سحر نیکوعقیده | شهرآرانیوز؛ دغدغهمندی شاید پررنگترین ویژگی ابوالفضل باشد. خصیصهای که آن را از خانوادهاش به ارث برده است. پدرش معلم مهربانی است که دغدغه پرورش دانشآموزان را دارد، مادرش عضو شورای اجتماعی محله است و دستی در کارهای خیر و کمکرسانی به نیازمندان محله دارد و... ابوالفضل در چنین خانوادهای رشد میکند و حالا هر گوشه و کنار زندگی شلوغ و پلوغش را که ببینی برنامه و فعالیتی جداگانه به چشم میخورد.
او دانشجوی رشته مهندسی مکانیک دانشگاه فردوسی مشهد است و مسئول بسیج دانشجویی، فعال فرهنگی محله است و جدا از اینها مغازه کیف و کفش فروشی هم برای درآوردن خرج درس و دانشگاهش دارد. اما اقدام مهم او تشکیل یک گروه اقتصادی متشکل از دانشجویان فعال محله برای پیشرفت و ارتقای اقتصادی و معیشتی خانوادههاست. این گروه اقتصادی حالا کلاسهای آموزشی بورس برای خانوادهها برگزار میکنند، آنها را برای کسب سود بیشتر راهنمایی میکنند و... حالا خیلی از این خانوادهها به درآمد رسیدهاند و کسب و کار خودشان را راه انداختهاند. او، اما اهداف دیگری هم در این مسیر دارد. اینکه مشاغل خانگی هم در خانههای این محله پا بگیرند تا افراد بتوانند از مهارتهایی که دارند درآمدزایی کنند.
امروز را به مناسبت ۱۶ آذر، روز دانشجو، مهمان ابوالفضل خیابانی تنها متولد سال ١٣٧٢، دانشجوی فعال و دغدغهمند محله کارمندان اول هستیم تا از اقداماتش برایمان بگوید.
گروه منتظران مهدی
او به همراه خانوادهاش ساکن قدیمی محله است و درس و مدرسهاش را در مدارس همین ناحیه گذرانده است. تعریف میکند که از همان ابتدا کنار درس و تکلیف به فعالیتهای جانبی هم بها میداده است. عضو بسیج مدرسه بوده و پای ثابت اردوهای فرهنگی و اجتماعی بوده است که برگزار میشده.
سال ٨٠ پای او به مسجد جوادالائمه (ع) در محله هم باز میشود. عضو بسیج مسجد هم میشود و از همان سن و سال کار فرهنگی را به همراه بچههای محله آغاز میکند.
تعریف میکند: آن زمان با بچههای محله و مسجدی گروهی تشکیل دادیم به نام گروه منتظران ظهور و در قالب این گروه فعالیتهای فرهنگی و مذهبی و اجتماعی داشتیم. کلاسهای آموزشی برگزار میکردیم، مسجد را جارو میزدیم، جمعهها برنامه ورزشی داشتیم و بعد از ورزش همگی دستهجمعی میرفتیم نماز جمعه شرکت میکردیم و... خلاصه گروه کوچکی داشتیم متشکل از بچههای نوجوان فعال محله که سعی داشتیم در همان سن و سال کم مفید و مؤثر باشیم.
فعالیت در دانشگاه
ابوالفضل در کنار تمام این فعالیتها به درس و علمآموزی هم بها میداده و در نهایت در رشته مهندسی مکانیک رشتهای که همیشه به آن علاقه داشته در دانشگاه بیرجند پذیرفته میشود. با شروع دوره دانشجویی فعالیتهای جانبی او هم بیشتر میشود. میگوید: دانشجو بودن تنها به درس و تحصیل محدود نمیشود.
دانشجو مبدأ تحولات شهر و کشور است و باید در زمینههای مختلف علمی، فرهنگی و اجتماعی تحول ایجاد کند و پویا باشد. من هم سعی کردم در همین راستا قدم بردارم و فعالیت داشته باشم. در دوره کارشناسی عضو انجمن علمی دانشگاه و دبیر هماهنگی مجمع تشکلها بودم.
ارتقای اقتصادی خانوادهها
پس از پایان دوره کارشناسی ابوالفضل در دانشگاه فردوسی مشهد پذیرفته میشود تا دوره کارشناسیارشد را در این دانشگاه بگذراند، یک مغازه کیف و کفش هم برای کسب درآمد باز میکند و مهمتر از همه اینها دوباره فعالیتهایش را در محله از سر میگیرد. میگوید: از قدیم ساکن همین محله بودم و با نیازهای مردم این محله آشنا بودم. مهمترین مشکل در این نواحی از نظر من مشکل اقتصادی و معیشتی است.
با شیوع ویروس کرونا و از کار بیکار شدن افراد هم این مشکل پررنگتر شد. این شد که دانشجویان دغدغهمند محله را توی مسجد دور هم جمع کردم و در جلساتی که داشتیم تصمیم گرفتیم خانوادههای این منطقه را با بورس آشنا کنیم. چرا که بورس میتواند حوزهای باشد هم برای توانمندسازی و کسب درآمد خانوادهها و هم کمک به اقتصاد شرکتهای داخلی. آقای قاسمی یکی از اعضای گروه ما که استاد دانشگاه هست و درس اقتصاد میدهد هم به جمع ما پیوست تا کار ما علمی باشد.
ما در همین مسجد جوادالائمه (ع) کلاسهایی را برای آشنایی خانوادهها با بورس تشکیل دادیم. بعد هم با کمک در ثبتنام، صحبت با کارگزاریهای مختلف و... کار را برایشان آسان کردیم. ما از اول خردادماه کار را آغاز کردیم و حالا ١١خانواده و شصت نفر در این حوزه فعالیت دارند و عده زیادی از آنها هم حالا به درآمد رسیدهاند و کسب و کاری برای خودشان راه انداختهاند.
درباره اطرافیانم بیتفاوت نیستم
البته این تمام اهداف ابوالفضل نیست. میگوید که قدم بعدی آنها راهاندازی مشاغل خانگی و کمک به خانوادهها برای راهاندازی کسب و کارهای خانگی است که در دستور کارشان قرار دادهاند. او در آخر درباره اهدافش توضیح میدهد: مسئولیت اجتماعی همیشه یکی از هدفها و برنامههای من بوده است. اینکه در هر جایگاهی که هستم درباره اطرافیانم بیتفاوت نباشم و رسالت خودم را در حوزه وظایف اجتماعیای که دارم انجام بدهم.