کارکردن در حالت نشسته یا درازکش بهتر است؟

به گزارش شهرآرانیوز،بیشتر ما این موضوع را شنیده ایم که نشستن طولانی مدت مضر است. مطالعات نشان می‌دهند که نشستن باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی و مرگ، دیابت نوع ۲ و سرطان می‌شود.

 

شرایط حاضر که در آن مردم بسیاری از مناطق جهان نسبت به قبل کم تحرک‌تر شده اند، نگران کننده است. حتی پیش از کووید ۱۹ نیز بسیاری از مردم سبک زندگی کم تحرکی داشتند. اما اکنون دنیاگیری اوضاع را بدتر کرده است. کمتر شدن دفعات خارج شدن از خانه، نرفتن به سالن‌های ورزشی، کار کردن از خانه و نشستن‌های طولانی مدت پشت کامپیوتر و استفاده از برنامه‌های ارتباطی آنلاین برای بیشتر ما موجب شده است که بیش از قبل در حالت نشسته قرار داشته باشیم. سوالی که گاهی اوقات در این زمینه مطرح می‌شود، این است که: آیا به جای نشستن پشت میز، دراز کشیدن روی مبل یا وضعیت‌های راحت‌تر دیگر سالم‌تر است؟ هرچه باشد، وضعیت بدن متفاوت می‌شود. آیا این تفاوت اهمیتی دارد؟

من (آرتور ولتمن) به عنوان فیزیولوژیست ورزشی می‌توانم پاسخ کوتاهی به آن بدهم: نه. به جای نشستن بیشتر شاید باید از اصطلاح رفتار کم تحرک استفاده کنیم که شامل هرگونه رفتاری حین بیداری می‌شود که با سطوح پایین مصرف انرژی همراه است. براساس دستورالعمل‌های فعالیت بدنی سال ۲۰۱۸، این موارد شامل نشستن و نیز دراز کشیدن می‌شود.

 

 

آیا فعالیت بدنی اثر منفی رفتار کم تحرک را کاهش داده یا آن را برطرف می‌کند؟ در مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد، اطلاعات بیش از یک میلیون مرد و زن مورد بررسی قرار گرفته بود. احتمال مرگ براثر تمام عوامل در کسانی که زیاد می‌نشستند و فعالیت بدنی شدید و متوسط کمی داشتند، بالاتر بود. کسانی که زیاد نمی‌نشستند و دارای سطوح بالایی از فعالیت بدنی متوسط یا شدید بودند، درمعرض کمترین خطر قرار داشتند. اما سؤال این جاست که درمورد افرادی که در بین این دامنه قرار دارند یعنی کسانی که زیاد می‌نشینند، اما فعالیت‌های بدنی زیادی نیز دارند، چطور؟

یافته‌ها نشان می‌دهد بدون توجه به مدت زمان نشستن، وقتی فعالیت بدنی افزایش می‌یابد، خطر مرگ کاهش پیدا می‌کند. اما بهترین راه آن است که سطح بالایی از فعالیت و سطوح پایین از رفتار کم تحرک داشته باشیم. به چه میزان فعالیت نیاز دارید؟ برآورد کنونی ۶۰ تا ۷۵ دقیقه در روز فعالیت متوسط یا ۳۰ تا ۴۰ دقیقه فعالیت شدید است. حداقل یکی از این دو مورد را انجام دهید.

 

 

براساس تعریف سازمان جهانی بهداشت، فعالیت بدنی عبارت است از حرکات بدنی که به مصرف انرژی نیاز دارد. این تعریف موارد زیادی را در برمی گیرد: هرگونه حرکت هنگام کار یا بازی، حساب می‌شود. کار‌های خانه یا قدم زدن در اطراف محله نیز به عنوان فعالیت بدنی محسوب می‌شود. مزایای حاصل از این فعالیت‌ها بالافاصله آغاز می‌شود و هر مقدار حرکتی مفید است. مهم نیست که خیلی جوان، خیلی پیر یا اینکه دچار ناتوانی‌های مزمن هستید.

توجه داشته باشید که هنوز از واژه‌ی ورزش استفاده نکرده ام. بدیهی است که ورزش نوعی فعالیت بدنی است که برای بهبود انعطاف پذیری، توازن و سرعت همراه با آمادگی قلبی و عضلانی سازماندهی شده است. ورزش یکی از بهترین کار‌هایی است که می‌توانید برای بهبود سلامتی و کیفیت زندگی خود انجام دهید.

مزایای حاصل از فعالیت‌های بدنی شامل کاهش خطر مرگ ناشی از تمامی علل می‌شود: بیماری قلبی، سکته، دیابت نوع ۲، سرطان، چاقی، فشار خون بالا و پوکی استخوان. سلامت مغز شما نیز بهتر خواهد شد؛ شاید به آن اندازه که برای پیشگیری از افسردگی، اضطراب، زوال عقل و آلزایمر کافی باشد. خواب شما نیز بهبود می‌یابد.

درباره خواب: رفتار کم تحرکی که پیش‌تر به آن اشاره شد، شامل خواب نمی‌شود. برای سلامتی بهینه، خواب کاملا ضروری است. همه‌ی افراد درمعرض کمبود خواب یا خواب کوتاه (خواب کمتر از ۶ ساعت) و مشکلات ناشی از آن قرار دارند. کمبود خواب در تمام گروه‌های سنی با مشکلاتی درزمینه‌ی رفتار، کنترل عاطفی، تصمیم گیری و حل مسئله همراه است. کمبود خواب همچنین می‌تواند روی سیستم ایمنی افراد همه‌ی سنین اثر بگذارد و منجر به آسیب پذیری دربرابر عفونت‌ها شود. این وضعیت می‌تواند در خودکشی، افسردگی و رفتار‌های پرخطر نقش داشته باشد.

کمبود خواب همچنین می‌تواند موجب چاقی شود. اساسا این کمبود موجب افزایش سطوح هورمون گرسنگی (گرلین) و کاهش سطوح هورمون سیری (لپتین) شود. این امر احتمال بروز پرخوری را بیشتر می‌کند. در افراد بزرگسال، کمبود خواب با افزایش خطر بیماری قلبی، فشار خون بالا، سکته و بیماری کلیوی همراه است. بزرگسالان به ۷ تا ۸ ساعت خواب دارند. کودکان نیز وقتی به اندازه‌ی کافی نمی‌خوابند، دچار مشکل می‌شوند. کمبود خواب باعث کاهش آزاد شدن هورمون رشد می‌شود. نوجوانان به ۸ تا ۱۰ ساعت و کودکان ۶ تا ۱۲ ساله به ۹ تا ۱۲ ساعت خواب نیاز دارند.

فعالیت بدنی و خواب خوب با همکاری هم اثر گذارند. فعالیت متوسط تا شدید به شما کمک می‌کند تا سریع‌تر به خواب رفته و خواب عمیقی داشته باشید. این امر همچنین خواب آلودگی طی روز و میزان مصرف دارو‌های خواب را کاهش می‌دهد.

علم رفتار کم تحرکی کاملا شناخته شده نیست و هنوز نمی‌توان توصیه‌های بهداشت عمومی قطعی ارائه کرد. اما برای شرایط حاضر، ارائه‌ی این توصیه منطقی است: از خواب صرف نظر نکنید. در فعالیت‌های بدنی ازجمله ورزش مشارکت بیشتری داشته باشید. کمتر بنشینید و کمتر دراز بکشید. وقتی پشت میز یا وضعیت‌های ساکن دیگر هستید، برای چند دقیقه بلند شوید و از حالت ساکن خارج شوید.

منبع:زومیت