور شدم حرکات مورد نظر را در خانه اجرا کنم و فیلم آن را برای فدراسیون ارسال کردم.»

 

رایحه هم‌زمان با برگزاری مسابقات موفق می‌شود، کمربند قهوه‌ای خود را بگیرد و به زودی نیز آزمون کمربند مشکی را می‌دهد. برای مسابقات کشوری پنج کاتا بالای دان را اجرا می‌کند کسانی که کمربند مشکی را دریافت می‌کنند بعد از ۲ سال می‌توانند آزمون‌های دان را بدهند و رایحه با اجرای این حرکات به پیشواز دان رفته است. فیلم‌های تهیه شده را برای خانم عسگری مقدم ارسال می‌کند و از پنج کاتا سه تا برای مسابقات انتخاب می‌شود. رایحه می‌گوید: «هنوز نتایج نهایی تهران اعلام نشده، اما جزو ۱۰ نفر اول هستم.»
از او درباره تأثیر ورزش در زندگی‌اش می‌پرسم، می‌گوید: «کاراته به آمادگی جسمانی و وضعیت روحیه‌ام کمک کرده است و بخش زیادی از انرژی‌ام درکلاس‌ها تخلیه می‌شود. اوقات فراغتم را ورزش می‌کنم و زمان مرده ندارم. ضمن اینکه شرکت در مسابقات و کسب مدال و افتخارات در بالا بردن روحیه کمک زیادی می‌کند.» دوست دارد در مسابقات جهانی کاراته مقام قهرمانی را به دست آورد. رایحه می‌گوید: «وقتی مشوق خوبی مثل پدر و مادرم را در کنارم دارم انتظارم از خودم بالاتر می‌رود. پدر همیشه می‌گوید یا کاری را شروع نکنید یا تا بهترین نقطه ممکن آن حرکت کنید و سختی‌های راه را به جان بخرید.»