مبارزه با کرونا به سبک مسجدی‌ها

حمیده صفائی | شهرآرانیوز؛ «نفیسه نسترنی»، ۲۶ ساله یکی از فعالان محله بهشتی است که این هفته با او گفتگو کردیم تا از فعالیت‌هایش برایمان بگوید. محل قرارمان در «کانون شهید شعبانی» بود، همان مکانی که در فاز اول و دوم کرونا محل تولید ماسک بود و بانوان محله در این زمینه خوش درخشیدند و با تولید ماسک و توزیع رایگان آن بین ساکنان تلاش داشتند گامی مؤثر در قطع زنجیره کرونا بردارند.

مقابل خانم نسترنی می‌نشینیم، در تمام مدت گفتگو حواسش به اطراف است تا وقتی صدایش می‌زنند بتواند کارهایش را حتی با ایما و اشاره انجام دهد و کسی را معطل خودش نکند.
آن‌طور که می‌گوید؛ چند سالی از فعالیتش در حوزه فرهنگی می‌گذرد، اما مدت یک‌سال است که به عنوان فرمانده پایگاه بسیج خواهران مسجد امام محمدتقی (ع) خدمت می‌کند و خود را عضو کوچکی از این خانواده بزرگ می‌داند. او می‌گوید: «بیشتر کار‌ها را بانوان محله انجام می‌دهند و من هم در کنارشان خدمت می‌کنم.»

آن‌طور که خودش می‌گوید؛ بهترین همراه و مشوقش در این مسیر همسرش است که او را حمایت و راهنمایی می‌کند. البته همسر خانم نسترنی هم در پایگاه بسیج برادران مسجد امام محمدتقی (ع) خدمت می‌کند و بیشتر برنامه‌های فرهنگی را این زوج جوان با هم برنامه‌ریزی می‌کنند. این همدلی و همراهی سبب شده تا پایگاه بسیج در دو قسمت خواهران و برادران مسجد، فعال‌تر از گذشته به ساکنان محله خدمت کنند.

نسترنی درباره فعالیت‌هایشان در حوزه فرهنگی این‌طور توضیح می‌دهد: «بیشتر فعالیت‌های فرهنگی ما در حوزه آموزشی، ورزشی، تفریحی و... است که سعی بر برنامه‌های آموزشی در قالب ورزشی و تفریحی داریم، بیشتر به دنبال رفع نیاز‌های ساکنان محله هستیم و موضوعات را با کمک ساکنان محل بررسی و برنامه‌ریزی می‌کنیم. در برنامه‌های ما تمام گروه‌های سنی جوانان، نوجوانان و سالمندان را پوشش می‌دهد. برنامه‌های مناسبتی هم که جایگاه خودش را دارد، اما با آمدن ویروس منحوس کرونا شرایط فرق کرد و آن‌طور که می‌خواستیم برنامه‌هایمان پیش نرفت و اقتضای جامعه بر این بود که در قالبی دیگر به هم‌محله‌ای‌هایمان خدمت کنیم.»

 

وی ادامه می‌دهد: «ابتدا که کرونا آمد در کنار تمام مشکلاتش با کمبود ماسک روبه‌رو شدیم. مردم بسیج شدند تا با کمک یکدیگر گرهی از این مشکل باز کنند، همه به دنبال تولید ماسک بودند، در این کانون هم به همت بانوان محله کارگاهی برای تولید ماسک راه‌اندازی کردیم و در دوره اول کرونا به‌طور جهادی ماسک تولید کردیم، در دوره دوم کرونا هم از اواخر خرداد تا اوایل مهرماه ماسک تولید کردیم، اما در دوره سوم با توجه به تولید انبوه ماسک و نبود مشکل در این زمینه به دنبال تولید ماسک نرفتیم.

 

در کنار تولید ماسک، توزیع بسته‌های بهداشتی و بسته‌های معیشتی هم داشتیم. در توزیع بسته‌ها ابتدا اولویت ما نیازمندان محله است و بعد از آن حاشیه شهر که در حد توان به آن‌ها کمک می‌کنیم.»
وی تأکید می‌کند: «بیشتر کار‌های من و همسرم مشترک است و در کنار هم کار‌های فرهنگی را انجام می‌دهیم.»

