ماجرای خوانندگی سفیر کره جنوبی در ایران مهران مدیری به دیدار اکبر زنجان‌پور رفت (۱۵ آبان ۱۴۰۳) ساخت بزرگ‌ترین استودیوی تولید مجازی آسیا در ایران سید محمدرضا طاهری، شاگرد استاد شهریار، درگذشت (۱۵ آبان ۱۴۰۳) + علت بازگشت «سیدبشیر حسینی» به تلویزیون با «داستان شد» جایزه ادبی گنکور به «کمال داوود» نویسنده فرانسوی ـ الجزایری رسید تصاویر نعیمه نظام‌دوست در سریال «لالایی» در باب اهمیت شناسنامه هویتی خراسان رضوی صحبت‌های مدیر شبکه نسیم درباره بازدید میلیونی «بگو بخند» پخش فصل جدید «پانتولیگ» با اجرای محمدرضا گلزار اعلام زمان خاک‌سپاری «محمدحسین عطارچیان»، خوش‌نویس پیشکسوت بازیگران «گلادیاتور ۲» در ژاپن پژمان بازغی با «ترانه‌ای عاشقانه برایم بخوان» در موزه سینما دلیل خداحافظی جشنواره برلین از رسانه اجتماعی ایکس چیست؟ سرپرست معاونت فرهنگی، اجتماعی و زیارت استانداری خراسان رضوی: نفوذ فرهنگ بیگانه با ارتقای آگاهی‌های عمومی و ترویج اخلاق ایرانی‌اسلامی تدبیر می‌شود نبرد یک «سیاه‌ماهی» در دل میراثی کهن | درباره فیلم کوتاه مشهدی که به سومین جشنواره میراث فرهنگی شیراز راه یافته است
سرخط خبرها

در ستایش اصالت هنر و گوهر استاد شجریان

  • کد خبر: ۴۶۱۸۲
  • ۱۹ مهر ۱۳۹۹ - ۰۹:۴۷
در ستایش اصالت هنر و گوهر استاد شجریان
روح‌ا... اسلامی - عضوهیئت علمی علوم سیاسی دانشگاه فردوسی
نخبگانی هستند که تبلور ایرانند و عمر خویش را برای کشورشان هزینه کرده‌اند. واژه «استاد» به شجریان می‌آمد، به‌گونه‌ای‌که همه القاب همچون «خسرو آواز» را اعتبار می‌بخشید.

آن که جان و روح خویش را در راه فرهنگ ملی ایران گذارد، خوش‌نام می‌شود و در تاریخ به‌نیکی از او یاد خواهد شد.

استاد، تبلور اصالت در روزگار توده‌های درهم‌تنیده بود و سعی کرد در برابر هیچ عوام‌گرایی‌ای سر تعظیم فرود نیاورد.
شجریان، پدیدار اصالت ازدست‌رفته و شرافت انسانی‌ای بود که در چرخ‌دنده‌های اداری و تضاد‌های سیاسی، نحیف و رنجور شده بود. نخبگان ملی همچون میخ‌های فولادین، کشور را حفظ می‌کنند و شجریان، خویش‌کاری خود را برای ایران انجام داد.

او معنای گوهر و ظرفیت وجودی ایران را می‌دانست و به‌خوبی از حافظ، سعدی، عطار، خیام و فردوسی بهره می‌برد.

امکان ندارد نخبه‌ای در هنر و فرهنگ از حافظ و فردوسی استفاده کند و به برترین رتبه هنری دست نیابد. استفاده درست از بزرگان ایران‌زمین، همان «فرهنگ ایران‌شهری» است که شجریان را به مرجعیت فرهنگی کامل رساند که برای کشور و ملت، درسی تسخیرناشدنی بود.

او واژگان و کلام را درست به‌کار می‌برد و بر سنت تداوم ملی ایران دست یافته بود. افزون بر بهره‌مندی از گوهر والای فرهنگ ایرانی، استاد شجریان، هنر را نیز به‌نیکی می‌دانست و به‌خوبی نشان داد که فرهنگ و تمدن بدون شاخص‌های هنری معنا ندارد.

هنر و گوهر در وجود شجریان به شکل ملی و در معنای تام ایران، جمع بودو اصالتی فرهیخته را شکل داده بود. گوهر و هنر، چون با هم آمیخته شود، انسان اصالت پیدا می‌کند.

شجریان از موسیقی مناطق و نواحی ایران نیز استفاده کرد و آن‌ها را پایه‌ای برای تقویت موسیقی سنتی و ملی قرار داد.
او با والاترین و اصیل‌ترین واژگان در همه آستانه‌ها و بزنگاه‌های تاریخی، جانب کشور و مردم را گرفت. آنچه ایران را حفظ کرده است، تلاش‌های سهروردی، نظام‌الملک، فردوسی، خیام، سعدی و حافظ و در دوره معاصر، امثال شجریان است.

فرهنگ، ادب و هنر، پایه‌های مشروعیتی و روبنا‌های برآمده از تاریخ هستند که به‌آسانی تسخیر نمی‌شوند. شجریان صدای هنر اصیل «ایرانشهری» بود که همچون حافظ و فردوسی ماندگار می‌ماند؛ صدایی که مذهب و دیانت را به سبک دوست داشتن خداوند و مردم در کنار یکدیگر، با سازه عشق به وطن، همراه کرده بود. «ربنای شجریان»، نوای هنری رمضان برای ملت ایران و «مرغ سحر ناله سر کن» از اشعار ملک‌الشعرای بهار، فریادی بر سر ناکارآمدان و به‌شمار می‌رفت.

شجریان با زبان اصیل و ریشه‌دار ملی، برای مردم ایران سرود و ماندگار شد. خراسان، سرزمین برآمدن خورشید، پایه شرقی ایران و جایگاه فردوسی در توس، هم‌اینک میزبان شجریان است.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->