مدرک مربیگری A آسیا، مشکل سرمربیان لیگ برتری | کدام سرمربی ها مدرک A آسیا را ندارند؟

به گزارش شهرآرانیوز؛ فدراسیون فوتبال که چند روز پیش از سخت‌گیری برای مدرک مربیان لیگ‌های فوتبال خبر داده بود، به‌دلیل برخی محدودیت‌ها از موضع خود کوتاه خواهد آمد. کنفدراسیون فوتبال آسیا در سال۲۰۱۷ قانونی را تصویب کرد مبنی بر اینکه مربیان حاضر در بالاترین سطح فوتبال باید دارای مدرک حرفه‌ای باشند. محدودیت‌ها و مشکلاتی که در آن سال وجود داشت، باعث شد بعضی از کشور‌ها از ای‌اف‌سی بخواهند این قانون خود را اصلاح کند یا اجرای این دستورالعمل را به تعویق بیندازد. درنهایت کنفدراسیون آسیا اجرای این قانون را تا ۳ سال، یعنی تا سال۲۰۲۰، به تعویق انداخت. پیرو همین قانون بود که فدراسیون فوتبال ایران دستورالعمل ای‌اف‌سی را یادآور شد و هفته گذشته شروط مربیگری در لیگ‌های مختلف را اعلام کرد که بر این اساس سرمربیان حاضر در لیگ برتر باید برای فصل ۲۰۲۰-۲۰۲۱ دارای مدرک مربیگری حرفه‌ای باشند.

بررسی مدارک مربیان حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران نشان می‌دهد از ۱۶سرمربی حاضر در لیگ برتر ابراهیم صادقی (سایپا)، سید مهدی رحمتی (شهرخودرو)، محرم نویدکیا (سپاهان)، رحمان رضایی (ذوب‌آهن)، جواد نکونام (فولاد)، محمد ربیعی (مس رفسنجان)، وحید فاضلی (نساجی) و بیاتلو (ماشین‌سازی)، یعنی نیمی از آن‌ها مدرک حرفه‌ای و حتی مدرک A آسیا را ندارند.

همان‌طور که مشخص شده است، از فهرست شانزده‌نفره سرمربیان لیگ برتری ۸ مربی دارای مدرک مربیگری حرفه‌ای هستند و دیگران طبق نامه سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال اجازه ثبت قرارداد ندارند. از سوی دیگر یکی از انتقاد‌ها به دستورالعمل سازمان لیگ این است که مدت زیادی است دوره پرولایسنس در ایران برگزار نشده و طبیعی است که خیلی از مربیان ایرانی این مدرک بین‌المللی را نداشته باشند. طبق شنیده‌ها، البته عده‌ای در کلاس‌های این دوره ثبت‌نام کرده‌اند، اما هنوز فدراسیون موفق به برگزاری این دوره نشده است و گفته می‌شود این افراد با توجه به ثبت‌نام، مشکلی برای حضور به‌عنوان سرمربی در تیم‌های لیگ برتر ندارند، اما فدراسیون و سازمان لیگ به‌صورت رسمی چیزی در این‌باره اعلام نکرده است.

این در حالی است که طبق دستورالعمل اعلامی، مربیان (دستیاران) لیگ برتری نیز باید حداقل دارای مدرک مربیگری A آسیا باشند که مطمئنا در خیلی از تیم‌ها این نکته برای سرمربیان هم رعایت نشده است، چه برسد به مربیان و دستیاران. یعنی برخی از سرمربیان تیم‌ها مدرک حرفه‌ای پرولایسنس که هیچ، حتی مدرک مربیگری A آسیا را هم ندارند! این موضوع احتمالا باعث می‌شود فدراسیون فوتبال یک‌بار دیگر از موضع خود در قبال مدرک مربیگری کوتاه بیاید.
دلیل فدراسیون فوتبال هم شیوع ویروس کرونا و ممکن نبودن برگزاری کلاس‌های مربیگری حرفه‌ای و کلاس A آسیا در ماه‌های گذشته بوده است که مربیان ایران را از شرکت در آن با حضور مدرس خارجی محروم کرده است.

در گذشته برخی باشگاه‌ها که سرمربیانشان مدرک مربیگری حداقلی را نداشتند، نام فرد دیگری را که دارای این شرایط بود، به‌عنوان سرمربی رد می‌کردند تا به‌نوعی قانون در این رابطه دور زده شود، اما در نامه امسال فدراسیون تأکید شده است که از اطلاق عناوین سرمربی یا مربی به افراد بدون شرایط پرهیز شود. با وجود صلاحیت نداشتن نیمی از سرمربیان باشگاه‌های لیگ برتری برای نشستن روی نیمکت تیم‌هایشان، به نظر نمی‌رسد این‌بار هم قانون و مقررات حتی با وجود تأکید و هشدار‌های سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال رعایت شود. این تنها شرایط لازم برای سرمربیان لیگ برتری بوده است و دستیاران و دیگر عوامل تیم‌ها نیز باید شرایطی را برای امضای قرارداد داشته باشند که با وجود این موارد، بازهم کار فدراسیون سخت خواهد شد.

 

پیش‌تر و در خیلی از موارد فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ چشمشان را به روی تخلفات باشگاه‌ها بسته بودند و درنهایت نه قانونی اجرایی شده و نه آبی از آب تکان خورده است. باید دید که یک‌بار دیگر تاریخ تکرار می‌شود یا قرار است اتفاق دیگری رخ دهد.

گفتنی است این مشکل به شکل مشابهی در لیگ برتر فوتسال هم دیده می‌شود. بعضی از مربیان بدون مدرک سطح۳ هستند یا حتی به‌عنوان بازیکن-مربی فعالیت می‌کنند. فدراسیون فوتبال به‌دلیل برگزار نشدن کلاس سطح۳ در ماه‌های بعد از شیوع کرونا، در این فصل روی مدرک مربیگری سخت‌گیری نخواهد کرد و همه‌چیز طبق روال گذشته پیش خواهد رفت.