 

این بانوی فعال محله بهشتی با اشاره به فعالیت گروه‌های امر به معروف سلامت در خیابان‌های محله بهشتی توضیح داد: «آمران به معروف سلامت در سطح محله تردد دارند و افرادی که ماسک ندارند یا بهداشت را رعایت نمی‌کنند توجیه کرده و به آن‌ها ماسک می‌دهند. واحد برادران هم علاوه بر ای امر به معروف در زمینه ضدعفونی خیابان‌ها و معابر فعالیت می‌کنند.»

 

وی از آغاز طرح شهید سلیمانی، با نام «مسجد سنگر سلامت» در محله بهشتی در مسجدامام محمدتقی (ع) خبر داد و گفت: «طرح شهید سلیمانی به این صورت است که در محلات بیماریابی گسترده انجام می‌شود و افراد شناسایی شده به مراکز تخصصی پشتیبانی که با محوریت مراکز بهداشت و درمان و دانشگاه‌های علوم پزشکی است معرفی شوند.»
نسترنی ادامه داد: «در مجموع ۲ هزار مسجد در محلات خراسان رضوی برای انجام طرح «مسجد سنگر سلامت» پایگاه‌های خواهران و برادران مساجد در این طرح فعالیت خواهند کرد.»

وی با اشاره به اجرای این طرح در مساجد می‌افزاید: «در حال حاضر اعضای پایگاه با تمام توان به مردم محله کمک می‌کنند. اولویت ما خانواده شهدا و ایثارگران است، خانواده‌هایی که والدین شهید به دلیل کهولت سن توانایی انجام کارهایشان را ندارند. خواهران کار‌های منازلشان و برادران هم خریدهایشان را انجام می‌دهند. علاوه بر خانواده شهدا پس از شناسایی به دیگر سالمندان محله نیز کمک می‌کنیم.»

در این پایگاه علاوه بر خدمات ذکرشده پخت سوپ برای افراد کرونایی با نظارت رابطان بهداشتی انجام و برایشان فرستاده می‌شود. نسترنی در این‌باره توضیح می‌دهد: «سعی می‌کنیم با کمک یکدیگر بیماران کرونایی محله را شناسایی کنیم تا در زمینه بهداشتی و معیشتی به آن‌ها کمک کنیم. این سوپ را با نظارت رابطان بهداشت آماده می‌کنیم و برای افرادی که در قرنطینه هستند و نیاز به کمک دارند می‌فرستیم. فرد بیمار توان بسیاری از کار‌ها را ندارد و ما به عنوان هم‌محله‌ای سعی به کمک و همیاری دیگران داریم.»

 

انجام کار‌های فرهنگی در کنار دیگر فعالیت‌های روزمره به همین آسانی که گفته می‌شود نیست. برای انجام این‌کار‌ها فرد باید از زمان خودش و خانواده‌اش بگذارد تا بتواند به مردم هم خدمت کند. نسترنی در پاسخ به این حرف ما می‌گوید: «برای همین است که می‌گویم همسرم بهترین همراه من است. دو فرزند دارم دخترم کلاس دوم دبستان است صبح تا ظهر با نرم‌افزار شاد باید سر کلاسش باشد و من هم پابه‌پایش می‌نشینم، پسر چهارساله‌ام هم هست و نیاز به حضور من در کنار خودش دارد، همیشه سعی می‌کنم برایشان کم نگذارم و حضور پررنگی در خانه داشته باشم. بسیاری از کار‌های فرهنگی‌ام را عصر‌ها انجام می‌دهم و اگر جایی کم بیاورم همسرم در کنارم است.

 

البته مادرم هم در این مسیر خیلی به من کمک می‌کند، زمانی‌که بیرون از منزل هستم فرزندانم را به ایشان می‌سپارم و خیالم درباره آن‌ها راحت است. همسرم با این قضیه کنار آمده و کارهایمان با هم است. طوری برنامه‌ریزی می‌کنم تا به خانواده صدمه نخورد.»